Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες των λαϊκών οικογενειών
Η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα για οργάνωση της πάλης με στόχο την ολόπλευρη κάλυψη της ανάγκης του λαού για πρόσβαση σε επαρκή και φθηνή ενέργεια, τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, την προστασία της δημόσιας Υγείας και του περιβάλλοντος.
Οι τελευταίες εξελίξεις, σε σχέση με την δρομολόγηση πώλησης μονάδων της ΔΕΗ (λιγνιτικών, υδροηλεκτρικών), αναδεικνύουν τη σημασία της θέσης του ΚΚΕ πως όσο κουμάντο στην οργάνωση της παραγωγής θα κάνουν τα μονοπώλια, το κράτος τους, οι ενώσεις τους και οι κυβερνήσεις τους, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα γίνεται με γνώμονα την μεγιστοποίηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων και όχι την εξασφάλιση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών του λαού.
Τόσο οι δημοπρασίες πώλησης φθηνού ρεύματος σε μονοπωλιακούς ομίλους (τύπου ΝΟΜΕ), όσο και η πώληση μονάδων της ΔΕΗ ή η επιλογή «στρατηγικού επενδυτή» είναι κρίκοι στην αλυσίδα της «απελευθέρωσης»/ιδιωτικοποίησης του κλάδου της ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στόχο έχει την υπεράσπιση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Εφαρμόστηκε σταδιακά, με την υπογραφή συνθηκών της ΕΕ και εξειδικεύτηκε στην πορεία, με οδηγίες και νόμους, μετατρέποντας την ενέργεια σε ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά. Δεν είναι αποτέλεσμα του «μνημονίου». Από την αρχή της δημιουργίας της η ΔΕΗ εξυπηρετούσε τα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό που επέβαλε την «απελευθέρωση» ήταν η ανάγκη κερδοφόρας διεξόδου υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων.
Η στρατηγική της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας έχει κοστίσει ήδη ακριβά στη ζωή των εργαζομένων της ΔΕΗ και του λαού γενικότερα. Έγιναν μεγάλες μειώσεις μισθών, χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, επεκτάθηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, εντατικοποιήθηκε η εργασία, επιδεινώθηκαν οι όροι υγιεινής κι ασφάλειας κλπ. Παράλληλα, χτυπήθηκαν οι όροι επιβίωσης συνολικά του λαού με αύξηση της ανεργίας, με αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας. Ειδικά στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας οξύνθηκε η ανεξέλεγκτη καταστροφή του περιβάλλοντος, καθυστερούν οι μετεγκαταστάσεις, δημιουργούνται προβλήματα με την τηλεθέρμανση κ.ά. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που θυσιάζει τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλίσει κέρδη για μια χούφτα παράσιτα, τους καπιταλιστές.
Αυτήν τη στρατηγική ασπάζονται και υπηρετούν όλα τα κόμματα που κινούνται εντός των τειχών του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της λογικής της διαχείρισης, εντός των δεσμών της διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης, της ΕΕ. Οι διαφορές τους έχουν να κάνουν με τον τρόπο και τις μορφές με τις οποίες θα προχωράει η «απελευθέρωση», καθώς το ποιες θα επιλεγούν σχετίζεται με το ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα βγουν κερδισμένοι στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο οξυμένων ανταγωνισμών για το ποιοι ενεργειακοί σχεδιασμοί θα προχωρήσουν και ποιοι όχι. Ανταγωνισμοί οι οποίοι φτάνουν μέχρι και την εκδήλωση πολεμικών συγκρούσεων, όπως δείχνουν τα παραδείγματα της Ουκρανίας, του Ιράκ, της Συρίας και αλλού, βάζοντας φωτιά σε όλη την περιοχή και θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον των λαών της περιοχής. Τελευταία παραδείγματα οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Συγκρούονται για τον έλεγχο κοιτασμάτων και ενεργειακών διαδρόμων. Για την εμπλοκή της χώρας βαθύτερα στο κουβάρι των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών είναι υπεύθυνη η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματα που την υπηρετούν, καθώς όλοι έχουν κάνει σημαία τους την «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας στην περιοχή και την μετατροπή της σε «ενεργειακό κόμβο», διεκδικώντας κομμάτι από την μοιρασιά της πίτας των ματωμένων κερδών.
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ παλιότερα, εφάρμοσαν πιστά και εφαρμόζουν της πολιτική της «απελευθέρωσης». Προώθησαν και προωθούν το σύνολο της νομοθεσίας για το χτύπημα των μισθών για να δημιουργήσουν ευνοϊκό περιβάλλον για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει πολύτιμο σύμμαχο την αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, όπως φάνηκε και από την δημοσιοποίηση των θέσεων της ΝΔ που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με αυτά που προωθεί η συγκυβέρνηση.
Τα στελέχη των παραπάνω κομμάτων, αλλά και η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) που εμφανίζονται δήθεν πως διαφοροποιούνται, δεν αμφισβητούν το αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ για την «απελευθέρωση» και την ανταγωνιστικότητα. Λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, μιλώντας για «διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ», ενώ αποδέχονται τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων στον κλάδο. Άλλωστε η σημερινή δημόσια ΔΕΗ είναι που λειτουργεί σαν ανώνυμη εταιρία, που αφήνει τα λαϊκά νοικοκυριά χωρίς ρεύμα για να διασφαλίζει τα δικά της κέρδη και αυτά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Οι τοπικές διοικήσεις διαχρονικά συνέβαλαν στην προώθηση αυτής της πολιτικής, το ίδιο κάνουν και σήμερα προτείνοντας άλλους τρόπους ιδιωτικοποίησης, όπως διαχείριση των ορυχείων από τους δήμους. Συνέβαλαν στην προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, μιας κι από την τοπική διοίκηση ξεκίνησε το ξήλωμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς.
