Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα και τα σκίτσα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Αγάπη δεν υπάρχει
‘’Αγάπη δεν υπάρχει’’ μου ’χαν πει.
Κι όμως απόψε στα σκαλοπάτια σου ποθώ ένα πέρασμά σου.
Κι όμως απόψε μεθυσμένη ψάχνω για εσένα, αγαπημένε.
Ψάχνω να κρατήσω τα δικά σου χέρια.
Ψάχνω να αγγίξω άλλη μια φορά το δικό σου σώμα.
Ψάχνω τα δικά σου μάτια.
Μέσα στο πλήθος, στη μάζα
πόσο μεγάλη διαφορά είχαν τα φιλιά απ’ τα δικά σου χείλη.
Πότε θα έρθει αυτή η ώρα που θ’ ανταμώσουμε ξανά, αγαπημένε;
Πότε θα έρθει ’κείνη η ώρα που θα μπορούμε λεύτεροι ν’ αγαπηθούμε;
Που θα ’χουμε σπάσει τα δεσμά του εγωισμού
και οι αλυσοδεμένες μας κραυγές θα λυτρωθούν,
ουρλιάζοντας όλη την νύχτα το όνομά σου.
Να ’ναι ποίημα αυτό που γράφω, ποιος ξέρει;
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως σε θέλω δικό μου.
Καμιά άλλη στο μυαλό σου, στην καρδιά, στην ψυχή σου να μη βάνεις.
Μόνο εγώ.
Εγώ;
Πόσο εγωιστής είσαι όταν ερωτεύεσαι εν τέλει;
Αυτό δεν άντεξες ’κείνη την νύχτα.
Τον εγωισμό μου.
Το πόσο σε ήθελα.
Που αν έβλεπα ξένα χέρια να σ’ ακουμπούν, ορμούσα σαν θηρίο.
‘’Μα όταν αγαπάς κάποιον, τον προσέχεις.’’
Δεν σε πρόσεχα αρκετά αγαπημένε;
Γι’ αυτό έφυγες μακριά;
Τουλάχιστον καλό ταξίδι να ’χεις.
Και να προσέχεις πάντα,
Αγαπημένε.
Ελένη Παπαστεργίου
μαθήτρια της Γ΄ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας
