Μετά το απίστευτο αυτοκινητικό ατύχημα στην Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας που στέρησε τον επίγειο βίο σε τέσσερις ανθρώπους και μας στεναχώρησε λιγάκι παραπάνω γιατί ανάμεσα στα θύματα ο μικρός Παυλάκης και η μητέρα του Αποστολία ήταν από την πόλη μας, βγήκε για πολλοστή φορά από τα καταχωνιασμένα συρτάρια μας αραχνιασμένη πάλι η λέξη παιδεία και συγκεκριμένα η οδηγική στη φάση αυτή. Με χιλιάδες μεταγενέστερα υποκριτικά ευχολόγια και πρέπει, να της «πιάνουν» το χέρι για να τη συνοδεύσουν. Για να φτάσεις βασικά να αποκτήσεις παιδεία στα χέρια που θα πιάσουν το τιμόνι, επιβάλλεται να αποκτήσεις πρώτα στο κεφάλι. Ο συγχωρεμένος ο Βακάκης μάλλον την είχε ξεθωριασμένη στο μυαλό του αφού έτρεχε τόσο. Όσο θυμάμαι, μιλάμε συνέχεια για αυτήν χωρίς να κοκκινίζουμε από ντροπή μιας και ένα τεράστιο μηδέν έχουμε αποκτήσει από την διδαχή της και μόνο. Παραδείγματα καθημερινότητας. Περνάς το κόκκινο φανάρι, μπαίνεις σφήνα στον διπλανό οδηγό, παραβιάζεις τον μονόδρομο για να γλιτώσεις χρόνο …και μετά φταίει ο άλλος μάλιστα. Και να οι καπνοί βγαίνουν από το κεφάλι σου και είσαι έτοιμος για φασαρία. Φτάνεις εκεί που θες να πας, με το όριο ταχύτητας της πινακίδας απλά να υπάρχει, σβήνεις το αμάξι σου και πριν το κλειδώσεις αδειάζεις και τα αποτσίγαρα σου στο μεγάλο τασάκι. Κανόνας, όχι εξαίρεση η πρακτική αυτή. Πάμε αλλού όπου η λέξη με τα επτά γράμματα παίζει τον ρόλο κομπάρσου; Καταστρέφεις δημόσια περιουσία όποτε σου έρθει, εξασκείς τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες στο σπίτι του γείτονα, στο σχολείο που πας, πονηρά προσπαθείς να πάρεις την σειρά του άλλου στην τράπεζα, στο σούπερ μάρκετ, στον οδοντίατρο. Τίποτα πάλι. Ποιος μας τα έμαθε αυτά; Εξήγηση υπάρχει; Προσωπική αναισθησία και ατιμωρησία λέω εγώ. Την έλλειψη παιδείας λοιπόν την γέννησε πρώτα η αδιαφορία μας και μετά την έθρεψε και την μεγάλωσε η ατιμωρησία. Η αδιαφορία είναι από τα κύρια στοιχεία της εθνικής απονεύρωσης. Τον όρο αυτό τον είχε πρωτοπεί πριν από χρόνια ο ακαδημαϊκός Νεοκλής Σαρρής για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο θα δεχτούμε αδιαμαρτύρητα κάποιες εγκληματικές καταστάσεις. Δεν βγήκε ψεύτης . Την ατιμωρησία μετά, την δυναμώνει ο τρόπος που λειτουργεί το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, κατά μία έννοια το πολιτικό σύστημα που ζητήσαμε. Ναι, και το ζητήσαμε με πόθο και πάθος. Τέτοιο πάθος δεν δείξαμε ποτέ για την λέξη που υπάρχει πιο πολλές φορές σε αυτό το κείμενο. Έπειτα η παιδεία είναι αντιστρόφως ανάλογη με το εγώ μας. Τα εφτά κακά της μοίρας μας και βάλε, οφείλονται στο καρκινογόνο εγώ που μόλυνε το εμείς. Πως καταφέραμε να το εξυψώσουμε σε δυσθεώρητα ύψη; Αν αποκτήσεις την πρέπουσα αγωγή θα πρέπει να σέβεσαι τους άλλους ως εαυτόν. Που τέτοια τύχη. Τέτοιο ύφος έπαρσης, όχι χιλίων αλλά δύο χιλιάδων καρδιναλίων, από πολλούς και πολλές ποια αγωγή και ποια παιδεία θα το διορθώσει; Τόσο τίποτα στην ζωή μας που μας εξιτάρει και μας αναζωογονεί έντονα, τόσο που δεν μπορώ να το συλλάβω, πότε θα σβήσει; Οι στυλοβάτες της κοινωνίας η οικογένεια και το σχολείο που την διδάσκουν, ήταν παρών απών τελικά; Μην περιμένετε να αλλάξει κάτι. Αν ήταν να αλλάξει, θα άλλαζε. Το κουβάρι δεν μαζεύεται πίσω. Μην γράφω όμως μεγάλα λόγια διότι Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου! Θα κλείσω με …λίγο Υπάτιο. Αυτός ο τύπος βγαλμένος από Αρχαία Ελληνική τραγωδία αν και με ξεριζωμένα τα πιο πλούσια υπάρχοντα της ψυχής του, βρήκε το κουράγιο να συγχωρέσει αυτόν που του τα στέρησε μια για πάντα, στην παρούσα φάση! Ηχηρό χαστούκι τούτο σε πολλές και πολλούς «χριστιανούς». Ειδικά σε εκείνους που τρέμουν αυτήν την περίοδο μήπως το φοντάν που θα τους κεράσουν είναι αρτύσιμο. Φυσικά, ήταν αδύνατον να μην συμβεί, δέχτηκε κριτική, γιατί εκτέθηκε στα κανάλια, γιατί αυτό, γιατί εκείνο, γιατί συγχώρεσε κ.α. Προκάλεσε δυσφορία σε αρκετούς αυτή του η συγχώρεση. Γιατί όμως; Διότι για να αποκτήσεις τέτοιο χάρισμα πρέπει να καλλιεργηθείς ελληνικά, σε ό,τι αφορά το πνεύμα σου και να έχεις στην ψυχή σου τον Χριστό. Ταράζουν αυτές λέξεις, όπως αντιλαμβάνεστε! Κάτι τελευταίο. Η άμυνα αυτού του παλληκαριού την δεδομένη στιγμή είναι αυτή. Άλλου συνανθρώπου μας θα ήταν κάποια άλλη. Ας είμαστε φειδωλοί στις κρίσεις και στα σχόλια μας. Νομίζω καταλάβατε πως το απίθανο σενάριο δεν αργεί να γίνει πιθανό σε δευτερόλεπτα, με τις αντιδράσεις μας να παραμένουν μυστήριο σε ένα παρόμοιο ενδεχόμενο σαν αυτό που έζησε!
