Τις νέες προτεραιότητες για την ανάπτυξη της υπαίθρου παρουσίασε ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος, σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” για τη νέα ΚΑΠ:
«Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) που μπαίνει σε εφαρμογή την 1-1-2015 είναι ζωτικής εθνικής σημασίας.
Αφορά πρώτιστα τους αγρότες και όσους ενεργοποιούνται στη μεταποίηση και τις εξαγωγές αλλά μας αφορά εξίσου όλους.
Σε μια χώρα που πασχίζει για την παραγωγική της ανασυγκρότηση έχει τεράστια σημασία πως διατίθενται 20 δις ευρώ.
Η σημασία μεγαλώνει ακόμη περισσότερο αν αξιολογήσουμε το γεγονός ότι οι δυνατότητες της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας συνθέτουν τη μεγαλύτερη, ίσως, προσδοκία στη χώρα μας σήμερα.
Με γνώμονα αυτές τις διαπιστώσεις και σεβασμό στις πρωτοφανείς θυσίες των πολιτών, ετοιμάστηκε η ελληνική πρόταση για τη νέα ΚΑΠ που παρουσιάστηκε, την Πέμπτη, στη Βουλή των Ελλήνων.
Κεντρικός στόχος της πρότασης είναι ένας παραγωγικός αγροτικός τομέας, στήριγμα της ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας και της υπαίθρου που:
•Συνεισφέρει στην απασχόληση.
•Καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες της χώρας με υψηλής ποιότητας προϊόντα.
•Εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα στους παραγωγούς, τους μεταποιητές και εξαγωγείς.
•Δημιουργεί συνέργειες με άλλους τομείς.
•Στηρίζει το εμπορικό ισοζύγιο.
•Διασφαλίζει την αειφόρο περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξή του.
Όλα αυτά ακούγονται φιλόδοξα και κάποιοι μπορεί να τα πουν χιλιοειπωμένα, κι όμως είναι στο χέρι μας.
Αρωγός μας σε αυτή την προσπάθεια είναι η αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής που εγκαταλείπει το μοντέλο «αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή» και συνδέει τις ενισχύσεις με τη γη που παράγει.
Το δεύτερο σημείο που χαρακτηρίζει τη νέα ΚΑΠ είναι η ευελιξία στα κράτη – μέλη. Και εδώ γίνεται με την πρότασή μας η μεγάλη τομή.
Εξαντλούμε το δικαίωμά μας να μεταφέρουμε πόρους από τις άμεσες ενισχύσεις σε διαρθρωτικές πολιτικές και στοχευμένες ενισχύσεις.
-Η ηλικιακή ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού,
-Οι σύγχρονες μορφές οργάνωσης των αγροτών σε ομάδες παραγωγών και υγιείς συνεταιρισμούς, όπως και οι διεπαγγελματικές οργανώσεις,
-Η αποφασιστική μεταφορά πόρων στην κτηνοτροφία,
-Η στήριξη εξωστρεφών ποιοτικών προϊόντων και της μεταποίησης,
-Η απόλυτη προτεραιότητα στην ικανοποίηση των αναγκών άρδευσης,
-Η γενναία στήριξη περιοχών με φυσικούς περιορισμούς,
-Η στοχευμένη αναδιάρθρωση καλλιεργειών,
-Η κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων με την αποκέντρωση πόρων στις περιφέρειες είναι εργαλεία με ονοματεπώνυμο που δίνουν υπόσταση στην προσπάθεια για μια μεγάλη διαρθρωτική αλλαγή στον πρωτογενή τομέα.
Το τρίτο χαρακτηριστικό της νέας ΚΑΠ είναι η περιφερειοποίηση των άμεσων ενισχύσεων και αξιοποιείται με την πρόταση των τριών περιφερειών.
Οι τρεις περιφέρειες – βοσκότοποι, δενδρώνες, αρόσιμες εκτάσεις – έχουν διακριτότητα μεταξύ τους και συνεκτικότητα στο εσωτερικό τους και αποτελούν υπόβαθρο για την αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών πολιτικών.
Ειρηνική επανάσταση
Το ερώτημα δεν είναι αν όλα αυτά μπορούν να γίνουν πράξη αλλά αν έχουμε δικαίωμα επιστροφής στο παρελθόν και τις πρακτικές που όλοι γνωρίζουμε.
•Σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο συντελείται μια ειρηνική επανάσταση που εκφράζεται με τη ριζική αλλαγή στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Η άρδευση παντού προηγείται της βελτίωσης π.χ. του επαρχιακού δρόμου. Πριν από τρία – τέσσερα χρόνια ήταν αλλιώς.
•Ολοένα και περισσότεροι νέοι όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε δράσεις που σχετίζονται με τον πρωτογενή τομέα. Πρόκειται για βαθιά αξιακό ζήτημα που συνιστά τομή στη συλλογική μας συνείδηση που κινήθηκε νωχελικά για δεκαετίες στην παροχή υπηρεσιών και τόπο απασχόλησης, κατά προτίμηση, την πρωτεύουσα.
•Είναι, τέλος, και ένα τρίτο κραυγαλέο γεγονός. Ο πρωτογενής τομέας είναι προνομιακό πεδίο για συνέργειες με δύο συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας μας που έχουν προοπτική και πρέπει να στηριχτούν. Είναι ο τουρισμός και η βιομηχανία τροφίμων και ποτών που αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στον κρατικοδίαιτο ελληνικό καπιταλισμό.
Αξίζει λοιπόν να προσπαθήσουμε και να στηρίξουμε τον Έλληνα αγρότη γιατί μπορεί να σηκώσει μεγάλο βάρος για την ανόρθωση της χώρας.
Είναι για αυτό που πιστεύω ότι στις δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες το επόμενο βήμα είναι η άμεση εκπόνηση ενός ρεαλιστικού προγράμματος που θα δίνει λύσεις σε νευραλγικά θέματα, όπως η μείωση του κόστους παραγωγής, η ρευστότητα και η φορολόγηση του αγροτικού εισοδήματος.
Είναι για αυτό που πιστεύω ότι η αγροτιά δικαιούται μέρισμα από το δημοσιονομικό πλεόνασμα όχι με τη μορφή εισοδηματικής ενίσχυσης, αλλά ως συμβολή στην αναπτυξιακή της προσπάθεια.
Κλείνοντας, πρέπει να τονισθεί ότι η ελληνική πρόταση για τη νέα ΚΑΠ «ταξιδεύει» τις επόμενες μέρες για τις Βρυξέλλες.
Δεν πρόκειται για ένα τέλος αλλά για μια αρχή πολλαπλών συμβολισμών στους οποίους ξεχωρίζει αναμφίβολα ο πολιτικός.
Η νέα ΚΑΠ από κάθε άποψη δεν προσφέρεται για πολιτικό διάλογο με τα στερεότυπα των τελευταίων τεσσάρων – πέντε ετών (μνημόνιο – αντιμνημόνιο, παλιό πολιτικό σύστημα κ.ο.κ.).
Όσοι ισχυρίζονται αυτάρεσκα ότι εκπροσωπούν το άφθαρτο και το νέο πρέπει να μιλήσουν γιατί η σιωπή τους είναι εκκωφαντική».
