«Καθώς βγαίνουμε από τα μνημόνια, θα πω για πολλοστή φορά, ότι υπάρχει μια υπέρτερη ανάγκη, εθνική προτεραιότητα για τη χώρα, να ενωθούμε όλοι οι Έλληνες. Η κοινωνία δεν μπορεί να βαδίσει διχασμένη. Κανένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, καμιά εθνική προσπάθεια δεν μπορεί να πετύχει, δεν μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, εάν δεν ενωθούν οι Έλληνες. Βαδίζουμε πολύ καιρό διχασμένοι, ο βασικός λόγος που μας δίχασε φεύγει από μπροστά μας και αναφέρομαι στα μνημόνια, αλλά βέβαια δεν μπορούμε να ενωθούμε ούτε με ευχές ούτε με συνθήματα ούτε με διακηρύξεις.
Χρειάζονται συγκεκριμένοι στόχοι γύρω από τους οποίους πρέπει να ενωθούμε, χρειάζεται προσδοκία και το ερώτημα στη σημερινή μας συζήτηση είναι, κατά τη δική μου γνώμη, ένα και μοναδικό. Η προσδοκία που υπάρχει και στην αγροτιά και στην νέα γενιά της πατρίδας και στην κοινωνία ολόκληρη γύρω από τον πρωτογενή τομέα, είναι βάσιμη ή όχι; Οι απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε με την νέα ΚΑΠ, είναι πειστικές; Αυτές που σήμερα επιχειρήσαμε να δώσουμε απαντούν ή όχι σε αυτό το ερώτημα; Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα της που πρέπει να απαντήσουμε. Εγώ φυσικά απαντώ ναι».
Τα παραπάνω τόνισε κατά την ομιλία του στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Πάρις Κουκουλόπουλος, κατά την οποία παρουσιάστηκε από την πολιτική ηγεσία του ΥπΑΑΤ η πρόταση του εθνικού φακέλου για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Ο κ. Κουκουλόπουλος πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «παρόλα τα τρομακτικά του προβλήματα και τα βάρη που κουβαλούσε από προηγούμενα χρόνια, o πρωτογενής τομέας αποδεικνύεται ατμομηχανή στην προσπάθεια της χώρας να ανατρέψει το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών μέσα στην κρίση».
Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΚΑΠ ο κ. Κουκουλόπουλος τόνισε πως «προφανώς, η Ελλάδα συμμετείχε στη φυγή μας από τη λογική των ιστορικών δικαιωμάτων και να πάμε στη στρεμματική ενίσχυση, άρα, πολύ πιο κοντά στο πρότυπο ενίσχυσης της παραγωγής.
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επεσήμανε, παράλληλα, πως το προηγούμενο διάστημα μέσα από μια μαραθώνια διαδικασία έγινε ένας ειλικρινής διάλογος το στο ΥπΑΑΤ τόσο με τους εκπροσώπους των παραγωγών, τους συνεταιρισμούς, τις ομάδες παραγωγών, όσο και με τους βουλευτές κ.ά. για τη διαμόρφωση της τελικής πρότασης της νέας ΚΑΠ.
Ο κ. Κουκουλόπουλος αναφέρθηκε διεξοδικά στις ζωτικής σημασίας στοχεύσεις και προτεραιότητες που προβλέπει η νέα ΚΑΠ και αφορούν, όπως τόνισε, την ηλικιακή ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού, την ενίσχυση των συλλογικών μορφών οργάνωσης, την αποκέντρωση σημαντικών χρηματοδοτικών εργαλείων της ΚΑΠ στην αυτοδιοίκηση, την οργάνωση παροχής συμβουλών στους αγρότες, την ενίσχυση της κτηνοτροφίας, τις σημαντικές διαρθρωτικές πολιτικές σύγκλισης για ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, την υποστήριξη των δυναμικών και εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων από τις συνδεδεμένες ενισχύσεις , τα ενισχυμένα κονδύλια για τις αρδεύσεις και τη μεταποίηση κ.ο.κ.
