Δυο ζωγράφοι επιχειρούν να «χτίσουν» το σώμα της ζωγραφικής και τις απεικονίσεις που αυτή περιλαμβάνει. Ο Πάρης Ασημακόπουλος ζωγραφίζει εκ του φυσικού ανθρώπινα σώματα χαρακτηριζόμενος από έναν ακαδημαϊκό χλευασμό και υιοθετώντας ιδιοτροπίες στις οποίες οι ζωγράφοι συχνά αρέσκονται ενώ η μεθοδικότητά του αναδύεται ως λύση στα ζητήματα χώρου και μορφής του ανθρώπου. Ο έτερος εκπρόσωπος της παραπάνω τάσης είναι ο Αγγελος Μεργές, ένας ζωγράφος των πολυμεσικών εντυπώσεων. Χρησιμοποιεί το διαδίκτυο ως μια δεξαμενή από την οποία ανασύρει κελύφη εικόνων με σκοπό να τα ανασυστήσει εικαστικά και ζωγραφικά, πράγμα που συμβαίνει με τρόπο ανέστιο, με διαφάνειες του χρώματος . Ο Α.Μεργές δεν επιδιορθώνει τις εικόνες που βρίσκει. Τις αραιώνει και χαμηλώνει τις αντιθέσεις τους ώστε ο θεατής να μπορεί να γκρεμίσει και να ανακατασκευάσει επιμέρους στοιχεία της εικόνας.
Ο Πάρης Ασημακόπουλος είναι προπτυχιακός καλλιτέχνης του 3ργαστηρίου ζωγραφικής Σχολή κάλων τεχνών Φλώρινας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Ο Άγγελος Μέργες είναι προπτυχιακός καλλιτέχνης του 3ργαστηρίου ζωγραφικής Ανωτάτης Σχολής καλών τεχνών Αθηνών
Ακολουθεί ενδελεχής τεκμηρίωση στα συνημμένα από τον Χάρη Κοντοσφύρη Αναπληρωτή καθηγητή ΣΚΤ,Π.Δ.Μ
