Η Ιστορία μέσα από τα πρόσωπα
Όνομάζομαι Ιωάννης Καποδίστριας.
Γεννήθηκα στην Κέρκυρα το 1776 από αριστοκρατική οικογένεια. Ήμουν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Υπηρέτησα ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, όταν παραίτηθηκα λόγω της επανάστασης του 1821. Ανήκα σ’ εκείνους που πίστευαν ότι το 1821 δεν ήταν ακόμη ώριμες οι συνθήκες για επανάσταση. Ωστόσο, όταν το 1827, στη Γ΄ εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, ο Κολοκοτρώνης με πρότεινε για κυβερνήτη της Ελλάδας με θητεία επτά ετών, εγώ δέχτηκα. Κατά την περίοδο εξουσίας μου ανέστειλα την ισχύ του συντάγματος της Τροιζήνας και συγκέντρωσα στα χέρια μου όλες τις εξουσίες. Έκρινα ότι αυτό ήταν αναγκαίο για να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα προβλήματα της χώρας. Ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τη συγκρότηση τακτικού στρατού και πολεμικού ναυτικού. Σχημάτισα ένα πρώτο κρατικό ταμείο, από εισφορές Ελλήνων του εξωτερικού και φιλελλήνων, ίδρυσα τράπεζα και έκοψα νόμισμα, τον φοίνικα. Επιχείρησα να εκσυγχρονίσω τη γεωργία εισάγοντας νέες καλλιέργειες (πατάτα) και νέες καλλιεργητικές μεθόδους .
Μια από τις κύριες προτεραιότητές μου υπήρξε η οργάνωση της εκπαίδευσης. Ίδρυσα αλληλοδιδακτικά σχολεία, ελληνικά, χειροτεχνεία, Πρότυπον Αγροκήπιον. Με κατηγόρησαν σφοδρά, επειδή δεν προχώρησα τότε στην ίδρυση πανεπιστημίου. Όμως πίστευα ότι, στη δεδομένη στιγμή, η εκπαίδευση θα έπρεπε να παρέχει, πρώτα απ’ όλα, βασικές γνώσεις και επαγγελματική κατάρτιση. Στο διπλωματικό τομέα βοήθησα να αναγνωριστεί η Ελλάδα ως κράτος ανεξάρτητο, αλλά και να διευρύνει τα σύνορά της. Πώς κατάφερα μέσα σε τρία μόνο χρόνια να δημιουργήσω τόσους εχθρούς, ούτε κι εγώ το κατάλαβα…Πρόκριτοι με τοπική εξουσία, πλούσιοι πλοιοκτήτες και Φαναριώτες, φιλελεύθεροι διανοούμενοι, αλλά και η Αγγλία και η Γαλλία, που με θεωρούσαν όργανο της Ρωσίας, ΟΛΟΙ εναντίον μου! Με είπαν αυταρχικό, τύραννο, φωτοσβέστη, μα εγώ το μόνο που ονειρευόμουν ήταν η αγαπημένη μου χώρα να γίνει ένα ισχυρό κράτος, όπως αυτά της πολιτισμένης Ευρώπης. Από τις αρχές του 1830 σημειώθηκαν εξεγέρσεις. Η ένταση κορυφώθηκε, όταν φυλάκισα τον πρόκριτο της Μάνης Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, διότι τον θεώρησα υπεύθυνο για αντικυβερνητικές κινήσεις. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης με δολοφόνησαν στο Ναύπλιο. Όμως η τύχη τους ήταν ίδια με την δική μου…
Ονομάζομαι Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,
γνωστός και ως Γέρος του Μοριά. Ήμουν αρχιστράτηγος της Επανάστασης του 1821 και πολιτικός. Γεννήθηκα στη Μεσσηνία. Ακολούθησα τον πατέρα μου στις διάφορες περιπέτειές του. Σε ηλικία 15 ετών έγινα αρματωλός και πολέμησα εναντίον των κλεφτών. Η δράση μου σιγά-σιγά απλώθηκε, μαζί με τη φήμη μου, σ’ όλη την Πελοπόννησο. Από το 1810 υπηρέτησα στο ελληνικό στρατιωτικό σώμα του αγγλικού στρατού στη Ζάκυνθο.Το 1818 μυήθηκα στη Φιλική Εταιρεία και τον Ιανουάριο του 1821 ξαναγύρισα στη Μάνη, όπου άρχισα να προετοιμάζω τον αγώνα στην Πελοπόννησο γνωρίζοντας ότι η ημέρα έναρξης ήταν η 25η Μαρτίου. Βρέθηκα στην Καλαμάτα κατά την κατάληψη της πόλης στις 23 Μαρτίου 1821 με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Την επομένη κινήθηκα προς την Μεγαλόπολη με τον Νικηταρά. Είχε οριστεί στις 25 Μαρτίου να βρίσκοναι όλοι οι οπλαρχηγοί στις επαρχίες τους, ώστε να κηρυχθεί η Επανάσταση, όπως και έγινε. Πρωταγωνίστησα σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Αγώνα, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι (1821), στην άλωση της Τριπολιτσάς (1821), στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (1822), όπου διέσωσα τον Αγώνα στην Πελοπόννησο.Υπήρξα οπαδός της πολιτικής του Καποδίστρια και πρωτοστάτησα στα γεγονότα για την ενθρόνιση του Όθωνα. Το 1833, όμως, οι διαφωνίες μου με την Αντιβασιλεία με οδήγησαν, μαζί με άλλους αγωνιστές, στις φυλακές του Ιτς-Καλέ στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Έτσι,στα 1834, μαζί με τον Πλαπούτα, καταδικάστηκα σε θάνατο. Έλαβα χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835.’’ Πέθανα’’ στις 4 Φεβρουαρίου 1843 το πρωί, από εγκεφαλικό επεισόδιο, έχοντας επιστρέψει από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα, όπου τα τελευταία χρόνια ήμουν υπασπιστής του Όθωνα. Στα τελευταία χρόνια της ζωής μου υπαγόρευσα στον Γεώργιο Τερτσέτη τα «Απομνημονεύματά» μου, που κυκλοφόρησαν το 1851.
“” Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα».” -Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Σπυρος Ακριτίδης Γ1
«Έξοδος 1826»
«Έξοδος 1826» είναι ο τίτλος μιας καινούριας ταινίας για την ελληνική επανάσταση. Η ταινία μιλά για μια ομάδα Σαμαρινιωτών που έφυγαν από το χωριό τους για να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου, το 1826.
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Βασίλη Τσικάρα πέρα από τους χιλιάδες Μεσολογγίτες που βρίσκονταν μέσα στα τείχη βρίσκονταν και 2.500 πολεμιστές εκτός της πόλης, τα λεγόμενα τάγματα υπαίθρου, οι οποίοι συνέβαλαν και αυτοί στην έξοδο του Μεσολογγίου, την 10η Απριλίου του 1826, στην ηρωική έξοδο των πολιορκημένων. Το δημοτικό τραγούδι «Τα παιδιά της Σαμαρίνας» έχει συντεθεί για τους 120 βλάχους Σαμαρινιώτες, οι οποίοι πήγαν να πολεμήσουν στο Μεσολόγγι και κατάφεραν να επιστρέψουν στο χωριό τους μόνο οι 33 και αυτοί ήταν σε πολύ κακή κατάσταση».
Άρχισε να προβάλλεται από τον Ιανουάριο πρώτα στην Αθήνα και στη συνέχεια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Είναι η πρώτη ταινία για την επανάσταση που γυρίζεται στην Ελλάδα, μετά από 46 σχεδόν χρόνια από την γνωστή ταινία «Παπαφλέσσας» (1971) με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στον κεντρικό ρόλο.
Ανάμεσα στους ηθοποιούς της ταινίας παίζουν και δύο Πτολεμαϊδιώτες.
Μαρίνα Ζανίδου Α1
QUIZ για την Ελληνική Επανάσταση
1. Τι ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας;
i. Στρατηγός
ii. Κυβερνήτης
iii. Βασιλιάς
2. Ποιά ήταν η αιτία θανάτου του Ιωάννη Καποδίστρια;
i. Αρρώστια
ii. Αυτοκτονία
iii. Δολοφονία
3. Η σημερινή Βουλή ήταν κατά τον 19ο αιώνα:
i. Το Παλάτι του βασιλιά
ii. Χώρος συνεδρίασης των βουλευτών
iii. Το σπίτι του πρωθυπουργού
4. Ποιος φιλέλληνας ποιητής πέθανε στο Μεσολόγγι κατά την διάρκεια της πολιορκίας του;
i. Γκαίτε
ii. Λόρδος Μπάιρον
iii. Πέρσυ Σέλεϋ
5. Ποιος έγραψε τους Ελεύθερους Πολιορκημένους;
i. Ρήγας Φεραίος
ii. Διονύσιος Σολωμός
iii. Αδαμάντιος Κοραής
6. Πότε δημιουργήθηκε το πρώτο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος;
i. 1830
ii. 1838
iii. 1840
7. Ποια κοινωνική τάξη αποτελούσαν οι προεστοί στην ελληνική κοινωνία κατά την τουρκοκρατία;
i. Ασχολούνταν με το εμπόριο και τα ξίδευαν στην Ευρώπη
ii. Ήταν ένοπλα σώματα για την τήρη ση της τάξης
iii. Διοικούσαν τα χωριά και συγκέ- ντρωναν φόρους.
8. Ποια γυναίκα δεν έπαιξε ηγετικό ρόλο στην Ελληνική επανάσταση;
i. Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
ii. Μαντώ Μαυρογένους
iii. Ελένη Αλταμούρα-Μπούκουρα
9. Ποιες χώρες ονομάζονταν Μεγάλες Δυνάμεις από τους Έλληνες;
i. Αγγλία – Ρωσία – Γαλλία
ii. Αγγλία – Ιταλία – Γερμανία
iii. Ρωσία – Ισπανία – Γαλλία
10. Το μεγαλύτερο κύμα φιλελληνισμού δημιουργήθηκε
i. Πριν από την επανάσταση από λύπη για τους σκλαβωμένους Έλληνες
ii. Κατά την διάρκεια της επανάστασης εξαιτίας των βαρβαροτήτων των Οθωμανών
iii. Μετά την επανάσταση όταν αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος
