Αε – Βασίλη μ’, μ’ έρχεσαι
με τ’ εύκαιρα τσουβάλια,
η πείνα εγούρεψεν χαράν
και ο λιμόν σουμάδια…
Αε – Βασίλη μ’, ντ’ έρχεσαι
τα δόσια μουν να παίρεις;
Ατά πα ετελέθανε,
τιδέν ‘κ’ έχουμ’ ν’ εξέρεις…
Άε – Βασίλ’, τα δώρα σου
είναι τα νέα μέτρα,
το χτήνον εν’ αγάλατον
και εύκαιρον η βέτρα.
Αε – Βασίλτς θα φέρ’ ’μας εν’
τη εφορίας δώρα
κι ας σο τσαντάχ’ν ατ’ θα μοιράζ’
νεοχρονίας πόνια…!
Ντο είχα μ’, εμπροπέρανε ,
ντ’ επέμναν, πα θα παίρνε
‘ς σο τιποκώλ’ θα φέρνε ‘μας
κι άλλο αφκά πιλέμ’ εν..
Αε – Βασίλτς θα φέρ’ ‘μας εν’
κυβέρνηση ευρωπαίαν,
να πετσαρεύ’ και θέκ’ ‘μας εν ,
‘ς σ’ έναν ορθόν μερέαν..
Άντσαχ ατός εγέντονε
κράχτης ‘ς σα μαγαζία,
άμαν κανείς κι αγοράζ’
‘χάθεν η πελατεία…!
Ατός καλά εξέρ’ ατό,
ντ’ εσούμωσεν η ώρα,
η εφτωχία θα σαρεύ’
πέραν περού τη χώραν…
Άγιε Βασίλ’ ,γιαμ’ ίεψες
με τοι τροϊκανούσι,
εσεν θα ανασκαύνε ‘σεν,
θα λένε απ’ οπίς ισ’..
Εκείν’ τα τόπια ,ντ’ έξερες,
όλια είν’ ερημίας,
κι ο κόσμον, ντ’ εμελέσσευεν,
‘γέντον τ’ ανεχετίας…