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Κουκουλόπουλος, μεταξύ άλλων, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα αγρότη για να βάλει το ερώτημα, «όχι πόσα παίρνω, αλλά τι κάνω με αυτά που παίρνω» και πρέπει να σταθούμε δίπλα του και να τον στηρίξουμε σε όλους τους συντελεστές κόστους παραγωγής. Αν θέλουμε πραγματικά αυτή η προσπάθεια να φτάσει σε αποτέλεσμα μέσα σε μια πενταετία, θα πρέπει μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος να πάει οπωσδήποτε στον πρωτογενή τομέα, όχι με τη μορφή ενισχύσεων, αλλά με τη μορφή συμβολικής και όχι μόνο ενίσχυσης της μεγάλης αναπτυξιακής προσπάθειας από την οποία μπορούμε να προσδοκούμε τα μέγιστα δυνατά οφέλη για όλη την κοινωνία και φυσικά για τους ίδιους τους αγρότες».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων:
«Κύριε Πρόεδρε, αφού ξεκινήσατε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχε πει από το 1974 για συνεταιριστική μορφή οργάνωσης των αγροτών, που είναι το κεντρικό ζητούμενο της νέας ΚΑΠ, για να βάζουμε κάποια πράγματα στη θέση τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθώς βγαίνουμε από τα μνημόνια, θα πω για πολλοστή φορά, ότι υπάρχει μια υπέρτερη ανάγκη, εθνική προτεραιότητα για τη χώρα, να ενωθούμε όλοι οι Έλληνες. Η κοινωνία δεν μπορεί να βαδίσει διχασμένη. Κανένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, καμιά εθνική προσπάθεια δεν μπορεί να πετύχει, δεν μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, εάν δεν ενωθούν οι Έλληνες. Βαδίζουμε πολύ καιρό διχασμένοι, ο βασικός λόγος που μας δίχασε φεύγει από μπροστά μας και αναφέρομαι στα μνημόνια, αλλά βέβαια δεν μπορούμε να ενωθούμε ούτε με ευχές ούτε με συνθήματα ούτε με διακηρύξεις.
Χρειάζονται συγκεκριμένοι στόχοι γύρω από τους οποίους πρέπει να ενωθούμε, χρειάζεται προσδοκία και το ερώτημα στη σημερινή μας συζήτηση είναι, κατά τη δική μου γνώμη, ένα και μοναδικό. Η προσδοκία που υπάρχει και στην αγροτιά και στην νέα γενιά της πατρίδας και στην κοινωνία ολόκληρη γύρω από τον πρωτογενή τομέα, είναι βάσιμη ή όχι; Οι απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε με την νέα ΚΑΠ, είναι πειστικές; Αυτές που σήμερα επιχειρήσαμε να δώσουμε απαντούν ή όχι σε αυτό το ερώτημα; Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα της σημερινής συζήτησης.
Όλα όσα ακούστηκαν είναι αποδεκτά περί καθυστέρησης. Ό,τι μπορούσαμε κάναμε, εμείς και οι συνεργάτες μας με την πολύτιμη συνδρομή των υπηρεσιών, για να καλύψουμε ένα μεγάλο κενό που υπήρχε πραγματικά στην ενημέρωση και τη διαβούλευση. Αναφέρθηκε στην αρχή ο κ. Υπουργός σε αυτά και δεν θέλω να τα επαναλάβω.
Όμως, ποιο είναι το κεντρικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε. Εγώ φυσικά απαντώ ναι και θα πω γιατί. Θέλω όμως, πέρα από αυτό να κάνω μια βασική επισήμανση. Περιμένουμε προτάσεις από όλους τους συναδέλφους και φτάνει ο χρόνος διότι δεν μιλάμε για παρθενογένεση. Όλοι είμαστε υποψιασμένοι, όλοι ξέρουμε για τι μιλάμε και ιδιαίτερα οι κομματικοί σχηματισμοί είχαν όλο το προηγούμενο διάστημα τη δυνατότητα, παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα και στο ΥπΑΑΤ και με τις διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου και τα ευρωπαϊκά δρώμενα και με την εμπειρία της τρέχουσας ΚΑΠ και με επίγνωση των προβλημάτων της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας σήμερα, να διαμορφώσουν προτάσεις, κύριε Πρόεδρε.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν προσφέρεται η σημερινή ημέρα και οι επόμενες, η ίδια η ΚΑΠ δηλαδή, η νέα αγροτική πολιτική, δεν προσφέρεται για ένα διάλογο με τα στερεότυπα που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία τέσσερα, τεσσεράμισι χρόνια. Κατάρρευση, γκρίζα εικόνα, διαπραγμάτευση, το πολιτικό σύστημα που κατέρρευσε κ.λπ.. Δεν προσφέρεται καθόλου. Παρόλα τα τρομακτικά του προβλήματα και τα βάρη που κουβαλούσε από προηγούμενα χρόνια, ο πρωτογενής τομέας αποδεικνύεται ατμομηχανή στην προσπάθεια της χώρας να ανατρέψει το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών μέσα στην κρίση, παρά το ότι ακολουθούν τον πρωτογενή τομέα – είτε στα νωπά φρούτα και λαχανικά είτε στα μεταποιημένα προϊόντα – προβλήματα ρευστότητας, η αργοπορία στην επιστροφή του Φ.Π.Α, όλα τα προβλήματα που αγγίζουν και αφορούν τις εξαγωγές μας. Παρόλα αυτά τραβά μπροστά στην προσπάθεια να αντιστρέψουμε το ένα έλλειμμα από το δίδυμο έλλειμμα που μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε, στα μνημόνια, το δημοσιονομικό και της ανταγωνιστικότητας.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, εικόνα κατάρρευσης παρά τα πολλά προβλήματα, ούτε ταιριάζει στον πρωτογενή τομέα γκρίζα εικόνα, χωρίς να υποτιμώ και να υποβαθμίζω κανένα πρόβλημα. Εμείς, όπως ειπώθηκε και από τον κ. Υπουργό, στο επόμενο διάστημα είμαστε στη διάθεση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και στη διάθεση όλων των συναδέλφων με τα μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου και με οποιουσδήποτε άλλους τρόπους, να συζητήσουμε, όπως έχουμε πει ήδη και στους παραγωγούς, για όλους τους συντελεστές που συναποτελούν και συνθέτουν το κόστος παραγωγής, άλλα προβλήματα όπως είναι η ασφάλιση των γεωργικών προϊόντων κ.ο.κ., που σήμερα όμως δεν είναι της παρούσης. Δεν θα κάνω και εγώ καμία αναφορά σε αυτά τα θέματα για να μείνω αποκλειστικά στο θέμα της ΚΑΠ.
Δεν προσφέρεται, λοιπόν, για διάλογο στερεοτύπων γιατί όπως είπα, εδώ δεν ταιριάζει η ρητορική περί ευθυνών του πολιτικού συστήματος. Το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα που κυβέρνησαν, προφανώς και έχουν μεγάλες ευθύνες για ό,τι δεν πήγε καλά, αλλά και αυτοί που έγραψαν ιστορία και γέμιζαν κάθε χρόνο μερικά βιβλιάρια ενσήμων με τις λογικές «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά», δεν πρέπει να επαίρονται ότι ήταν και σε καμία σωστή πλευρά στην αντιπαράθεση για έναν πιο ζωντανό και υγιή πρωτογενή τομέα.
Θέλω, επίσης, να θυμίσω και να θυμηθούμε όλοι μαζί, να κάνουμε έναν ειλικρινή διάλογο, ποιοι ακριβώς – και αναφέρομαι σε πολιτικούς σχηματισμούς, γιατί δεν υπάρχει έτος μηδέν και παρθενογένεση στην πολιτική – ποια ακριβώς κόμματα είχαν αντιδράσει όταν θεσμοθετείτο η ΚΑΠ, την οποία αφήνουμε πίσω μας και η οποία προχώρησε με φιλόδοξα επιχειρήματα, τότε στην αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή, κάτι που απεδείχθη από προβληματικό έως και ολέθριο σε κάποιες περιπτώσεις για τον πρωτογενή τομέα στη χώρα μας.
Το Κ.Κ.Ε. έχει μια καθαρή και έντιμη στάση, λέει έξω από την Ε.Ε., λέει αυτά που λέει για την Κοινή Αγροτική Πολιτική κ.ο.κ.. Εγώ μιλάω για όλους τους υπόλοιπους που ψήφισαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ και την αρχιτεκτονική της σημερινής Ευρώπης. Δεν μπορώ να θυμηθώ καμία πολιτική δύναμη, ούτε καμιά φωνή που να βάζει κατά και να προσπαθεί να ωθεί την τότε κυβέρνηση σε δικλίδες ασφαλείας, για παράδειγμα στη βασική φιλοσοφία της ΚΑΠ.
