Γράφει η Χρυσάνθη
Νικολαΐδου –
Θραψανιωτάκη
Καθηγήτρια – Φιλόλογος
Με θάρρος και τόλμη, αποφασίσαμε να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να επισκεφθούμε την Αγγλία και την Σκωτία.
Τόσο η ιστορία της Αγγλίας όσο και της Σκωτίας πέρασαν μέσα από πολλές δυσκολίες ανά τους αιώνες ώσπου να καταλήξουν σήμερα αυτές να ανήκουν μαζί με την Βόρεια Ιρλανδία είς το Ηνωμένο Βασίλειο (Μεγάλη Βρετανία).
Μετά από ένα ήρεμο ταξίδι, φθάσαμε νωρίς το απόγευμα αισίως στο Λονδίνο! Το βραδάκι εκάναμε την πρώτη μας γνωριμία με την πόλη. Διασχίσαμε τις Oxford και Regent Streets, περάσαμε περπατώντας το Soho και κάναμε την πρώτη στάση στην Leicester Square (πλατεία), για φαγητό. Μετά περάσαμε από το Couent Garden (κήπο) και αφού επιβιβασθήκαμε στο πούλμαν περάσαμε από την γέφυρα του Τάμεση και πολλές όμορφες περιοχές της πόλης. Ήταν μία σύντομη βραδινή βόλτα στο φανταστικό Λονδίνο.
Η επόμενη βόλτα ήταν πιο λεπτομερής. Άρχισε από το Hude Park το μνημείο του βασιλιά Αλβέρτου και τον συναυλιακό χώρο Royal Albert Hall, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και δίπλα το Μουσείο της Βικτώριας και του Αλβέρτου, το Green Park, το Piccadilly Circus, την Royal Academy, την Trafalgar Square, την National Gallery, τον Saint Paul’s Cathedral ( Καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου), το παλιό χρηματιστήριο, την τράπεζα της Αγγλίας, το άγαλμα του Δούκα του Ουέλινγκτον.
Η γέφυρα του Λονδίνου ήταν διά πολλά χρόνια η μόνη γέφυρα που ένωνε τις δύο όχθες του Τάμεση, ενώ σήμερα υπάρχουν 40 γέφυρες.
Εκάναμε στάση στην γέφυρα του Πύργου του Λονδίνου, η οποία ανοίγει διά να περνούν τα πλοία. Είδαμε την κολώνα που υπενθυμίζει την μεγάλη πυρκαγιά της παλαιάς πόλης του Λονδίνου, τον τροχό London Eye, το Westminster Abbey όπου γίνονται οι στέψεις των βασιλέων, καθώς και το γνωστό ωρολογιακό μεγαλείο Big Ben με τον ήχο του να μεταδίδεται εις όλο τον κόσμο μέσω του B.B.C.
Είναι αναρίθμητα αυτά που είδαμε. Όμως, με λίγα λόγια, κάστρα και παλάτια, καταπράσινα πάρκα και βικτωριανά σπίτια που ξεπροβάλλουν από παντού, κόκκινα συνήθως διώροφα λεωφορεία και τα γνωστά λονδρέζικα ταξί που διασχίζουν με ταχύτητα τους δρόμους συνθέτουν την καθημερινή εικόνα της πρωτεύουσας της Βρετανίας.
Εκτός από τα αρχιτεκτονικά έργα της βικτωριανής εποχής υψώνονται κτίρια δωρικού ή νεογοτθικού ρυθμού, καθώς και κτίρια με φανερή την μίμηση της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής.
Προς το τέλος της περιήγησης δεν μπορούσαμε παρά να επισκευθούμε το Βρετανικό Μουσείο και μάλιστα τους χώρους με τα δικά μας αριστουργήματα που πότε τα βλέπεις χαρούμενα και περήφανα να διαφημίζουν την αρχαία ελληνική τέχνη εις τους πολυπληθείς επισκέπτες και άλλοτε τα βλέπεις να θλίβονται διά το ξεπούλημα από τους φιλοχρήματους νεοέλληνες. Οι οποίοι δεν εδίστασαν, γι’ αυτή τους την πίστη εις το καταραμένο χρήμα, να πουλήσουν ακόμη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ώστε να θησαυρίζουν οι λαοί σήμερα, εκμεταλλευόμενοι οικονομικά και … προπαγανδιστικά την νεοελληνική βλακεία μας, το ξεπούλημα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όπως συμπεραίνει κανείς, ποικίλα ήταν τα συναισθήματά μας και μεγάλη η περισυλλογή μας!
Την επόμενη επισκεφθήκαμε τον Πύργο του Windsor στην ομώνυμη κωμόπολη και μετά ο καθένας μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον χρόνο κατά βούληση.
Την τρίτη μέρα το πρόγραμμα περιείχε το μουσείο της Madame Trussed και εν συνεχεία πήραμε το βαρκάκι για το Γκρήνουϊτς.
Η διαδρομή στον Τάμεση ήταν πολύ όμορφη και φθάνοντας περπατήσαμε στους καταπράσινους κήπους και ανεβήκαμε στο αστεροσκοπείο. Συνεχίσαμε και προς τα πάνω όπου διασχίσαμε περισσότερους κήπους με αλάνθαστες καστανιές, λουλούδια και γκαζόν. Επιστρέφοντας με το πούλμαν περάσαμε και από τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.
Έπειτα επισκεφθήκαμε διάφορα πολυκαταστήματα και ξεκουραστήκαμε πίνοντας καφέ ή τσάι, προσπαθώντας να ζήσουμε όσο γίνεται περισσότερο το απέραντο Λονδίνο! Ήταν τρεις μόνον ημέρες, ηλιόλουστες ημέρες στην Βρετανική πρωτεύουσα με την ευχάριστη και ενθουσιώδη διάθεση των κατοίκων της.
