Όπως είχαμε περιγράψει έγκαιρα, ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης άλλαξε από χθες, οριστικά: Παρότι η κυριαρχία των δύο μεγάλων παιχτών της πολιτικής στην Ευρώπη του Ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος και του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος δεν απειλήθηκε, οι αποκαλούμενοι ευρωσκεπτικιστές, κόμματα που είτε θέλουν μια άλλη Ευρώπη ή τη χώρα τους έξω από την ΟΝΕ ή ακόμα και την ΕΟ ή τη διάλυση της Ευρωζώνης, ακόμη και της Ευρώπης, είναι πλέον ο τρίτος πόλος παρότι είναι αμφίβολο το αν θα καταφέρουν να φτιάξουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Η ερμηνεία αυτής της εξέλιξης είναι μια και μοναδική και την έχουμε περιγράψει και παλαιότερα: Ο ευρωσκεπτικισμός και οι τάσεις για τη διάλυση της Ευρώπης δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα μιας μονολιθικής πολιτικής που η κεντροδεξιά από κοινού με την κεντροαριστερά επιβάλουν στις πιο αδύναμες χώρες του ευρωπαϊκού χώρου. Είναι οι πολιτικές της Μέρκελ και των τσιρακιών της στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που απειλούν την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών το έδειξε ξεκάθαρα.
Αλλά ας ξεκινήσουμε τη συζήτηση από την Ελλάδα. Θα σχολιάσουμε στιγμιαία αυτό που αποκαλέσαμε λουμπενοποίηση του εκλογικού σώματος, με παράγοντες του ποδοσφαίρου όπως ο Μπέος και ο Μώραλης να αναγορεύονται δήμαρχοι και τη Χρυσή Αυγή να στρογγυλοκάθεται στο 9.4 των εκλογικών προτιμήσεων των Ελλήνων στις ευρωεκλογές και να φαντάζει ως η τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.
Για καιρό φωνάζαμε πως οι δήθεν «πολιτικές αντιμετώπισης» της ΧΑ, τόσο από το σύστημα εξουσίας όσο και από την αριστερά αλλά και την ακροαριστερά ουσιαστικά ενδυναμώνουν τη ΧΑ. Η ΧΑ δεν είναι η αιτία κάποιας πολιτικής κρίσης αλλά το σύμπτωμα μιας κρίσης πολλαπλής, μιας κρίσης οικονομικής, κοινωνικής, αισθητικής, μιας κρίσης αξιών που είχε εδώ και δεκαετίες μολύνει την ελληνική κοινωνία χάριν στην πουστιά των κυβερνόντων και την ιδιωτεία (και την πουστιά» των κυβερνούμενων) για να πυροδοτηθεί εντέχνως στο οικονομικό πεδίο το 2010 από τον Γιώργο Παπανδρέου και το διεθνές περιβάλλον του και να συντηρηθεί στην συνέχεια από τους Μερκελιστές, τους Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα, Καρατσαφέρη, Παπαδήμο, Κουβέλη προκειμένου η .Γερμανία να επιβάλει δια της οικονομικής βίας τους δικούς της όρους ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης.
Μπροστά σε αυτήν την λουμπενοποίηση, η νίκη της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής και η όχι και τόσο άνετα νίκη του Σύριζα έναντι της ΝΔ στις ευρωεκλογές ήταν απλά μικρές πινελιές αισιοδοξίας και τίποτε παραπάνω.
Αλλά εκεί τελειώνουν τα καλά νέα. Παρά τους χαζοχαρούμενους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για το «πρώτη φορά αριστερά» που ήταν υποχρεωτικοί καθώς η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε την αλαζονεία να δώσει στις σημαντικές ευρωεκλογές στην ιστορία της ΕΕ δημοψηφιστικό χαρακτήρα, νικητής των ευρωεκλογών δεν ήταν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Χρυσή Αυγή.
Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, νικητές χθες ήταν οι χαμένοι: Το σάπιο πολιτικό σύστημα κατάφερε να επιβιώσει: Οι χειρότεροι φόβοι του δεν έγιναν πραγματικότητα. Το σάπιο σύστημα εξουσίας κέρδισε ακόμη έναν χρόνο ζωής και επιβολής μέχρι τις προεδρικές εκλογές και το δράμα του ελληνικού λαού θα συνεχιστεί.
