Από τον Αύγουστο (2021) είχε βγει η οδηγία που έλεγε ότι ο ποδοσφαιριστής («αθλητής» καλύτερα καθώς αφορά όλα τα αθλήματα) που έχει νοσήσει, θα πρέπει μετά το τέλος του καραντίνας του, να εξεταστεί από καρδιολόγο και να βγάλει νέα κάρτα υγείας.
Ατόνησε το μέτρο και ξεχάστηκε
Καθώς η παραπάνω οδηγία είχε εκδοθεί από το καλοκαίρι, ατόνησε καθώς τα κρούσματα ήταν λίγα, με αποτέλεσμα ελάχιστοι αθλητές να μεριμνήσουν για την ανανέωση της κάρτας υγείας τους μετά από νόσηση λόγω COVID-19.
Έτσι οι περισσότεροι μετά το τέλος της καραντίνας και την επάνοδό τους στους αγωνιστικούς χώρους συνέχισαν να χρησιμοποιούν την «παλιά» (βλ. προ νόσησης) κάρτα υγείας.
Ας μη ξεχνάμε ότι η κάρτα υγείας είναι ατομική και αποκλειστικής ευθύνης του αθλητή και όχι της ομάδας. Παρόλο αυτά οι ομάδες θα έπρεπε να ελέγχουν αν εκδόθηκε νέα κάρτα πριν κάποιος αθλητής τους επιστρέψει στις προπονήσεις.
Ας μη ξεχνάμε επίσης ότι η κάρτα υγείας είναι υποχρεωτική και στις προπονήσεις, όπως φυσικά και στους αγώνες.
Από την άλλη οι διαιτητές δεν είχαν δυνατότητα ελέγχου καθώς θα έπρεπε να έχουν και λίστα με τους αθλητές που νόσησαν και την ημερομηνία που τελείωσαν την καραντίνα τους, για να δουν αν η κάρτα υγείας εκδόθηκε σε μεταγενέστερη της νόσησης, ημερομηνία.
Έγινε ένσταση κατά του κύρους αγώνα
Το όλο θέμα ανακινήθηκε όταν ομάδα ανώτερης των ερασιτεχνικών κατηγορίας, έκανε ένσταση κατά του κύρους αγώνα, καθώς διαπίστωσε ότι οι αθλητές της αντίπαλης ομάδας μετά τη νόσηση τους δεν είχαν εκδώσει νέες κάρτες υγείας.
Την ένσταση της έκανε ο Λεβαδειακός κατά της Καλαμάτας.
Και λόγω αυτής της ένστασης ήρθε η υπενθύμιση της οδηγίας από την ΕΠΟ.
Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου;
Θεωρητικά λοιπόν μπορούν και άλλες ομάδες να επικαλεστούν τον ίδιο λόγο για να προσβάλουν το κύρος αγώνων που έγιναν και στους οποίους συμμετείχαν αθλητές που δεν έβγαλαν νέα κάρτα υγείας. Περισσότερο αυτό βέβαια αφορά της Εθνικές κατηγορίες, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…
