Η Δυτική Μακεδονία σε πολλές περιπτώσεις είναι ο ομφάλιος λόρος σε προιόντα γής, με την μοναδικότητα να μην επωάζονται φυτικές παραγωγές αλλού πέραν του ορόυ της Περιφέρειας μας.Ο αγρότης που ασχολείται επαγγελματικά με την γή και λόγω τις αποκλειστικότητας να πάει καλά η σοδειά, είναι παρών σε όλες τις εποχές του χρόνου στον αγρό να διαφυλάτει προληπτικά τις τεχνητές και φυσικές διακυμάνσεις, σε μια απρόσμενη ατασθαλία να μείνει η σοδειά εκτεθειμένη σε κινδύνος ,που αφορούν την επιβίωση της αγροτικής εκτάσεως του.
Φυτοφάρμακα,ραντίσματα,κλαδέματα διαψέυδουν το γεγονός ότι για σωστή ανάπτυξη των φυτεμένων ,περιλαμβάνει τα καθ έκαστα μόνο στην καλοκαιρία ,φτάνωντας αυτά που κυριαρχούν στο τραπέζι μας να μην είναι τίποτα άλλο μα το άγρυπνο βλέμμα του γεωργού ,συβαλλόμενος προς ένα πιο υγιεινό γέυμα το κατα δυνατόν υγιεινό μέσα απο την επεξεργασία της τυποποίησης.
Ένα τέτοιο είδος είναι και το αμπέλι,που όπως το λένε οι κορυφαίοι παραγωγοί στην κατηγορία ”ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΜΠΕΛΙΑ” της Μακεδονίας,που θέλουν όμως πολλές διεργασίες να γίνουν πόσιμα και που για πολλούς ανθρώπους ”οινος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου”.Του χρόνου όμως οι κόποι σε ένα αμπέλι δεν περαλείπει και τα παράσιτα που το προσβάλλου με κυρίως τον Περονόσπορο τον καρκίνο δηλαδή του αμπελιού.
Η σταθερή αξία του αμπελιού γίνεται με έναν του βλαστό,που θα σταθεί αρωγός στην ανάπτυξη του φυτού.Να όμως που ο περονόσπορος προέρχεται απο τον ίδιο τον βλαστό.
Ο βλαστός ,το κοτσάνι,είναι η ρίζα που κρατά το μετρικό του αμπελιού στην ευρωστία του..Μολύνσεις όμως απο λάσπες η σκόνη σταδιακά γίνονται η πρωτουργός αιτία της ανάπτυξης του περονόσπορου.
Εξαλείφεται ο περονόσπορος? Η απάντηση είναι όχι .Το κοτσάνι ούτως η άλλως κρατά το αμπέλι.Οι σκοραδοδόχοι όμως της βιολογίας προσβαίλνουν ανεπανόρθωτα το αμπέλι.
Δικαιολογημένα ο αμπελουργός κάθεται όλη την ώρα στο να προλάβει το κακό στην”ρίζα΄΄του.Το μυστήριο είναι βέβαια πως κατορθώνει το παράσιτο να μεγαλουργεί και να βγάζει μέχρι και άχρηστα φύλλα ολόκληρες σοδειές.
Με τα νέα χημικά μέσα δεν επεκτείνεται απειλητικά πάνω στο κλήμα.Οι ειδικοί όμως ειδοποιούν ότι τα ίδια τα χημικά εισέρχονται στον οργανισμό μας.
Λύσεις που βαθαίνουν την πρόληψη αποτελεί η συγκλιση της πολιτείας να δίνονται κίνητρα να κρατούν τους βλαστούς των αμπελιών μακριά απο την ανακατοσούρα του εξωτερικού περιβάλλοντος ,σαν ένα είδος λίφτινγ του κοτσανιού.Αυτό προφανές προασπίζει και ανευρισμένα κονδύλια για κάθαρση των βλαστών.
Ένα ωραίο πείραμα είναι οι περιοχές της Μακεδονίας με τις ποικιλίες των αμπελιών να αποτελούνται απο γευσηνογνώστες σε σχέση με την συνεργασία άλλων χωρών της ΕΕ να παρθούν ιδέες ,στο πως αντιμετωπίζονται οι αμπελοασθένειες ιδίως εδω στην δική μας περιφέρεια γιατί κινήται η εκδοχή ,οτι εδω έχουμε τα αρχαιότερα είδη κρασιών.Το αμπέλι δεν θα υπάρχει για να μπεκρουλιάζει φέτος,μην δίνοντας την κακή φήμη των κρασιών μας.
Το κρασί πάντα θα είναι μια καλή παρέα όταν δεν γίνεται κατάχρηση και κατ ευχήν να προσελκύσουμε ξένους καταναλωτές και ορισμένοι ίσως να έχουν το χάρισμα του ειδήμονα πότη.
ΝΙΚΟΣ ΤΟΠΟΥΖΗΣ