Στο πλευρό τους είχαν τους εργοδοτικούς – κυβερνητικούς συνδικαλιστές, παλιούς και νέους, που αποδέχτηκαν και έμπρακτα αυτή την πολιτική, υπογράφοντας τα πάντα (μετοχοποίηση, διάλυση ασφαλιστικού, τριχοτόμηση) και πρότειναν άλλες μορφές «απελευθέρωσης». Οι όποιες «φωνές» υψώνονται είναι για το θεαθήναι.
Πρόβαλαν όλοι τους ως επιχείρημα ότι η «απελευθέρωση» και ο ανταγωνισμός θα είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Αντί γι’ αυτό, η τιμή της εκτινάχθηκε με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά να μην μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα, το ποσοστό της ενεργειακής φτώχειας να φτάνει στο 30%, ενώ χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας στον κλάδο.
Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα επιβάλλεται να συγκεντρώσουν τα πυρά τους ενάντια στους στρατηγικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου για την ηλεκτρική ενέργεια. Να παλέψουν για την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ενέργεια, είτε αυτή ασκείται από τα μονοπώλια, είτε από το κράτος τους. Έχει συσσωρευτεί πολύχρονη πείρα από τους αγώνες που έχουν αναπτυχθεί στον κλάδο της ενέργειας, στο χώρο της ΔΕΗ. Αυτή η πείρα είναι ιδιαίτερα πολύτιμη και πρέπει να αξιοποιηθεί ώστε να δυναμώσει ο προσανατολισμός του αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και το κράτος τους.
Τόσο οι εξελίξεις που προηγήθηκαν, όσο και η κλιμακούμενη επίθεση στον τομέα της ενέργειας, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλες αυταπάτες. Χωρίς γραμμή ρήξης με την πολιτική της «απελευθέρωσης», τη στρατηγική της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, κανένας αποσπασματικός αγώνας δεν μπορεί να διασφαλίσει συνέχεια και νικηφόρα προοπτική για το λαό. Η γραμμή του μικρότερου κακού και οι άσφαιροι αγώνες ενάντια σε συγκεκριμένα μέτρα οδήγησαν το εργατικό κίνημα από ήττα σε ήττα.
Οι εργαζόμενοι να μην σηκώσουν τη σημαία της «στήριξης της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης», όπως τους καλούν τα κυβερνητικά στελέχη, οι τοπικές διοικήσεις και ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες του λαού, αλλά γίνεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Το ΚΚΕ απευθύνεται με ξεκάθαρο λόγο στους εργαζόμενους και προτείνει το δρόμο της εργατικής – λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, όπου τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία. Σε αυτό το πλαίσιο η παραγωγή, οι εγχώριες πηγές, η μεταφορά και η διανομή του τομέα της ενέργειας θα αποτελούν λαϊκή περιουσία. Τα ενεργειακά έργα θα σχεδιάζονται πανεθνικά, κεντρικά, επιστημονικά και θα υλοποιούνται με λαϊκή συμμετοχή και εργατικό έλεγχο προς όφελος του λαού.
Έτσι, στην ενέργεια, όπως και σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, θα λειτουργεί ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας ενέργειας που θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Θα μπορεί να επεξεργάζεται την ενεργειακή πολιτική με άξονες: την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας (λιγνίτη, υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή, πετρέλαιο και φυσικό αέριο κλπ.), τη συστηματική έρευνα και εξεύρεση νέων πηγών (πιθανά κοιτάσματα σε Ιόνιο – Αιγαίο κλπ.) και αξιοποίηση των τεχνολογιών με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος, την επιδίωξη διακρατικής αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας.
Μόνο αυτός ο δρόμος ανάπτυξης μπορεί ουσιαστικά να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Πρέπει άμεσα να γίνει υπόθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος, να προχωρήσει η ενότητα της εργατικής τάξης και η συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα που θα βάλει στην ημερήσια διάταξη την διέξοδο αυτή. Για να ανοίξει αυτή η ελπιδοφόρα προοπτική αγωνιζόμαστε ενάντια στην «απελευθέρωση»/ιδιωτικοποίηση του τομέα ενέργειας και ταυτόχρονα διεκδικούμε:
- Ενέργεια – κοινωνικό αγαθό κι όχι εμπόρευμα.
- Μείωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας για τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά και τους φτωχούς αγρότες.
- Άμεσα μαζικές προσλήψεις στη ΔΕΗ με πλήρη, μόνιμη και σταθερή δουλειά. Κατάργηση του δουλεμπορίου των εργολαβιών. Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλο το προσωπικό χωρίς εξαιρέσεις (οκταμηνίτες, εργολαβικοί). Να δοθεί τέρμα στην απλήρωτη εργασία στις εργολαβίες.
- Μετεγκατάσταση των πληττόμενων οικισμών, πριν αποδιοργανωθούν, και αποκατάσταση των κατοίκων τους σε σύγχρονους οικισμούς που να καλύπτουν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.
- Μέτρα προστασίας και πλήρη αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος με χρηματοδότηση από τη ΔΕΗ.
- Καμία παράδοση λιγνιτωρυχείων, λιγνιτικών αποθεμάτων και υδάτινου δυναμικού σε ιδιωτικούς ομίλους.