Τουναντίον, υπήρξε αγώνας για το πώς θα περάσουν τα ιστορικά δικαιώματα και πάνω εκεί εξαντλήθηκε όλος ο κοινωνικός διάλογος και νομίζω ότι είμαι απολύτως ειλικρινής και θυμάμαι και πολύ καλά. Ούτε βέβαια στέκεται ένας διάλογος στερεοτύπων για θέματα διαπραγμάτευσης, για να έρθω στη σημερινή ΚΑΠ, γιατί η σημερινή ΚΑΠ στο βαθμό που αφορά την ελληνική κυβέρνηση, προφανώς και έχει στοιχεία συγκεκριμένα όπου δεν στέκει κριτική περί μη διαπραγμάτευσης ή ελλιπούς διαπραγμάτευσης.
Υπήρχε κίνδυνος για πολύ μεγαλύτερη μείωση που απεφεύχθη. Θυμίζω ότι έχουμε από τις υψηλότερες μέσες τιμές δικαιωμάτων στην Ευρώπη και υπήρχε υπαρκτός, πραγματικός κίνδυνος για να έχουμε μεγάλη μείωση. Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Προφανώς, η Ελλάδα συμμετείχε στη φυγή μας από την λογική των ιστορικών δικαιωμάτων και να πάμε στη στρεμματική ενίσχυση, άρα, πολύ πιο κοντά στο πρότυπο ενίσχυσης της παραγωγής. Η ενίσχυση των ψυχανθών, των πρωτεϊνούχων που σχετίζεται άμεσα με την κτηνοτροφία είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, και η Ελλάδα έπαιξε συγκεκριμένο ρόλο, μπορούν να μας το πουν εδώ και άνθρωποι που συμμετείχαν στην διαπραγμάτευση, πως ακριβώς φθάσαμε σε αυτά τα αποτελέσματα, όπως επίσης το γεγονός ότι έχει μεγάλη ευελιξία η Κοινή Αγροτική Πολιτική, επιτρέπει δηλαδή να ξεχωρίσει κανείς από το καθεστώς βασικών ενισχύσεων, να ξεχωρίσει συγκεκριμένα κονδύλια όχι ως άμεσες ενισχύσεις, αλλά στοχευμένες αυτή την φορά, συνδεδεμένες και άλλες –αναφέρθηκε ο κ. Υπουργός στην αρχή- και όλα αυτά που είναι τα αποτελέσματα της ΚΑΠ είναι ζητήματα όπου και η χώρα μας αλλού μόνη της, αλλού με συμμαχίες διαπραγματεύτηκε και σήμερα έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα.
Σε αυτή την εικόνα έχουμε κάποια αντίρρηση; Αυτό είναι το ζήτημα. Σε αυτή την εικόνα που είναι πλέον κανονισμός και ευρωπαϊκή πολιτική έχουμε να κάνουμε επιμέρους προτάσεις; Εδώ έρχομαι να βάλω το κεντρικό ερώτημα που έβαλα και στην αρχή με βάση αυτά τα δεδομένα που είναι περίπου γνωστά, γι’ αυτό και είπα ότι όλα τα κόμματα μπορούσαν και μπορούν και δεν είναι καθόλου αργά να πουν κάποια ολοκληρωμένη ενδεχομένως, άλλη άποψη. Λίγο πολύ είναι γνωστά, συμφωνημένα και εμπεριέχονται στον Κανονισμό.
Λέω λοιπόν και απαντώ με τίτλους, διότι δεν θέλω να επαναλάβω όσα στην αρχή ειπώθηκαν από τον κ. Υπουργό.
Υπάρχουν ζητούμενα για την ελληνική γεωργία.
Είναι ή δεν είναι προτεραιότητα η ηλικιακή ανανέωση; Εξαντλούμε τα περιθώρια να την στηρίξουμε και από τον πρώτο και από τον δεύτερο πυλώνα.
