Αυτήν την εβδομάδα δεν θα κάνω πολιτική ανάλυση. Εξάλλου, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως οι πιστωτές θα παρουσιάσουν κείμενο συμφωνίας την Δευτέρα, με μέτρα ύψους 3,5 δις ευρώ. Υποψιάζομαι πως θα παρακολουθήσουμε και άλλα επεισόδια στο σίριαλ της συμφωνίας, που εδώ και 4 μήνες είναι «ζήτημα ημερών» να κλείσει και ποτέ δεν κλείνει.
Τα ΜΜΕ, η ελληνική κυβέρνηση και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία επικεντρώνονται στην συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους ενώ η γεωπολιτική γειτονιά της Ελλάδας δείχνει να έχει πάρει κυριολεκτικά φωτιά. Έχοντας κατά νου πως η περιοχή μας ήταν πάντοτε ασταθής, τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μια δραματική επιδείνωση σε όλα τα μέτωπα που αφορούν την Ελλάδα έμμεσα ή άμεσα. Και μπαίνω στον κόπο να περιγράψω την κατάσταση, καθώς ενέχει πάντοτε ο κίνδυνος η απορρόφηση της ελληνικής κυβέρνησης και κοινωνίας προς την κατεύθυνση των μνημονίων και της «συμφωνίας», να οδηγήσει σε καθοριστικά αρνητικές συνέπειες στην ελληνική εθνική ασφάλεια.
Ο πόλεμος στην Συρία μεταξύ φανατικών ισλαμιστών και συριακού καθεστώτος, έχει εδώ και 1 χρόνο επεκταθεί στο Ιράκ, ενώ εδώ και λίγους μήνες επεκτάθηκε στην Λιβύη και προσφάτως στην Υεμένη. Δυστυχώς παρατηρείται μια επέκταση των συγκρούσεων μεταξύ ισλαμιστών ανταρτών και κυβερνητικών δυνάμεων σε κάθε μια από τις παραπάνω χώρες, που στην πραγματικότητα υποκρύπτει μια γενικευμένη σύρραξη μεταξύ των Σουνιτών και των Σιιτών μουσουλμάνων . Η παραπάνω κατάσταση αποτελεί την βασική αιτία της κατακόρυφης έξαρσης του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα, κατά τον τελευταίο χρόνο.
Τις ατελείωτες ροές λαθρομεταναστών στο ελληνικό έδαφος υποβοηθά και οργανώνει συστηματικά η Τουρκία, η οποία χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο φαινόμενο ως ακόμα ένα μέσο πίεσης και αποσταθεροποίησης της πιεσμένης Ελλάδας. Παράλληλα με τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, οι οποίες εξίσου γίνονται για να φθαρούν οι περιορισμένοι πόροι των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και να διαπιστωθεί η διαθεσιμότητα και ετοιμότητά τους.
Ταυτόχρονα, υπάρχει ποιοτική επιδείνωση και στην βόρεια βαλκανική, με κεντρικούς άξονες τα Σκόπια και την Αλβανία. Στα Σκόπια, υπάρχει μια χαοτική πολιτική πόλωση ανάμεσα στην κυβέρνηση του εθνικιστή Γκρουέφσκι και την αντιπολίτευση, που έχει οδηγήσει σε μεγάλη αποσταθεροποίηση της χώρας. Αποτέλεσμα αυτής, ήταν το σοβαρότατο περιστατικό επίθεσης δεκάδων Αλβανών ενόπλων του UCK κατά των Σκοπιανών αρχών στην πόλη Κουμάνοβο πριν 2 εβδομάδες. Κίνηση που από πολλούς ερμηνευτικέ ως έναρξη του ενόπλου αγώνα των Αλβανών για απόσχιση από το κράτος των Σκοπίων, 14 χρόνια μετά την παύση των εχθροπραξιών κατά την συμφωνία της Αχρίδας.
Στην Αλβανία υπάρχει μια εξίσου δραματική επιδείνωση στις σχέσεις με την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Ράμα φαίνεται πως προωθεί ενεργά και φανερά πλέον, το εθνικιστικό όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας». Αποτέλεσμα αυτής της προώθησης είναι και η παντελώς απαράδεκτη ενέργεια της προηγούμενης εβδομάδας, όπου η αλβανική κυβέρνηση εξέδωσε επίσημο διάβημα κατά της Ελλάδας, με την οποία αμφισβήτησαν τόσο τα θαλάσσια όσο και τα χερσαία (!) σύνορα της Ελλάδας και το δικαίωμά της για την διενέργεια ερευνών για υδρογονάνθρακες, στις εν λόγω περιοχές. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι διπλωματικοί κύκλοι θεωρούν την αλβανική στάση πλήρως κατευθυνόμενη από την Τουρκία. Καθώς η «φρασεολογία» των επιχειρημάτων αμφισβήτησης της διεθνούς νομιμότητας θυμίζει έντονα αντίστοιχες τουρκικές διακηρύξεις, ενώ και το χρονικό διάστημα που επεβλήθη το διάβημα (λίγες μέρες μετά το επίσημο ταξίδι στου Τούρκου προέδρου στην Αλβανία) έχει προφανή και δεδομένο συμβολισμό .
Έτσι έχουν τα πράγματα. Γεωπολιτικός «χαμός» λοιπόν στα στενά σύνορα της Ελλάδας από κάθε κατεύθυνση και ουσιαστική επιδείνωση των απειλών κατά της Ελλάδας, σε κάθε επίπεδο. Εύχομαι η ελληνική κοινωνία να συνέρθει από την μνημονιακή «νιρβάνα» και απλά να κοιτάξει την διογκούμενη «φωτιά» γύρω της. Κυρίως όμως εύχομαι η ελληνική κυβέρνηση να αντιληφθεί την κρισιμότητα των περιστάσεων, να προχωρήσει άμεσα σε συμφωνία και αποκατάσταση των (διερρηγμένων) σχέσεων με τους Eυρωπαίους εταίρους, σταδιακή αποκατάσταση της ελληνικής οικονομίας, καθώς και να «κοιτάξει» το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας με περισσότερη σοβαρότητα και προσοχή. Υπάρχουν και κρισιμότερα ζητήματα από το αν θα έχουμε δύο ή τρεις συντελεστές ΦΠΑ…
