Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα και τα σκίτσα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Ο μονόλογος του παντρεμένου
Άντε πάλι. Αρχίσαμε! Τρίτη φορά σήμερα που παραπονιέται για τις δουλειές του σπιτιού. Άντε να της πεις τώρα ότι έσπασες το βάζο με τη μαρμελάδα. Αυτό πάλι; Όταν σπάει αυτή τα βάζα είναι γούρι. Όταν σπάω εγώ είναι ζημιά και ήμουν απρόσεκτος. Τέλος πάντων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το βράδυ αγώνα στην τηλεόραση δεν θα δούμε. Καλά…
Τώρα φταίω και για το σιδέρωμα. Λες και αυτή δεν αλλάζει τρία ζευγάρια ρούχα τη μέρα. Και μετά λέει δεν βοηθάς. Κάθομαι σπίτι για να κάνω δουλειές, μου λέει, πάνε στη δουλειά, άστα αυτά. Πάω στη δουλειά, μου λέει, όλη μέρα λείπεις και δεν κάνεις τίποτα για το σπίτι. Θες να βγεις μια βόλτα να ξεσκάσεις και σου απαγορεύει να πας, γιατί αυτή δεν έχει τελειώσει για να βγει και πρέπει να τελειώσεις εσύ τις δουλειές της για να βγει αυτή. Κι όταν γυρίσει, τα έχεις κάνει όλα λάθος και τα κάνει όλα από την αρχή, όπως ακριβώς τα έκανες εσύ. Κι αυτό για να μπορεί να σου πει μετά ότι εσύ πάλι καθόσουνα και τα έκανε όλα αυτή. Υπάρχουν και χειρότερα. Ξεκινάς να κάνεις κάτι χωρίς να τη ρωτήσεις ή να της το πεις και γίνεται έξαλλη και έχει νεύρα για δύο βδομάδες. Ούτε η μάνα μου δεν έκανε έτσι, όταν έβγαινα χωρίς να της το πω.
Άλλο κι αυτό. Έτσι και συναντηθούνε νύφη και πεθερά συζητάνε για το τι θα κάνεις, πού θα πας, τι θα φας, τι θα φορέσεις και εσύ δεν έχεις δικαίωμα να τα αρνηθείς ή να πεις τη γνώμη σου. Γιατί αν δεν κάνεις αυτό που σου λένε, δεν θα σου μιλάνε για κανένα μήνα. Αυτό βέβαια ακούγεται σαν όνειρο, αλλά ποτέ δε συμβαίνει. Αν όμως νευριάσεις εσύ, βγάζουν καπνούς κι από τ’ αυτιά και στο τέλος φταις πάντα εσύ. Γι’ αυτό δεν ασχολούμαι. Προσπαθώ, τουλάχιστον, γιατί αν δεν της δώσω σημασία σε αυτά που λέει, θα αρχίσει από την αρχή και ποιος την ακούει πάλι. Και τώρα το σκέφτομαι κι αυτό το «κάνε μπάνιο» όλη την ώρα, έχω βγάλει όλο το μύρο από πάνω μου.
Αχ! πέρασε και η ώρα, ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι θα με αφήσει να ξαπλώσω και να κοιμηθώ με την ησυχία μου.
Δανάη Γρηγοριάδου
μαθήτρια της Γ΄ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας