Πάντα διερωτώμουν για τις αποφάσεις των ΗΠΑ για την εξωτερική τους πολιτική. Παρά την τεχνολογική και στρατιωτική τους υπεροχή, τόσο στο Βιετνάμ όσο και στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι πολιτικές τους αποφάσεις απεδείχθησαν λανθασμένες.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκαλούσε πάντα και ο τρόπος αποχώρησης από το πεδίο μετά την αποτυχία. Μια αποχώρηση που εγκατέλειψε τους ανθρώπους που τους έδωσαν τα πάντα. Εγκατέλειψαν τους Βιετναμέζους στη μοίρα τους – των Βιετκόγκ – όπως εγκατέλειψαν τους Ιρακινούς και Αφγανούς συνεργάτες τους στους ISIS και Ταλιμπάν.
Επίσης απορία μου δημιουργούσαν πάντα και τα επιχειρήματα για την πολεμική τους παρέμβαση. Θυμούμαι την ομιλία του τ. ναυάρχου και μετέπειτα πρύτανη του Πανεπιστημίου Fletcher στο Ίδρυμα Καραμανλή ο οποίος ομίλησε για τις «χώρες του κακού» – Λιβύη, Συρία, Ιράκ, Β. Κορέα – και γιατί έπρεπε να γίνει επέμβαση στο Ιράκ λόγω παραγωγής άνθρακα και νευροτοξικού παράγοντα σαρίν. Στο τέλος της ομιλίας όλοι συμφωνούσαν μαζί του και όταν του είπα ότι το Ιράκ δεν παράγει αυτά τα χημικά διότι το Ισραήλ έχει καταστρέψει τις εγκαταστάσεις και ότι αλλού είναι κατ΄εμέ ο λόγος – το πετρέλαιο και η κίνηση Σαντάμ να μην γίνονται με δολάρια οι συναλλαγές σε πετρέλαιο – εξοργίσθηκε !
Αλλά και η τελευταία άτακτη αποχώρηση από το Αφγανιστάν, εγκαταλείποντας με κυνισμό τους ντόπιους συνεργάτες, δεν μου θύμιζε το πρόσωπο της Αμερικής ως χώρα του δικαίου, της ελευθερίας. Αλλά γιατί και αυτή η δαιμονοποίηση του Οσάμα Μπιν Λάντεν δεν αναιρεί το γεγονός ότι η Αμερική τον είχε βοηθήσει να εκδιώξουν την Ρωσία από το Αφγανιστάν !
Βέβαια η διοίκηση στις ΗΠΑ έχει αλλάξει, έφυγε ο Μπάιντεν ήρθε ο Τραμπ, αλλά για κάθε χώρα η διοίκηση έχει – ευτυχώς ή δυστυχώς – συνέχεια. Συμφωνώ με την πολιτική του Τραμπ για ειρήνη στην Ουκρανία με μια εν μέρει δίκαιη, εν μέρει άδικη διευθέτηση, αλλά γιατί η Ε.Ε. εκτός της συμφωνίας ; Δεν ακολούθησε τις επιθυμίες Μπάιντεν κόντρα στα συμφέροντά της, δεν υπέστη οικονομικές επιπτώσεις βοηθώντας οικονομικά και στρατιωτικά την Ουκρανία με το μανδύα του ΝΑΤΟ ; Και άρα αυτό το ΝΑΤΟ τί γίνεται ; Είναι ή δεν είναι ένας κοινός οργανισμός ΗΠΑ – ΕΕ ;
Αναμφίβολα οι ηγέτες της ΕΕ είναι κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά γιατί να επιτίθεσαι κατά του συμμάχου σου και να τον βάζεις σε δεύτερη μοίρα ως προς τον πρώην εχθρό σου – την Ρωσία ;
Δεν μπορώ να απαντήσω σ’ αυτά τα ερωτήματα, ούτε πως η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει την νέα κατάσταση. Εκτιμώ όμως ότι είναι λάθος η διάρρηξη των σχέσεων ΗΠΑ – Ευρώπης. ΟΨΟΜΕΘΑ.