Εξάλλου, το κύριο πράγμα που ήθελε να κερδίσει το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα ήταν χρόνος: χρόνος ώστε οι καταστροφές που επιβάλλονται στην Ελλάδα σε μορφές πολιτικών «εξόδου από την κρίση» και δευτερευόντως «μείωσης χρέους» να γίνουν τόσο μη αντιστρεπτές που καμιά δύναμη στο γνωστό σύμπαν να μην μπορέσει να επαναφέρει την Ελλάδα σε μια αυτόνομη κατάσταση.
Συγχαρητήρια λοιπόν στους νικητές: Συγχαρητήρια στο σύστημα εξουσίας που πήρε παράταση ενός χρόνου για να συνεχίσει να καταστρέφει τη χώρα. Συγχαρητήρια και στην αποχή που έδωσε ένα ακόμη χρόνο στο σύστημα εξουσία όπως και στα «λοιπά» κόμματα και τους ψηφοφόρους τους που μες στη φυλετικού τύπου εμμονή των αυτοπροσδιορισμών τους έκλεψαν δυναμική από την προοπτική ανατροπής του συστήματος εξουσίας.
Συγχαρητήρια και στη Χρυσή Αυγή και τους ηλίθιους ψηφοφόρους της που σχεδόν εξαφάνισαν από το πολιτικό προσκήνιο το μόνο σχετικά ισχυρό πατριωτικό κόμμα, τους ΑΝΕΛ.
Τώρα πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στη διάθεσή του πατριωτικό κυβερνητικό πόλο και σε μια χώρα ηλιθίων θα πρέπει να καταφέρει με ένα μαγικό τρόπο στις εκλογές του 2015 που θα γίνουν με αφορμή τις προεδρικές εκλογές, να αποκτήσει -αν όχι στις πρώτες εκλογές, έστω σε κάποιες από αυτές που υποχρεωτικά θα ακολουθήσουν- αυτοδυναμία…
Στην Ευρώπη δε, τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα για το ΣΥΡΙΖΑ: Μέσα σε ένα ευρωκοινοβούλιο που θα απαρτίζεται από Μερκελιστές (φεντεραλιστές) και εθνικιστές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο σχετικά μικρά κόμματα της αριστεράς να συνεργαστεί, με ισχυρότερο το γερμανικό Die Linke που πήρε πάνω από 7% και την ισπανική «Ενωμένη Αριστερά» που αποτέλεσε έκπληξη και πήρε 10%, τριπλασιάζοντας τις θέσεις του στο ευρωκοινοβούλιο. Αυτούς και τον Νώτη Μαριά, τον μοναδικό ευρωβουλευτή των ΑΝΕΛ…
Όποια και αν είναι η προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ, η αναγέννηση της Ευρωπαϊκής αριστεράς ή η παλινόρθωση της Ελλάδας, η υλοποίησή της βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά.
Αλλά ας περιοριστούμε προς το παρόν στα αποτελέσματα των ελληνικών ευρωεκλογών.
Νικητής ήταν και ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Ο ΛΑΟΣ του επέστρεψε από τους νεκρούς και σχεδόν έπιασε ποσοστό εκπροσώπησης. Η αλεπού της πολιτικής, ο άνθρωπος που κατά τις δηλώσεις του συνέβαλε στην τοποθέτηση του Παπαδήμου στην ελληνική πρωθυπουργία, ο άνθρωπος ο οποίος απελευθέρωσε από τα δεσμά της την ακροδεξιά στην Ελλάδα, αποτέλεσε τον Μέντορα της ΧΑ και δημιούργησε συνθήκες που ευνοούσαν τη μετατροπή της ΝΔ σε ακροδεξιό κόμμα, μπορεί να είναι δεκανίκι, δεν είναι αναλώσιμο όμως.
Μετά την εκλογική καταστροφή του αριστερού δεκανικιού του συστήματος εξουσίας που λέγεται ΔΗΜΑΡ, ένα πιο ανθεκτικό δεξιό δεκανίκι του συστήματος επιστρέφει για να ακροβολίσει τους πιο φιλειρηνικούς ψηφοφόρους της ΧΑ και να περιορίσει τη δυναμική της.
Το μηντιακό σύστημα θα το βοηθήσει όσο μπορεί στην προσπάθεια του να δημιουργήσει συνετούς, συμμορφωμένους, συνεργάσιμους και επομένως εντελώς χειραγωγίσιμους ακροδεξιούς.