Είναι ή δεν είναι προτεραιότητα η ενίσχυση των συλλογικών μορφών οργάνωσης των αγροτών με ομάδες παραγωγών, συνεταιρισμούς, διεπαγγελματικές οργανώσεις και όλες αυτές τις μορφές οργάνωσης που προστατεύουν το εισόδημα, παρεμβαίνουν αποτελεσματικά στο κόστος της παραγωγής κ.ο.κ.
Εξαντλούμε όλα τα περιθώρια στον πρώτο και δεύτερο πυλώνα ενίσχυσης, για αυτή την μεγάλη προτεραιότητα για την ελληνική γεωργία. Είναι ή δεν είναι προτεραιότητα η αποκέντρωση συγκεκριμένων πόρων και εργαλείων και πολιτικών για τον πρωτογενή τομέα στην τοπική αυτοδιοίκηση α και β΄ βαθμού; Κατευθυνόμαστε σε ένα πολύ καθαρό τοπίο, όπου σχέδια βελτίωσης ζωικής και φυτικής παραγωγής, μικρά αρδευτικά, προγράμματα νέων αγροτών, όπως και προγράμματα Leader, ΟΠΑΑΧ να διαχειρίζονται εξ ολοκλήρου ή στο μεγαλύτερο μέρος από τον β΄ βαθμό Αυτοδιοίκησης, ένα πολύ καθαρό τοπίο όπου, μεταξύ των άλλων, επιτυγχάνει και την κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων σε μια κοινή εθνική προσπάθεια.
Είναι ή δεν είναι προτεραιότητα η οργάνωση παροχής συμβουλών σε αγρότες; Για αναδιαρθρώσεις, για δυναμικές καλλιέργειες και όχι μόνον. Είναι γνωστά τα προβλήματα κύριοι συνάδελφοι γι’ αυτό λέω είναι ή δεν είναι προτεραιότητα; Υπάρχουν συγκεκριμένες προβλέψεις στον α΄ και β΄ πυλώνα και μπορούμε να συζητήσουμε το επόμενο διάστημα ποιους και πως πρέπει να εμπλέξουμε, εκτός από τον επιστημονικό κόσμο, ποιες δομές μπορούμε να εγκαθιδρύσουμε στην χώρα, μέχρι ποιού βαθμού από μόνοι τους οι αγρότες με συλλογικές μορφές θα προχωρήσουν στην αξιοποίηση αυτών των δομών παροχής συμβουλών. Εάν πρέπει ή δεν πρέπει να εμπλακεί η αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού σε αυτή την διαδικασία και με ποιόν τρόπο θα υπάρχει μια ενιαία πολιτική, μια ενιαία φωνή να βαδίζουμε σε έναν δρόμο ανάπτυξης και προόδου. Δίνει απαντήσεις η ΚΑΠ. Όσοι άκουσαν προσεκτικά καταλαβαίνουν πολύ καλά τι λέω.
Έρχομαι σε πιο ζωτικής σημασίας στοχεύσεις και προτεραιότητες. Είναι ή δεν είναι προτεραιότητα η στήριξη της κτηνοτροφίας και ιδιαίτερα των μικρών ζώων για την χώρα; Πανθομολογούμενο είναι το ναι. Εδώ γίνεται μια μεγάλη τομή στον α΄ και β΄ πυλώνα. Ακούσθηκαν από συναδέλφους και ορθά, κραυγές αγωνίας θα πω, από όλη την Περιφέρεια για τα αρδευτικά. Εάν είχαμε τον χρόνο να μιλήσουμε αναλυτικότερα για τον β΄ πυλώνα θα σας λέγαμε για το πόσο γενναία μεταφορά πόρων έχει γίνει, ειδικά στον άξονα και στα μέτρα που σχετίζονται με την ολοκλήρωση των αρδευτικών αλλά και την κατασκευή νέων αρδευτικών έργων που πραγματικά θα δημιουργήσουν μια νέα κατάσταση και ένα νέο τοπίο. Περιορίζουμε άλλους τομείς και μπαίνουν στοχευμένα πόροι εκεί, τόσο για μικρομεσαία αλλά και για μεγάλα αρδευτικά έργα, κυρίως για την ολοκλήρωσή τους.
