Ημέρα χαράς, ημέρα εορτής για το πανελλήνιο, ημέρα κεφιού και διασκέδασης για τον κάθε Έλληνα, αλλά και ημέρα περισυλλογής και μνήμης για όλους εκείνους τους αγωνιστές που με τη δική τους αγωνιστικότητα και θυσία έκαναν πράξη την Ιστορική ρήση του όρκου τους, “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ “ προσφέροντας σε μας το Θείο δώρο που λέγεται, “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” και κρατώντας για τον εαυτό τους το “ΕΝΔΟΞΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ” . Ας είναι η μνήμη τους ΑΙΩΝΙΑ και το χώμα της Ελεύθερης και Δημοκρατικής Ελλάδος, ελαφρύ. Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, αφού συμμετείχαν σε όλες τις εκδηλώσεις μνήμης για τους αγωνιστές του 1821, το έριξαν στο γλέντι και μάλιστα με τη βούλα της .. αστυνομίας.. Στη φώτο μας ( 25-3-1947), η εύχαρις φιλική παρέα, έξω από το REST ORAN του μερακλή Μπάρμπα Σταύρου, γιορτάζει την επέτειο του χαρμόσυνου γεγονότος με το δικό της ξεχωριστό τρόπο. Από αριστερά: Καζαντζής Κυριάκος, οι άγνωστοί μας, γραμματέας και Χωροφύλακας (υπηρετούσαν στην πόλη μας), Κοτσυφάκης Μανόλης, Μιχογιάννης Νίκος, Κουλίτσας Πολυχρόνης (Πόλυς), Λευκόπουλος Σάββας, Καραγιάννης Νίκος, Μαρίνος Κώστας, Αποστολίδης Γιώργος και πίσω του ο άγνωστός μας ενωμοτάρχης χωροφυλακής (υπηρετούσε στην πόλη μας).