Στον όμορφο Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου του οικισμού Κουβουκλίων της Ενορίας Μεσιανής (της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης) ο οποίος κουβαλάει μαζί με τους ανθρώπους του, μνήμες εκκλησιαστικές, ιστορικές και πολιτισμικές από τους πρόσφυγες Κουβουκλιώτες της Προύσας της Μικρασίας, τελέσαμε (21-2-2014) τον πανηγυρικό Εσπερινό στην ιερή μνήμη του Οσίου Βαραδάτου, αγίου προστάτη των αρχικών πληθυσμών των Κουβουκλίων Προύσας, που τον μετέφεραν ως πίστη και βίωμα με τα λιγοστά υπάρχοντά τους οι εκδιωχθέντες με βίαιο τρόπο Κουβουκλιώτες από την αρχική τους πατρίδα και τον εγκατέστησαν ενωτικό πρόσωπο στο νέο τους βίο στην Ελλάδα.
Για τον Άγιο Βαραδάτο το Συναξάρι, μεταξύ των άλλων, αναφέρει:
‘’Στις 22 του μηνός Φεβρουαρίου, η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του οσίου Βαραδάτου.
Ο άγιος Βαραδάτος ήταν από την Αντιόχεια. Σε νεανική ηλικία διάλεξε τον ασκητικό βίο κι έζησε όλα του τα χρόνια μέσα σε σωματική κακουχία και στέρηση. Έφτιαξε μια ξύλινη καλύβα, που καλά-καλά δεν τον χωρούσε ούτε ξαπλωμένο ούτε όρθιο και δεν τον προστάτευε ούτε από τη βροχή και το κρύο το χειμώνα ούτε από τον ήλιο και τη ζέστη το καλοκαίρι.
Στον καιρό μας εμείς δεν μπορούμε πια να μιμηθούμε το παράδειγμα τέτοιων Αγίων, δεν είναι όμως χωρίς σημασία ότι τους θαυμάζουμε και τιμάμε τη μνήμη τους. Γινόμαστε κι εμείς, καθώς γράφει ο Μέγας Βασίλειος, ‘’μάρτυρες τη προαιρέσει’’, θέλομε δηλαδή κι εμείς, αν θα μπορούσαμε, να ήμασταν άγιοι, όπως εκείνοι.
Πίστευε, και σωστά το πίστευε, ότι όσο περισσότερο στενεύουμε τον φυσικό κόσμο γύρω μας, τόσο πιο πολύ απλώνεται ο ουρανός μέσα μας και τόσο πιο πολύ βρισκόμαστε κοντά στο Θεό και στο σωστό δρόμο της σωτηρίας μας.
Η αλήθεια είναι πως εμείς δεν τις μπορούμε, μα και δεν τις καταλαβαίνουμε τέτοιες πράξεις των Αγίων’’. (Επισκόπου Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης, Λόγος Οικοδομής, 1985).
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο εκπροσώπησε στον πανηγυρικό Εσπερινό στα Κουβούκλια ο Αρχιερατικός Βελβεντού Πρωτοπ. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, που κήρυξε και μαζί με τους πατέρες Πρεσβ. Νικόλαο Τσιπλακάκη (Βαθύλακκο), Πρεσβ. Αθανάσιο Παπαϊωάννου (Ίμερα), Πρεσβ. Λάζαρο Βασδέκη (Λεύκαρα) και Πρεσβ. Νικόλαο Κανταρτζή (Εφημέριο Μεσιανής και Κουβουκλίων) τέλεσαν τον Εσπερινό με την Αρτοκλασία. Στο τέλος διαβάστηκε και το Τρισάγιο (του Ψυχοσάββατου) για τους απανταχού κεκοιμημένους Κουβουκλιώτες και για τους ‘’εκ των απ’ αρχής και μέχρι των εσχάτων’’.
Στο ιερό Αναλόγιο έψαλαν, ο θεολόγος Καθηγητής και δάσκαλος της Βυζαντινής μουσικής κ. Μιλτιάδης Ηλιάδης, ο κ. Δαμιανός Ηλιάδης, ο κ. Γεώργιος Παπαγεωργίου και ο κ. Γεώργιος Κορμανιώτης από τον Πειραιά.
Για τα αρχικά Κουβούκλια είναι γραμμένα τα παρακάτω:
‘’Εν από τα πολλά χωριά που είναι γύρω στην Προύσα, είναι και το χωριό Κουβούκλια, που βρίσκεται στα δυτικά της, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων’’. (Β. Ν. Δεληγιάννη, Τα Κουβούκλια, Σέρραι, 1957).
Ο ερευνητής Γιώργος Κοτζαερίδης επισκέφθηκε το χωριό Κουβούκλια, στην Προύσα της Μικράς Ασίας αναζητώντας τις ρίζες του. Αναφέρει:
‘’Οι Κουβουκλιώτες που έφυγαν από τη Μικρά Ασία ήταν περίπου δύο χιλιάδες. Εγώ έψαξα να βρω το σόι μου, σύμφωνα με τις οδηγίες του παππού μου, ο οποίος μού είχε πει ποιους και πόσους να αναζητήσω. Όσους συγγενείς έχω από εκεί, τους βρήκα και διατηρώ μαζί τους άριστες σχέσεις. Κατέγραψα, μάλιστα, τους τόπους όπου εγκαταστάθηκαν: τα χωριά Στρύμνη και Πελαγία στο νομό Ροδόπης, Αδελφικό και Δημητρίτσι στο νομό Σερρών, Τροπαιούχος και Λακκιά στο νομό Φλώρινας, Άγιος Γεώργιος στην Ημαθία, Ανατολικό, Γαλάτεια και Μεσσιανή στην Κοζάνη, ακόμη και Ζευγολατιό και Μεθώνη στην Πελοπόννησο.
Κατά την πρώτη μου επίσκεψη στην Προύσα, το 1985, γνωρίστηκα με τους τοπικούς άρχοντες, τους προέδρους των τότε κοινοτήτων. Αργότερα, τα χωριά συνενώθηκαν και προέκυψε ένας νέος δήμος, ο δήμος Νιλιουφέρ Προύσας. Γνώρισα το σημερινό δήμαρχο, Μουσταφά Μπόζμπεϊ, μέσω ενός αντιδημάρχου, ο οποίος κατάγεται από τα Κουβούκλια και με συνόδευε στις περιηγήσεις μου, σε κάθε επίσκεψή μου. Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, που ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημά μου για τη διάσωση του αγιάσματος του Αγίου Βαραβάτου, την αναστήλωση της μικρής εκκλησίας, αλλά και την ανακαίνιση της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Αϊνασί και της εκκλησίας που βρίσκεται στην Απολλωνιάδα’’. (Πηγή διαδίκτυο: http://mikrasiatis.gr)
Ευχαριστούμε όλοι εμείς οι γειτονικοί πληθυσμοί τους Κουβουκλιώτες, για το που μας τον έφεραν εδώ (τον Άγιο Βαραδάτο) που τον γνωρίσαμε κι εμείς από αυτούς και που μας δίνουν έτσι την καλή ευκαιρία να συνεορτάζουμε και να συμπανηγυρίζουμε μαζί τους κάθε χρόνο και να ζητάμε (δίπλα στους άλλους Αγίους) και τη δική του συνδρομή στην κυοφορούμενη (και ανοήτως καταπολεμούμενη) αγάπη και ενότητα προσώπων και κοινωνιών προσώπων.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
21-2-2014