Τέλος, προσθέτω κάτι το οποίο έχει ειπωθεί από τις περισσότερες και τους περισσότερους συναδέλφους που έχουν ήδη μιλήσει. Υπάρχει ή δεν υπάρχει ανάγκη να στηρίξουμε από την μια μειονεκτικές περιοχές και από την άλλη δυναμικούς κλάδους και δυναμικά προϊόντα που έχουν κερδίσει το στοίχημα της εξωστρέφειας εδώ και χρόνια;
Εδώ, λοιπόν, κάνουμε μια μεγάλη τομή την οποία ανέφερε ο Υπουργός στην ομιλία του. Από τον α΄ πυλώνα 19% των πόρων αξιοποιούνται, το 20% είναι σχεδόν το ανώτατο ποσοστό, το ακραίο όριο, ενώ θα μπορούσαμε να περιοριστούμε σε ένα 5% ή 6% ή 7% με βάση τον κανονισμό. Εμείς ξεκόβουμε από τη βασική για να γίνουν οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις. Συνδεδεμένες, περιοχές φυσικών περιορισμών, νέοι αγρότες κ.ο.κ. Για να γίνουν σοβαρές διαρθρωτικές πολιτικές, σοβαρές πολιτικές σύγκλισης για ορεινές και μειονεκτικές περιοχές , όλα αυτά που ακριβώς είναι ζητούμενα για να έχουμε ένα νέο τοπίο στο τέλος της ΚΑΠ που εγκαινιάζεται από την 1.1.2015.
Αυτή είναι μια εικόνα με τίτλους που είναι απολύτως ειλικρινής, δεν προσπαθεί να κρύψει πίσω από τα νούμερα και τους αριθμούς την αλήθεια και αυτή είναι μια πρόταση και πρόθεση για έναν πραγματικό διάλογο.
Εδώ, είμαστε ανοικτοί εάν υπάρχουν προτεραιότητες που πραγματικά έχουν παραλειφθεί είτε ονοματισμένα για ένα προϊόν ή για οτιδήποτε άλλο, τότε ας τις ακούσουμε, ας τις συζητήσουμε. Πάντως έχουμε αξιοποιήσει τα μέγιστα σε προτάσεις πάρα πολλών συναδέλφων Βουλευτών που ήρθαν από το Υπουργείο και μίλησαν με την πολιτική ηγεσία, αξιοποίησαμε πάρα πολύ την εμπειρία των υπηρεσιών – οι Γενικοί και οι Ειδικοί Γραμματείς μας, καθώς και οι Γενικοί Διευθυντές – αξιοποιήσαμε κυρίως και πάνω απ’ όλα τις προτάσεις των ίδιων των φορέων των παραγωγών που πραγματικά σε μια μαραθώνια διαδικασία τον τελευταίο μήνα, όπου είχαμε πολύωρες συναντήσεις σχεδόν με το σύνολο των κλάδων. Έγινε το ανθρωπίνως δυνατό και κάτι παραπάνω. Αυτές είναι οι βασικές προτεραιότητες.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω κάτι ειδικότερο. Κύριε Πρόεδρε, σε ένα κονδύλι στο οποίο έγιναν τρεις ή τέσσερις αναφορές στον τομέα των συνδεδεμένων ενισχύσεων και αναφέρομαι στον τομέα των τεύτλων. Θέλω να γίνει καθαρό το εξής: εδώ δεν είναι κάποια φωτοβολίδα κρότου λάμψης που ρίχνουμε. Εδώ είναι η καθαρή βούληση της Πολιτείας και συγκεκριμένα του ΥπΑΑΤ να στηρίξει το σύνολο των εκτάσεων που μπορούν να στηρίξουν την παραγωγή της ποσόστωσης ζάχαρης που έχει κρατήσει η χώρα και δεν μπορεί να παραχθεί από ένα εργοστάσιο, που χρειάζεται, τουλάχιστον, ένα εργοστάσιο να ανοίξει ακόμη και το στηρίζουμε εξ ολοκλήρου. Θέλω δε να τονίσω – δεν είναι το θέμα μας σήμερα, δεν είναι της παρούσης, αλλά εγώ και ο Υπουργός προερχόμαστε από περιοχές που εδώ και χρόνια καλλιεργούν τεύτλα – ότι οι αγρότες άφησαν το τεύτλο χρόνο με το χρόνο, διότι ακριβώς η βιομηχανία λόγω αδυναμίας εξυγίανσής της ήταν πολύ ασυνεπής στις υποχρεώσεις της και δυστυχώς, μια κρατική παλαιότερα βιομηχανία που είχε εισαγάγει τον πρωτοπόρο θεσμό της συμβολαιακής γεωργίας, πολλά χρόνια πριν, πολύ πριν μιλήσουν άλλοι με διαφημίσεις για συμβολαιακή γεωργία, δυστυχώς έφθασε στη συνείδηση του αγρότη να απαξιώνει αυτό τον θεσμό.
