Μια ντουζίνα (12) από χαρούμενα παιδικά προσωπάκια με τις γυμνασιακές καθιερωμένες ομοιόμορφες μαθητικές μπλε στολές ή, αν θέλετε, ποδιές, όπως συνηθίζονταν να ονομάζονταν την εποχή τους και αποτελούσε, θα λέγαμε, σημάδι της βούλησης τους για πνευματική μόρφωση και το αποθανάτισαν με την αναμνηστική τους φωτογραφία το 1972.
Στη φώτο μας και γύρο από τη βρύση του κυλικείου, οι μαθήτριες, από αριστερά: Καραγιαννάκη Ευαγγελία, Βαλαβάνη Αντωνία, Βασιλειάδου Μαίρη, Λυπηρίδου Αυγή, Κυδώνα Σούλα, Δαλάκη Θεοδώρα, Βαρβαρούση Μαριάνθη, Ιτσκου Φανή, Λυπηρίδου Μελπομένη, Αντωνάκου Ξακουστή και Βαρβαρούση Αθηνά.
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για το 1ο τμήμα του νεόδμητου Γυμνασιακού συγκροτήματος, που κάλυπτε τη Βορειοδυτική πλευρά του Γυμνασιακού χώρου με πρόσοψη το κόσμημα του παρελθόντος, το παλιό Γυμνάσιο, που φιλοξένησε, με ιδιαίτερη αγάπη τους ταγούς του Πνεύματος και τις χιλιάδες προσφυγόπουλα της Τούρκικης θηριωδίας , από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, τη Θράκη και των ολίγων γηγενών μας που φύλαγαν Θερμοπύλες .
Σημειώνουμε, φίλες και φίλοι και όχι μόνο, πως, το κτίριο του παλιού Γυμνασίου ανεγέρθηκε επί τουρκοκρατίας, προ του 1912 και χρησιμοποιούταν ως στρατώνας των τούρκων .
Μετά την απελευθέρωση της περιοχής μας από τον Ελληνικό στρατό το 1912 και κάπου, γύρο από το 1925, το ταμείο εποικισμού προέβη σε γενική επισκευή και διαμόρφωση του κτιρίου και τη δημιουργία του ΑΕΤΩΜΑΤΟΣ στην κορυφή της στέγης που έδωσε μια ιδιαίτερη λάμψη και χάρη στην όλη όψη του Πνευματικού μας ιδρύματος, πέρα από τη σημασία της λειτουργίας του!!!
