Η Φλώρινα μια πόλη, όπου « …οι εποχές εξακολουθούν να είναι τέσσερις και διακριτές, και το χιόνι υψώνει παντού μια παραμυθένια διαύγεια… », Μίμης Σουλιώτης.
Κάπου στον Βορρά, κρυμμένη μέσα στην ομίχλη και κάτω από την αγκάλη του σταυρού του Αγίου Παντελεήμονα, υπάρχει μια Πόλη η οποία καταφέρνει να ικανοποιεί τους πάντες με τις ομορφιές των εικόνων που κρύβει. Μα αυτό δεν είναι το ατού της. Η Φλώρινα σαν άλλη σειρήνα με την μεθυστική της ατμόσφαιρα, έχει την ικανότητα να μπορεί να σε γοητεύσει και να σε κερδίσει, με στόχο να ξεχάσεις το ταξίδι και τον προορισμό σου. Μια αγκαλιά που χωράει τους πάντες αρκεί να της δώσεις τον πλούτο της δημιουργίας σου.
Άλλωστε για αυτό τον πλούτο της δημιουργίας, η πόλη της Φλώρινας ήταν και θα είναι πάντοτε η πόλη των καλλιτεχνών. Η πόλη που σου προσφέρει περίσσια την έμπνευση για να εκφράσεις με όποιον τρόπο διαλέξεις (Φωτογραφία, Ζωγραφική, Μουσική, Ποίηση, Θέατρο, Χορό κ.α.) τις σκέψεις και τα συναισθήματα σου. “Δημιουργία Σημαίνει Ελευθερία“. Ίσως θα μπορούσε να είναι και το μότο τούτης της πόλης. Ένα στιχάκι που κοσμεί τον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού του ζωγράφου Στερίκα Κούλη.
Ο ίδιος σε μια συνέντευξη του είχε δηλώσει:
«Όπου κι αν είχα γεννηθεί, θα είχα μείνει πάλι στη γενέτειρα μου. Στη Φλώρινα έμεινα, για να μπορώ να είμαι ανεπηρέαστος από το σύγχρονο, αναρχικό, παρηκμασμένο κόσμο, αλλά κυρίως γιατί η Φλώρινα είναι ένας ωραίος τόπος, με χαρακτήρα, με ωραία φθινόπωρα και τρυφερές άνοιξες…».
Η κατεξοχήν πνευματική, και ειδικότερα καλλιτεχνική αυτή περιοχή του βορειοελλαδικού χώρου, παραμένει πάντα δεμένη με το παρελθόν, που επηρέασε και επηρεάζει με τη δύναμη της επικαιρότητάς του. Στον κόσμο της πόλης υπάρχει μια ανησυχία για την κουλτούρα, γεγονός που αποδεικνύεται και από τη συμμετοχή του σε σημαντικά πολιτιστικά σωματεία που υπάρχουν. Όλα αυτά αναμφισβήτητα βοηθούν στο να υπάρχει μια πλειάδα ζωγράφων, και άλλων δημιουργών που θέλουν να ζουν και να εργάζονται εδώ. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει την κοιτίδα της δημιουργίας σε αυτήν την πόλη. Τη Σχολή Καλών Τεχνών.
Μα τούτην την Πόλη της έκφρασης δεν την αγάπησαν μόνο τα δικά της σπλάχνα. «Δε ξέρω αν διαλέγει κανείς τους χώρους ή οι χώροι μας διαλέγουν. Είναι σαν τον έρωτα. Διαλέγεις ή σε διαλέγουν» είχε πει το 2006 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Τελικά η Φλώρινα, Η Μούσα του όπως την αποκαλούσε με πάθος, τον κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Και αυτή η Πόλη με τα χιλιάδες κλικ και τα χρώματα, θα καταφέρει να κερδίσει πολλούς ακόμα…
