Δείτε ολόκληρη την ταινία των συντελεστών του 2ου ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας “Πες μας κυρία, πες μας τα γιατί”. Την ταινία σκηνοθετεί η Αριστέα Αδαμίδου με βοηθό την Ασημούλα Λαζαρίδου (εκπαιδευτικό και υπεύθυνη του τμήματος ΒΟ1).
Οι συντελεστές της ταινίας είναι :
Οι μαθητές της Β΄ Λυκείου του Τομέα Οικονομίας και Διοίκησης
Σκηνοθεσία: Αριστέα Αδαμίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη : κα Ασημούλα Λαζαρίδου
Σενάριο: κ. Δημήτρης Βλαχοπάνος
Υπεύθυνες διοργάνωσης: Αριστέα Αδαμίδου & Ασημούλα Λαζαρίδου
Συνδιοργάνωση: Η Διεύθυνση του 2ου ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας
Video / μοντάζ : κ. Κωνσταντίνος Μανουσαρίδης
Το μήνυμα της σκηνοθέτη της ταινίας: “Μια μικρή ταινία, ένας μεγάλος συλλογικός άθλος”
“Και ήρθε η ώρα να δημοσιεύω την ταινία μας (ολόκληρη)…
Θέλω να ευχηθώ σε όλους καλή θέαση και να σας αφήσω ένα μήνυμα που πιστεύω πως όχι μόνο εγώ αλλά κι όλοι οι συντελεστές της ταινίας θα ήθελαν να το αφήσουν κι αυτοί.
Οι νέοι είναι το μέλλον, δώστε τους χώρο, χρόνο και τροφή για σκέψη, μιλήστε μαζί τους, ακούστε τι έχουν να σας πουν, είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας και βλέπουν, αφουγκράζονται και βιώνουν τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε…
Προσπαθήστε να τους δώσετε έναν άξονα για να κάνουν τους στόχους και τα όνειρά τους πραγματικότητα. Εφόσον ο κόσμος κρέμεται, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, από μια κλωστή, τα παιδιά δυσκολεύονται, πιέζονται, στέκουν μετέωρα.
Ας είναι η ταινία ένα κάλεσμα να εισέλθουμε στο δικό μας πεδίο και στη δική μας σφαίρα. Να ορίσουμε την προοπτική του επικού χρόνου, της επικής αλλαγής, της επικής ευαισθητοποίησης, του επικού αναστοχασμού και του επικού οράματος…
Ζούμε σε μια περίοδο που η ανθρώπινη ιστορία συγκρούεται με τον εαυτό της. Οι βαθιές και επακόλουθες αλλαγές που καθορίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων με τον εαυτό τους και μεταξύ τους, αλλά και με τους μη ανθρώπινους κόσμους, είναι σχεδόν πέρα από τις δυνατότητές μας να τις αντιληφθούμε, να τις αρθρώσουμε, να μιλήσουμε γι’ αυτές και να τις εκφράσουμε.
Δε ζούμε σε έναν 24ωρο κύκλο των ειδήσεων, ζούμε στις παρυφές του χρόνου. Οι εφημερίδες και τα μέσα γενικώς ενημέρωσης είναι παντελώς αναξιόπιστα και ανίκανα να αντιμετωπίσουν αντικειμενικά την αλήθεια. Σ’ έναν κόσμο που κατακλύζεται από αχανείς εκστρατείες τύπου, προσομοιωμένες εμπειρίες, φρικτά προγνωστικά, πώς μπορούμε να υπερβούμε την ατελείωτη επανάληψη των αριθμών, για να βιώσουμε την ιερότητα και το άπειρο μιας ζωής, ενός ενιαίου οικοσυστήματος, μιας φιλίας ή της ποιότητας του φωτός σ’ έναν παράξενο ουρανό;
Τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων έχουν εξασθενήσει τις αισθήσεις των ανθρώπων, έχουν περιορίσει τις ζωές τους, έχουν σπάσει τους δεσμούς και έχουν φέρει την ανθρώπινη ύπαρξη σε ένα παράξενο σημείο μηδέν πάνω στον πλανήτη. Ποιοι σπόροι πρέπει να φυτευτούν και να μεταφυτευτούν; Είναι οι σπόροι των νέων! Επιτέλους, ας βρεθούν άνθρωποι που θα τους προσφέρουν απλόχερα την αλήθεια και θα τους δώσουν αγάπη.
Ευχαριστώ από καρδιάς τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μου σε όλο αυτό το επιχείρημα, με αποτέλεσμα να μπορώ εγώ τώρα να γράφω με μάτια βουρκωμένα γι’ αυτήν την ταινία. Και δεν μπορώ αυτή τη φορά να μιλήσω για τους συντελεστές της, που ξέρετε ποιοι είναι και τι μπορούν να προσφέρουν. Αλλά θέλω να μιλήσουν κραυγάζοντας τα μηνύματά της.
Ας στοχαστούμε, λοιπόν, και ας αναζητήσουμε αιτίες και απαντήσεις, μπας και έρθει το φως που αναζητούμε!”
