«Δεν αμφισβητεί κανείς ότι οι αλλαγές που σήμερα προωθούνται ανατρέπουν τη ζωή όσων είναι κοντά στη σύνταξη. Υπό άλλες συνθήκες, οι αλλαγές θα ήταν ηπιότερες. Υπό άλλες συνθήκες, οι μεταβατικές περίοδοι θα ήταν μεγαλύτερες, θα είχαμε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και περισσότερο χρόνο προσαρμογής. Αλλά δυστυχώς οι συνθήκες είναι εδώ, είναι αυτές και δεν αλλάζουν. Και οι επιλογές που έχουμε είναι απλές. Ή ακολουθούμε την τακτική του στρουθοκαμηλισμού, όπως έκαναν σε πολλές περιπτώσεις κυβερνήσεις στο παρελθόν ή αναλαμβάνουμε επιτέλους τις ευθύνες μας, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα κατά μέτωπο, με σοβαρότητα, με αποφασιστικότητα, να προχωρήσουμε στις αλλαγές και να δημιουργήσουμε τώρα, σήμερα, τις προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν ένα σίγουρο και με προοπτικές μέλλον για τη χώρα και τα παιδιά μας….
Υπό ιδανικές συνθήκες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προχωρούσαμε στην ενοποίηση των ασφαλιστικών δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων, έχοντας ως απώτερο σκοπό την εξομοίωση του ασφαλιστικού των δεύτερων με το πιο προνομιακό των πρώτων. Αυτό, όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να γίνει. Το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι αν δεν αλλάξουμε τίποτε, σε μερικά χρόνια θα βρισκόμαστε σε πλήρη αδυναμία να πληρώσουμε συντάξεις. Αλλάζοντας σήμερα το ασφαλιστικό, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για τη βιωσιμότητα των ταμείων στο μέλλον. Επιπλέον, και ίσως ακόμη σημαντικότερο, είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της οικονομίας γενικότερα στη χώρα μας, γιατί η οικονομική ανάπτυξη συνεπάγεται θέσεις εργασίας. Η αύξηση των θέσεων εργασίας σημαίνει λιγότερους άνεργους, σημαίνει εισφορά πόρων στα ταμεία, σημαίνει καλύτερες συντάξεις, συντάξεις για όλους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια οικονομική κρίση πρωτόγνωρη. Ο ελληνικός λαός κλήθηκε και καλείται καθημερινά να κάνει θυσίες, προκειμένου να συμβάλλει στην έξοδο της χώρας από το σημερινό αδιέξοδο. Επί μήνες τώρα ψηφίζουμε στη Βουλή νομοσχέδια σκληρά, που αλλάζουν συλλήβδην τον οικογενειακό προϋπολογισμό, το σχεδιασμό. Παράλληλα, όμως ψηφίσαμε και νόμους που στόχο έχουν να μειώσουν τη δημόσια δαπάνη, να εξασφαλίσουν τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, να βάλουν μπρος την κρατική μηχανή και συνάμα να δώσουν ώθηση στην οικονομία. Σε αυτόν τον τελευταίο στόχο οφείλουμε και σκοπεύουμε να επικεντρωθούμε από εδώ και στο εξής, γιατί χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει προοπτική. Όσες περικοπές και αν κάνουμε σε μισθούς και συντάξεις, όσες μειώσεις και αν επιφέρουμε στα κρατικά έξοδα, όσους φόρους και αν επιβάλλουμε, αν δεν αρχίσουμε να παράγουμε πλούτο, το ταμείο θα είναι πάντα μείον!
Το σχέδιό μας, η πεποίθησή μας είναι ότι με τις αλλαγές που προωθούμε σύντομα θα έχουμε δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για την αλλαγή της ελληνικής οικονομίας. Και τότε θα μπορούμε να επανεξετάσουμε και το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και το ύψος των συντάξεων.»