Βάζει η Μέρκελ τη στολή της
και την μπλούζα την κομψή της
μ’ όλα τα κουμπιά.
Και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει
και το Σαμαρά.
Άχ! Αγγέλα , άχ! Αγγέλα,
στην Ελλάδα, αν θέλεις, έλα.
Εδώ έχουμε καμάκια,
θα ξεχάσεις τα φαρμάκια.
Ξεκινάει την άλλη μέρα
να ‘ρθει στον τσολιά,
όλο γέλιο κι όλο νάζι
ξέρει τη δουλειά.
Το λαό μας, το λεβέντη,
βρίσκει φουκαρά,
που τη βγάζει με φασόλια
και λίγα λεφτά.
Τρώει τις σφαίρες, τα φυσέκια
από τον τσολιά
και το Σαμαρά φωνάζει
με πολλή χαρά..
Άχ! τσολιά μου ,θα τρελαθώ, τσολιά μου,
με το σκούφο το δικό σου
βρήκα τη χαρά μου…
Ωωωωχ! τσολιά μου.
Στέλνει η Μέρκελ διπλωμάτες
και ξανθούς γαλανομάτες
να ‘βρουν τον τσολιά.
και παράδες όλο δίνει
χωρίς μετρησιά.
Μα οι ευζώνοι, οι καημένοι,
Νηστικοί, ξελιγωμένοι,
πέφτουν στο ψητό
κι όλο τρώνε κι όλο πίνουν,
δεν έχουν καιρό.
Και η Μέρκελ θυμωμένη
πάει στο Σαμαρά ,
τον τσολιά να τσουβαλιάσει
με τα δανεικά.
Πώς την έπαθε η καημένη,
η τρελοξανθιά
κι όλο ψάχνει για τον σκούφο
του λεβενταρά.
Άχ! τσολιά μου, θα τρελαθώ, τσολιά μου,
πάρ’ τη siemens κ’ ένα βράδυ
έλα στον οντά μου.
Άαααχ!