Τις υπόλοιπες ημέρες έπρεπε να γνωρίσουμε τις εξοχές και την φύση μικρότερων πόλεων της Αγγλίας και της Σκωτίας.
Ξεκινήσαμε από την περίφημη πανεπιστημιούπολη της Οξφόρδης όπου περιηγηθήκαμε θαυμάζοντας τα μεσαιωνικά κτίρια, τα παμπάλαια κολέγια και βλέποντας ομάδες φοιτητών με την στολή αποφοίτησης και με τους καθηγητές επικεφαλής να κατευθύνονται προς τις σχολές τους.
Εις την συνέχεια ακολουθώντας μία γραφική διαδρομή φθάσαμε στο Stratford, την πατρίδα του William Shakespeare που είδαμε το σπίτι του στην πολύ όμορφη πόλη.
Η διαδρομή μας συνεχίσθηκε προς την βορειοδυτική Αγγλία και συγκεκριμένα προς το Chester. Όλη η διαδρομή ήταν σε δρόμους με αλάνθαστες δενδροστοιχίες αριστερά και δεξιά μέσα από καταπράσινους κάμπους όπου έβοσκαν άλογα, αγελάδες και πρόβατα ανάμεσα κάποτε σε κίτρινα λιβάδια σιναπιού, που χρησιμοποιείται διά την παραγωγή μουστάρδας.
Το Τσέστερ ιδρύθηκε κατά την Ρωμαϊκή εποχή, όταν οι Ρωμαίοι εισβολείς έφεραν τον πολιτισμό στους Κέλτες.
Το Τσέστερ είναι κουκλίστικη πόλη, με πολλούς πεζόδρομους και υπερυψωμένες στοές με καταστήματα.
Συνεχίζοντας βόρεια φθάσαμε εις την περιοχή των λιμνών, που την ονομάζουν και περιοχή των ποιητών και των ζωγράφων καλλιτεχνών, καθώς εις το όμορφο αυτό περιβάλλον πολλοί ποιητές και ζωγράφοι έχουν εμπνευσθεί. Η πρώτη λίμνη, η Windermere, όπου κάναμε μία μικρή κρουαζιέρα, μας ενθουσίασε.
Φεύγοντας από εκεί αφήσαμε την επίπεδη Αγγλία και άρχισαν σιγά – σιγά οι καμπύλες, οι λόφοι, για να φθάσουμε αργότερα εις τα υψώματα των Highlands. Διασχίσαμε την περιοχή των λιμνών (lake District) όπου η μία λίμνη διαδέχεται την άλλη. Μία διαδρομή με πανέμορφα χωριά, κουκλίστικα σπιτάκια, πολύχρωμα λουλούδια, κατακόκκινα ροδόδενδρα και τέλος η πόλη των λιμνών Καρλάϊλ, στα σύνορα Αγγλίας – Σκωτίας.
Μπαίνοντας στην Σκωτία είδαμε πινακίδες με το Χ που συμβολίζουν τον σταυρό όπου σταυρώθηκε ο απόστολος Ανδρέας, προστάτης άγιος της Σκωτίας. Αντίστοιχα προστάτης της Αγγλίας είναι ο Άγιος Γεώργιος και της Ιρλανδίας ο Άγιος Πατρίκιος. Αφού περάσαμε δύο γραφικότατα χωριά, φθάσαμε στην Γλασκώβη με τα βικτωριανά κτίρια, την υπέροχη πλατεία, τα σύγχρονα μεγαλοπρεπή κτίρια και το ποτάμι Κλάϊντ, που διασχίζει την πόλη.
Φεύγοντας από την Γλασκώβη ταξιδεύουμε σε πανέμορφη φύση με συνεχείς αλλαγές τοπίων όπου τα δάση άρχισαν σιγά – σιγά να γίνονται βουνά γυμνά όσο πλησιάζουμε προς τα Highlands. Τα δένδρα δεν ζούνε πολύ εδώ διότι τα βουνά είναι από γρανίτη, δεν υπάρχει αρκετό χώμα να τα συγκρατήσει και μόλις μεγαλώσουν πέφτουν.
Προχωρώντας συναντήσαμε μεγάλες χαράδρες με καταρράκτες και χιόνια στις κορυφές 2.500 πόδια ύψος. Αργότερα συναντήσαμε πάλι λίμνες να παιχνιδίζουν με το πράσινο στις κοιλάδες. Ολοπράσινες απέραντες εκτάσεις, πολλά νερά πεντακάθαρα, λίμνες, ποτάμια, θάλασσα, βουνά, όχι πολύ ψηλά, αλλά επιβλητικά. Ένα πολυπρόσωπο ονειρικό τοπίο, αυτή είναι η Σκωτία!
Παντού επικρατεί γαλήνη και ομορφιά.
Φθάσαμε τελικά εις την πρωτεύουσα των Highlands το πανέμορφο Inverness όπου και διανυκτερεύσαμε.
Την επομένη αναχωρήσαμε διά το Εδιμβούργο, που είναι τόσο όμορφο και ατμοσφαιρικά υπέροχο ώστε είναι αδύνατο να μην υποκύψεις μπροστά στην τόση μαγεία του. Δεν είναι εξ άλλου τυχαίο ότι η Ουνέσκο έχει ανακηρύξει την μεσαιωνική παλαιά πόλη και την γεωργιανής αρχιτεκτονικής νέα πόλη μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς. Απίθανο, υπέροχο, μοναδικό Εδιμβούργο! Εδώ ετελείωσε το μεγάλο μας όνειρο που κατόρθωσε να γίνει πραγματικότητα.