Εμείς, επειδή πιστεύουμε σε αυτό το θεσμό, επειδή πιστεύουμε στο ελληνικό τεύτλο και στη ζάχαρη, κρατάμε όρθια όλη την ενίσχυση, πιέζουμε ώστε η σημερινή ηγεσία της ελληνικής βιομηχανίας να επανέλθει με συνέπεια στην τήρηση υποχρεώσεων και αυτό θα μας οδηγήσει το 2015 σε πολύ ευχάριστες εξελίξεις, εάν γίνουν όλα αυτά που πρέπει να γίνουν. Δεν είναι λοιπόν ούτε στάχτη στα μάτια, ούτε χειρισμός για το θεαθήναι, αυτός που κάνουμε για τη ζάχαρη.
Όλες αυτές οι προτεραιότητες που αναφέρθηκα και τις οποίες προσπαθούμε να υπηρετήσουμε για να απαντήσουμε πειστικά με την πρόταση που παρουσιάστηκε στην αρχή της συνεδρίασης μας, είναι σίγουρα πάρα πολύ σημαντικές. Το πιο σημαντικό όμως, στο οποίο μπορούμε να συμβάλλουμε πραγματικά όλες οι πτέρυγες της Βουλής, είναι το κεντρικό θέμα της χώρας που ακούει στη λέξη νοοτροπία. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα αγρότη για να βάλει το ερώτημα, «όχι πόσα παίρνω, αλλά τι κάνω με αυτά που παίρνω» και πρέπει να σταθούμε δίπλα του και να τον στηρίξουμε, όχι γιατί δεν ξέρει να σκέφτεται, αλλά να τον στηρίξουμε σε όλους τους συντελεστές κόστους παραγωγής, έτσι ώστε να απαντήσει με πολύ καθαρό μυαλό σε αυτό το ερώτημα. Πρέπει να υπάρξει αλλαγή ματιάς από όλη την ελληνική κοινωνία για τον Έλληνα αγρότη, γεωργό και κτηνοτρόφο, όπως επίσης, πρέπει να υπάρξει αξιακή αναβάθμιση του πρωτογενούς τομέα συνολικά και καθολικά, καθώς αποτελεί κεντρικό ζήτημα, πολιτικό, ηθικό, ιδεολογικό, κοινωνικό, για την Ελλάδα. Αν θέλουμε πραγματικά αυτή η προσπάθεια να φτάσει σε αποτέλεσμα μέσα σε μια πενταετία, θα πρέπει μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος να πάει οπωσδήποτε στον πρωτογενή τομέα, όχι με τη μορφή ενισχύσεων, αλλά με τη μορφή συμβολικής και όχι μόνο ενίσχυσης της μεγάλης αναπτυξιακής προσπάθειας από την οποία μπορούμε να προσδοκούμε τα μέγιστα δυνατά οφέλη για όλη την κοινωνία και φυσικά για τους ίδιους τους αγρότες. Επίσης, πιστεύω ότι θα πρέπει να ενώσουμε όλοι οι Βουλευτές και πιο πολύ απ’ όλους οι Βουλευτές της Περιφέρειας, τη φωνή μας με τους Έλληνες αγρότες, ότι δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή εξέλιξη για το πετρέλαιο θέρμανσης και να ξεχαστεί το αγροτικό πετρέλαιο. Νομίζω ότι μπορούμε να συμβάλλουμε όλοι μας με έναν θετικό τρόπο σε αυτή την εξέλιξη που θα δημιουργήσει ένα νέο τοπίο και θα συμβάλει στην κατεύθυνση της αλλαγής νοοτροπίας. Ευχαριστώ».
