Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα και τα σκίτσα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Τα μαύρα σκαρπίνια
12 Δεκεμβρίου 1983, 10:00π.μ.
Η γιορτή του Σπύρου, του μικρού μας πρωταγωνιστή. Σήμερα επιτέλους ήρθε η μεγάλη μέρα. Ήταν τόσο χαρούμενος, είχε σχεδιάσει να καλέσει όλους τους φίλους στο σπίτι του, για να παίξουν και να διασκεδάσουν. Έβαλε τα τρύπια του παπούτσια κι έτρεξε στο χιόνι για να τους καλέσει.
12 Δεκεμβρίου 1983, 12:00π.μ.
Στο δρόμο για το σπίτι του φίλου του Γιάννη είδε σε μια βιτρίνα τα πιο όμορφα μαύρα σκαρπίνια. Ήταν όμως πολύ ακριβά και δεν είχε τα χρήματα για να τα αγοράσει. Γύρισε στο σπίτι θλιμμένος και πέταξε τα παλιά του παπούτσια. Τότε πήρε την απόφαση να γράψει ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Του ζήτησε τα αγαπημένα του μαύρα σκαρπίνια και άφησε το γράμμα κάτω από το φτωχά στολισμένο δέντρο.
12 Δεκεμβρίου 1983, 7:00μ.μ.
Επιτέλους ήρθαν οι φίλοι του! Έτρεξαν, έπαιξαν, γέλασαν. Στο τέλος έκατσαν κουρασμένοι και συζήτησαν για το τι ήθελε ο καθένας τους από τον Άγιο Βασίλη. Ο Νίκος ζήτησε ένα αυτοκινητάκι, ο Γιώργος ένα αεροπλανάκι. Όταν όμως είπε ο Σπύρος ότι ήθελε τα σκαρπίνια της βιτρίνας, οι υπόλοιποι γέλασαν.
12 Δεκεμβρίου 1983, 10:00μ.μ.
Όταν ο Σπύρος έπεσε για ύπνο, η μητέρα του κρυφά διάβασε το γράμμα του. Έμαθε τι ήθελε, έψαξε τις οικονομίες της και άρχισε να συγκεντρώνει χρήματα.
1 Ιανουαρίου 1984, 9:00π.μ.
Πρώτη μέρα του καινούριου χρόνου. Ο Σπύρος σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι του και έτρεξε αμέσως στο δέντρο, να δει αν είχε έρθει ο Άγιος Βασίλης με το δώρο του. Τότε αντίκρισε το χριστουγεννιάτικο δέντρο τόσο όμορφα στολισμένο με τα δύο μαύρα σκαρπίνια που πάντα ήθελε.
Αναστασία Θεοχάρη
μαθήτρια της Γ΄ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας
