Ενδιαφέρουσες και υψηλού επιστημονικού επιπέδου οι εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν στη Νοσηλευτική Διημερίδα που διοργάνωσε η νοσηλευτική υπηρεσία του Μποδοσάκειου νοσοκομείου Πτολεμαΐδας στις 30 και 31 Μαρτίου με θέμα «Επείγουσες Νοσηλευτικές Παρεμβάσεις», η οποία συγκέντρωσε το ενδιαφέρον 500 σχεδόν νοσηλευτών από νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας.
Μεταξύ των εισηγήσεων που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ήταν μία που παρουσιάστηκε στην τρίτη θεματική ενότητα που αφορούσε στο έργο των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, με θέμα «Δωρεά Οργάνων- Ελπίδα Ζωής» της νοσηλεύτριας του Μαμάτσειου νοσοκομείου Κοζάνης, Παναγιώτας Μπαλτά, καθώς τονίστηκε ότι η ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των κοινωνικών φορέων αλλά και όλου του κοινωνικού συνόλου στη δωρεά οργάνων μπορούν να δώσουν απάντηση στο πρόβλημα της έλλειψης μοσχευμάτων.
Επισήμανε ότι η δωρεά ιστών και οργάνων, μετά το τέλος της ζωής, αποτελεί κορυφαία επιλογή εθελοντικής προσφοράς και μοναδική πράξη αλτρουισμού και φιλαλληλίας. Την πράξη αυτή ούτε οι νόμοι, ούτε η θρησκεία , αλλά ούτε η ανθρώπινη φύση την αρνείται, διότι αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση των μεταμοσχεύσεων.
Τόνισε την ανάγκη διάδοσης του θεσμού της δωρεάς οργάνων, που αποτελεί τη μόνη δυνατότητα για την εξασφάλιση μοσχευμάτων και την αύξηση του αριθμού των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό χιλιάδες συνάνθρωποί μας, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και η ζωή τους αγγίζει το τέλος της, θα μπορέσουν να αντικρύσουν και πάλι το μέλλον τους με ελπίδα και να νοιώσουν χρήσιμοι για την οικογένειά τους και την κοινωνία.
Έγινε αναφορά στους σκοπούς του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, ένας από τους οποίους είναι η ιδέα της δωρεάς οργάνων και ιστών να συνδεθεί με το ευρύτερο πνεύμα του εθελοντισμού και να καθιερωθεί ως πράξη ανθρωπισμού και πολιτισμού από όλους μας, καθώς «η δωρεά οργάνων αποτελεί την βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση του ιατρικού θαύματος της μεταμόσχευσης».
Η μεταμόσχευση αποτελεί τη μόνη θεραπευτική λύση για την τελικού σταδίου ανεπάρκειας καρδιάς, ήπατος και πνεύμονα και την πιο αποτελεσματική λύση για την τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια. Χωρίς όμως κατάλληλα και επαρκή μοσχεύματα αυτή η θεραπευτική λύση δεν είναι εφικτή. Επισημάνθηκε λοιπόν ότι η έλλειψη μοσχευμάτων και η διαρκώς αυξανόμενη ψαλίδα ανάμεσα στα διαθέσιμα προς μεταμόσχευση όργανα και στις ανάγκες των ασθενών, δυστυχώς διευρύνεται συνεχώς, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ως εκ τούτου, «η ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των κοινωνικών φορέων αλλά και όλου του κοινωνικού συνόλου μπορούν να εξισορροπήσουν τα παραπάνω προβλήματα. Η δωρεά οργάνων είναι δώρο ζωής, που δεν μας στερεί τίποτα, εφόσον πραγματοποιείται μόνο μετά το θάνατό μας. Μια δωρεά που διατηρεί κάποιο μέλος του σώματός μας στη ζωή και μας καταξιώνει ως ανθρώπους.
Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