Όχι, όχι, φίλες και φίλοι αναγνώστες και όχι μόνο, δεν πρόκειται για έφοδο κατάληψης του Στρατιωτικού πολεμικού υλικού, αλλά, ούτε και για συνέχεια του “ΣΛΟΓΚΑΝ”, του καλού μας συμπατριώτη, γειτονικού χωριού, που είδε σταματημένο μπροστά στο ταβερνάκι του Τσιάχου, ένα παρόμοιο στρατιωτικό όχημα Τ1ΝΓΚΟ και αφού το περιεργάστηκε καλά καλά, πλησίασε τον στρατιώτη οδηγό, που σταμάτησε να δροσιστεί λίγο, τον ρώτησε “…Νέπε, πουλήσατο”; = ρε.. φίλε, το πουλάς;, αλλά, μιας φιλικής παρέας, διαφορετικών ηλικιακών διαστάσεων, αλλά, με κοινές επιθυμίες στα υπέροχα γλυκά, κανταΐφι και μπακλαβάδες, των ζαχαροπλαστών, Αυλογιάρη (Τούλια) και Κεραμάρη..
Στη φώτο μας, οι τρεις άγνωστοι μας στρατιωτικοί, με τον κάτω να απολαμβάνει το κανταΐφι του, και οι άλλοι να περιμένουν τη σειρά τους, ο Ζαχαροπλάστης, Μπάρμπα Τούλιας, προσφέρει, τις λιχουδιές του, στο φτερό όρθιος, ο έμπορος ελαιών, Μπισκιτζής Μιχάλης και δίπλα του, ο ξενοδόχος και όχι μόνο, Κανδύλης Πολυχρόνης και πίσω όρθιος, ο αγρότης Τουλουμενίδης Κώστας με τον Αξιωματικό.