Έτσι απάντησε ο Λουκιανός στον Χάροντα για τη μεταφορά του στον Κάτω Κόσμο όταν του ζήτησε τον οβολό που έπρεπε να έχει…
¨Πλήρωσε τα ναύλα ,καταραμένε !¨, του είπε..¨Φώναζε, Χάροντα , αν αυτό σου αρέσει..!!¨ του απάντησε ο Λουκιανός…
Και στο τέλος τα κατάφερε… δεν πλήρωσε .Όχι γιατί δεν ήθελε, αλλά απλά γιατί δεν είχε.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ιστορία –και η μυθολογία-επαναλαμβάνεται. Διαχρονικά ο Έλληνας αντιδρά στον ξένο που εισβάλλει στο σπίτι του, στην πατρίδα του. Παραδείγματα άπειρα…Δυστυχώς πάλι, κανείς σήμερα δεν αντιλαμβάνεται αυτό το απλό γεγονός , ότι δηλαδή όποτε στη χώρα επιχειρήθηκε κατοχή ο λαός αντιστάθηκε με όποιο τρόπο μπορούσε.
Μας έχουν μάθει από το σχολείο ότι η τουρκοκρατία των 400 χρόνων ήταν η πιο βάρβαρη που έζησε ο τόπος μας. Δεν έχουν πει λέξη όμως για τη Φραγκοκρατία που επιβλήθηκε μετά την πρώτη Άλωση της Πόλης το 1204 και την επακόλουθη και απερίγραπτη λεηλασία , βία και σκλαβιά πολύ χειρότερη, που συνοδευόταν με τον πλήρη εκλατινισμό και αφελληνισμό ολόκληρων τμημάτων της επικράτειας με απαγόρευση της ελληνικής γλώσσας και ορθόδοξης πίστης. Παράλληλα, η βαρύτατη φορολογία είχε σαν συνέπεια να χαθούν ολόκληρες ιδιοκτησίες ατομικές και μοναστηριακές και να φυλακιστούν και τελικά να χαθούν χιλιάδες άνθρωποι που έχασαν όχι απλά τα υπάρχοντά τους ,αλλά και την ίδια τους την αξιοπρέπεια…
Η σημερινή δυσάρεστη οικονομική συγκυρία έχει προηγούμενο και πολύ γνωστό μάλιστα. Αφορά τα χρόνια πριν την δεύτερη Άλωση της Πόλης το 1453 . Όταν η Δύση , ο Πάπας ιδίως και τα συμφέροντα της Βενετίας και της Γένοβας , εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία και τη διαρκή συρρίκνωση του Βυζαντίου και ό,τι απέμεινε από αυτό, προέβαλλαν σαν ¨λύση ¨ την βοήθεια τους με αντάλλαγμα την πλήρη υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα με το μανδύα της ένωσης των εκκλησιών. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό και ταυτόχρονα εξοργιστικό και άξιο απορίας είναι ότι παρ’όλες τις υπογραφές του ίδιου του αυτοκράτορα (ιδίως του Ιωάννη Η’ Παλαιολόγου) οι Δυτικοί επέμεναν και αμφισβητούσαν την ειλικρίνειά του και των συνοδών του σε ό,τι ζητούσαν!!!! Φοβόταν ότι δεν θα τηρούσε τις δεσμεύσεις του το Βυζάντιο απέναντι τους σε αυτά που είχαν συμφωνήσει.
Η αυτοκρατορία χρωστούσε στους Δυτικούς περίπου 6,5 εκατομμύρια δουκάτα , από τα οποία τα 200.000 στη Βενετία, ποσό ιλλιγιώδες την εποχή εκείνη. Και αυτοί εξακολουθούσαν να ζητούν ανταλλάγματα… Λιμάνια όπως της Σηλυβρίας, της Αγχιάλου , νησιά όπως της Λήμνου, της Σαμοθράκης , περιοχές ολόκληρες όπως της Πελοποννήσου…. Τότε είχε ειπωθεί το γνωστό ¨καλύτερα σαρίκι τούρκικο, παρά κουκούλα λατινική ¨από τον Λουκά Νοταρά , δεύτερο τη τάξει στην ιεραρχία της Βασιλεύουσας και ένθερμο ανθενωτικό. Ο ίδιος ο λαός της Πόλης αναίρεσε τις υπογραφές των Ενωτικών , γιατί θυμόταν το 1204 και τη Φραγκοκρατία… Και δεν έγινε το χατίρι του Πάπα…Και εάλω η Πόλις.
Και σήμερα; Τι γίνεται σήμερα; Πολλά κοινά που πάλι θέλουμε να αγνοούμε. Οι τόσο καλοί φίλοι μας οι Ευρωπαίοι με το γνωστό τρόπο τους προσπαθούν να μας δείξουν τον … μονόδρομο των αλλεπάλληλων μνημονίων. Να μας πείσουν για την αναγκαιότητα της απολύτου αφοσίωσής μας στις διαταγές τους μέσω φυσικά των εδώ αντιπροσώπων τους , που με όπλο τα ΜΜΕ παντός είδους , μας βομβαρδίζουν με σενάρια τρόμου για την χρεωκοπία που όλο έρχεται και ξανάρχεται…
Τι θέλουν; Τα σπίτια μας… Τα χωράφια μας…Την φτώχεια μας…Τι να τα κάνουν θα πει κανείς… Δεν γνωρίζω. Ενοχλούνται όμως. Το 2003, η Ελλάδα είχε το πιο ψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρωζώνη. Πάνω από 92%. Δηλαδή , το σπίτι του Έλληνα του ανήκε, δεν το χρωστούσε σε κανέναν ,ούτε σε μεσίτη ούτε σε Τράπεζα. Τότε βρισκόμενος στο Λονδίνο και συνομιλώντας με χρηματιστή του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου , μου είπε κυνικά ότι ο πλούτος στην Ελλάδα έχει κατακερματιστεί προς τα κάτω και πρέπει πάση θυσία να επιστρέψει στους φυσικούς ιδιοκτήτες του, στην αριστοκρατία, σε μας στις Τράπεζες δηλαδή, όπως είπε χαρακτηριστικά..Έμεινα άφωνος.
