Ετσι ή κάπως έτσι, ξεκίνησε και η οδύσσεια του παρελθόντος, 1920-1924 – Από την στήλη του κ. Γ. Καζαντζή στον Παλμό 16/12/2015

Αφορμή, φίλες και φίλοι, μας έδωσε μια επιστολή-φωτογραφία, των συμπατριωτών μας, γιατρών χωρίς σύνορα, για μια γέννα πάνω σε
μια ψευτόφουσκα ή κανένα σαπιοκάραβο της μιας , παρά λίγο, διαδρομής;;.
Μήπως την ίδια ιστορία δεν είχαν και οι κυνηγημένοι γονείς μας που σκαρφάλωναν στα παλιοκάραβα της σωτηρίας ή, αν θέτετε, στα καραβάνια με τα Ι.Χ. βοϊδόκαρα τους και όπου φύγει-φύγει;
Πόσες γυναίκες γέννησαν στο δρόμο και πόσα από αυτά άντεξαν τη σκληρή πορεία προς τη σωτηρία και πόσα πέθαναν ;;
Ίσως έτσι ή κάπως έτσι δεν βρέθηκαν και οι γονείς μας, όταν πηδούσαν στη θάλασσα για να αποφύγουν την φωτιά που τους ακολουθούσε και να σκαρφαλώσουν στα φουλαριστά, από πρόσφυγες του Πόντου, της Θράκης και Μικρασιάτες όταν καίγονταν η Σμύρνη μας .
Πόσα παιδάκια πεθάνανε κατά τη διαδρομή και τα πέταξαν στη θάλασσα και πόσα προσπαθώντας να σωθούν έγιναν βορά των καρχαριών.
Όχι, φίλες και φίλοι, μια μικρή αναφορά κάναμε για το γεγονός και επισημάναμε τη σημαντική εθελοντική προσφορά των γιατρών χωρίς σύνορα, ευτυχώς υπάρχουν ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ, έστω και ελάχιστοι, που αποκαλύπτει ο ΦΑΝΟσ του αείμνηστου Διογένη!
Μπορεί. φίλες και φίλοι και όχι μίνι, τα πρόσωπα της φώτο μας να μη έχουν καμία σχέση με την αρχή των δημοσιευμάτων, όμως το περιεχόμενο τους και η πορεία τους είναι ίδια με την στρατιά των γονιών και συμπατριωτών μας, με την ίδια αφετηρία εκκίνησης και τα ίδια φονικά μέσα του παρελθόντος , που έγειραν την μνήμη μας.