Όταν το σύστημα χρειάστηκε τη ΧΑ για να διεμβολήσει τον αντιμνημονιακό χώρο τη φούσκωσε. Τώρα που η ΧΑ, από κόμμα παρακρατικών με ειδικές αποστολές έχει γίνει πολιτική δύναμη αντισυστημική καθώς με τις πολιτικές διώξεις και τη φυλάκιση των πολιτευτών της, οι Χρυσαυγίτες θα ζητήσουν χοντρά ανταλλάγματα για να επιστρέψουν στο μαντρί αν φυσικά καταδεχτούν καν να συνομιλήσουν, χρειάζονται τον Καρατσαφέρη για να ξεφουσκώσει κάπως τους Χρυσαυγίτες… Και ο Καρατζαφέρης, εξαιρετικός στις υπόγειες διαδρομές μπορεί να ελπίζει ότι μπορεί να γυρίσει τροπαιοφόρος, με δεκάδες χιλιάδες ψήφους χρυσαυγιτών υπό τη μασχάλη του να δρέψει καρπούς από εκείνο το χωράφι που όχι μόνο λιπαίνεται από σκατά αλλά και όπου τα σκατά φυτρώνουν και γίνονται ψηλά σκατόδεντρα. Και μετά ζούμε όλοι υπό τη σκιά τους.
Ο μεγάλος όμως νικητής των ευρωεκλογών δεν είναι ο Καρατζαφέρης. Ο μεγάλος νικητής είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο ικανότατος αυτός και αδίστακτος μεγαλομανής.
Αντιμέτωπος με το θάνατο του χώρου που σφετερίστηκε μετά την έλλειψη μνηστήρων και προίκας, ο Βενιζέλος κατάφερε σε μερικούς μήνες και με τη στήριξη του Σημίτη να βάλει καινούρια βιτρίνα και να αρχίζει να τον «ανακαινίζει» με βερνίκι (και Βερνίκο). Με μια εκστρατεία εκβιασμών που διατυπώθηκαν δημοσίως κατάφερε να διαψεύσει τις προβλέψεις που ήθελαν την ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ χαμηλά έως και 4%. Οι εκβιασμοί όπως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μας βάλει φυλακή ή πως αν το ΠΑΣΟΚ πέσει θα πάρει το σύστημα μαζί του δε γίναν προς την ελληνικό λαό αλλά προς το πρώην βαθύ ΠΑΣΟΚ που κάποτε είχε φάει ψωμί και παντεσπάνι από το ΠΑΣΟΚ και τώρα το παίζαν υπεράνω και απολιτικοί και ψηφίζαν ΔΗΜΑΡ και αργότερα ΠΟΤΑΜΙ.
Όταν λοιπόν αυτός ο ναρκισσιστικός αχυράνθρωπος που λέγεται Σταύρος Θεοδωράκης κατήγγειλε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών πως ουσιαστικά πως μέσω μιας εκστρατείας κάποιος του πήρε ψηφοφόρους, είχε απόλυτο δίκιο: Αυτός ο κάποιος που έκλεψε ψηφοφόρους από το τηλεοπτικό κόμμα (να μην ξεχνάμε τη δύναμη της εικόνας: ένα κόμμα εκπέμπεται στη πολιτική αντίληψη των ψηφοφόρων ενώ ένας έξοχος κατά γενική ομολογία ευρωβουλευτής, ο κος Χουντής δεν εκλέγεται γιατί επιλέχθηκαν περισσότερο τηλεοπτικά πρόσωπα) λέγεται Ευάγγελος Βενιζέλος, και είναι Άγγελος κακών μαντάτων για των ελληνικών λαών και ο Αρχάγγελος της ασυλίας.
Το πείραμα της πλαστικής χειρουργικής πάνω σε ένα πτώμα πέτυχε: Η νέα κεντροαριστερά, το τέρας του Φράνκενσταιν είναι εδώ: Ελιά και ποτάμι μαζί φτιάχνουν ένα χώρο που πήρε το 15% των ψηφοφόρων. Και από αυτό το σημείο όπου ο ήρωας μας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος γλύτωσε ένα σίγουρο θάνατο, από αυτό το σημείο ξεκινάει η Βενιζελιάδα, αυτό το ομηρικό έπος. Και το έπος θα είναι ομηρικό όχι γιατί θα το γράψει ο Όμηρος, αλλά γιατί για να γραφτεί αυτό, ο Βενιζέλος θα πάρει εκατοντάδες ομήρους. Με πρώτο και καλύτερο το Φώτη Κουβέλη.