Αν και η δική μου γενιά δεν έζησε Κατοχή δεν μπορεί κανείς να μην κάνει έναν παραλληλισμό με το 1941-42 . Τότε ,όπως και τώρα, ο χειμώνας ήταν βαρύς. Τότε , όπως και τώρα οι Γερμανοί ήταν κυρίαρχοι. Το χρήμα είχε χάσει την αξία του και η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έπεφτε συνεχώς. Τότε, λοιπόν, ο κόσμος πουλούσε τα πάντα, ακόμα και τα σπίτια του για ένα τσουβάλι φακές, για ένα τσουβάλι αλεύρι για να επιβιώσει. Τότε πάλι οι Γερμανοί, πήραν με το έτσι θέλω χρήματα με το περιβόητο κατοχικό δάνειο και τώρα με λυσσαλέο τρόπο θέλουν να πάρουν ξανά ΤΑ ΠΑΝΤΑ με το νεότερο όπλο ,τον τρόμο της χρεωκοπίας…
Κι όμως…υπάρχει ένα όπλο, αχρησιμοποίητο ακόμα…το εμπάργκο. Θυμάται άραγε κανείς το 1992 όταν οι φίλοι Ιταλοί και Ολλανδοί είχαν λυσσάξει με τα Σκόπια και την ονομασία Μακεδονία τι έκαναν τα εδώ σούπερ-μάρκετ; Χωρίς κεντρική κατεύθυνση και συνεννόηση, τελείως αθόρυβα, έβαζαν πινακίδες στα ιταλικά και ολλανδικά προιόντα με σημείωμα ότι οι χώρες αυτές μας προσβάλλουν σε ένα θέμα ιστορικής σημασίας και καλούσαν τον κόσμο να επιλέξει ανάλογα.. Αυτό το άτυπο εμπάργκο κράτησε ΜΟΝΟ 2 εβδομάδες … Γιατί μόνο τόσο ; Γιατί δεν άντεχαν να χάσουν ούτε μια δεκάρα από την αγορά της Ελλάδας και με παραστάσεις των πρέσβεων τους ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΝ την κυβέρνηση να βγει μπροστά και να αποδοκιμάσει το εμπάργκο…
Για σκεφτείτε λοιπόν αν σήμερα ξαναγίνει αυτό το απλό, να μην αγοράσει κανείς τίποτα γερμανικό, γαλλικό , ολλανδικό, φινλανδικό, αυστριακό για δύο εβδομάδες πάλι ή και περισσότερο…Να μην πατάει ψυχή στα μαγαζιά τους. Να μένουν απούλητα στα ράφια τα τυριά τους, τα σαλάμια τους, τα καλλυντικά τους, τα απορρυπαντικά τους, τα ηλεκτρικά τους είδη, τα αυτοκίνητά τους ακόμα…
Πώς είναι δυνατόν να δεχόμαστε τον αφανισμό των δικών μας, των ελληνικών μαγαζιών και επιχειρήσεων και να στηνόμαστε σε ουρές στις δικές τους; Πώς είναι δυνατόν να έχουμε αποκοιμηθεί τόσο πολύ και να μην βλέπουμε το αυτονόητο για την ίδια μας την επιβίωση; Ο τρόμος τελικά που μας έχουν γεμίσει , έχει αποδώσει καρπούς και ο φόβος και η ανασφάλεια βασιλεύουν για το αύριο σε όλους τους τομείς ,χωρίς να φαίνεται κάποια αμυδρή ελπίδα στο εγγύς μέλλον σε κανένα τομέα.
Μην στεναχωριέστε λοιπόν. Τολμήστε και τιμωρήστε πολιτικά πρώτα αυτούς που μας τιμωρούν και ταυτόχρονα μιλήστε στους υπόλοιπους στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν.Τη γλώσσα του χρήματος. Να δείτε ότι θα τους στοιχίσει. Και πολύ περισσότερο από ό,τι στοιχίζει εμάς όλους τόσον καιρό…
Kι όσο για τους αξιολύπητους πολιτικούς μας που δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ να πει ό,τι είπε ο Λουκιανός στους δανειστές μας , ας δώσουν τουλάχιστον αυτοί τον οβολό στο Χάρο για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα από τώρα προκαταβολικά ,για να μην ξεφτιλιστούμε και εκεί όταν μας μεταφέρει..Από αξιόπιστες πηγές δέχεται όλα τα νομίσματα… Γιατί μάλλον για εκεί μας προορίζουν…Ένθα ουκ εστί πόνος ,ου λύπη, ου στεναγμός…
Νεοκλής Λ. Θεοδουλίδης
Χειρουργός Ορθοπαιδικός