Και τα κομμάτια που δομούν τα τέρας θα γίνουν περισσότερα: Η ΔΗΜΑΡ έχει στην ουσία διασπαστεί με την τάση της απορρόφησης στην ΕΛΙΑ να είναι η πιο δικαιωμένη πλέον και με τον Κουβέλη να είναι πλέον ένα πρόσωπο συμβολικό, ένας αχυράνθρωπος που ο Βενιζέλος θα τον χορέψει στο ταψί. Άξιος ο μισθός της «κυβερνώσας αριστεράς»
Το ποτάμι θα έχει παρόμοια τύχη: Ο Θεοδωράκης θα ανακαλύψει ότι τα στελέχη του ρέπουν προς τη συνεργασία με την ΕΛΙΑ. Αν δεν το ξέρει ήδη, σχετικά σύντομα θα ανακαλύψει ότι τα στελέχη του που ήταν καινούρια, άφθαρτα κλπ κλπ θα γλείφουν όχι μόνο τον τέλειο αρχηγό τους, δηλαδή τον ίδιο αλλά και θα φλερτάρουν επίμονα με την ιδέα της συνεργασίας με την ΕΛΙΑ.
Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: Ο Βενιζέλος όχι μόνο θα έχει καταφέρει να έχει γίνει ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της κεντροαριστεράς, ξορκίζοντας και το φάντασμα του Γιώργου Παπανδρέου που κάποιοι ονειρεύονται να επιστρέψει και να παίξει καταλυτικό ρόλο στα πράματα…
Ήδη ο Λοβέρδος προαλείφεται για να γίνει Βενιζελικός.
Και οι όμηροι δε θα είναι μόνο από την «ευρύτερη κεντροαριστερά».
Έχοντας εξασφαλίσει την ασυλία του από τη ΝΔ συμμετέχοντας στο κυβερνητικό κράμα του Σαμαρά, ο Βενιζέλος θα κάνει πλέον τον καλό μπάτσο. Οι ρόλοι θα αντιστραφούν πλήρως. Ο Βενιζέλος θα πιέζει για την απάλυνση των μέτρων απειλώντας ότι θα τα καταψηφίσει εντελώς και η καυτή πατάτα θα περάσει 100% στα χέρια του Σαμαρά, ενώ θα ζητά για ανταλλάγματα περισσότερους ανθρώπους του στους μηχανισμούς του κράτους και της εξουσίας.
Οι εκλογές θα τον βρούνε αναβαπτισμένο, ήρωα, φιλολαϊκό και με ένα νέο και αόρατο κομματικό στρατό από πίσω του.
Έτσι η ευρύτερη κεντροαριστερά θα μπορέσει να κονταροχτυπηθεί με την ακροδεξιά του Σαμαρά. Αμέσως μετά την πρώτη εκλογική αναμέτρηση που δε θα βγάλει μάλλον κυβέρνηση,ο Βενιζέλος θα τσιμεντώσει «την κεντροαριστερά» στο πρόσχημα της «ανάγκης συμμαχιών» και του «μηνύματος των συνεργασιών». Ο αυτοκράτορας της κεντροαριστεράς έχει προετοιμάσει την στέψη του. Ο Φοίνικας της σαπίλας επιχειρεί να αναγεννηθεί.
Ο Βενιζέλος μετατρέπει την αριθμητική του ήττα στις ευρωεκλογές σε συνθήκες πραγματικής νίκης. Για αυτόν το λόγο η ΕΛΙΑ έπρεπε να συντριβεί. Να μην προλάβει να εκκολαφθεί το αυγό του Βενιζέλου. Αλλά οι ψηφοφόροι είχαν αλλού το μυαλό τους.
Ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να αποκτήσει αυτοδυναμία το 2015, θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος όχι μόνο με τα οχυρά των παλιών συστημάτων αλλά και με το νέα σύστημα Βενιζέλου.
Αυτή είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται στο εσωτερικό. Δεν είναι θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά νίκη του συστήματος. Χθες, ακόμη και συστημικοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι έλεγαν αβίαστα αλήθειες καθώς ήταν ένα από τα σπάνια στιγμιότυπα που δεν χρειαζόταν να καλλιεργήσουν ψέματα για να πείσουν για το προφανές: Τα χθεσινά αποτελέσματα επέτρεψαν στο σάπιο πολιτικό σύστημα να επιβιώσει και του δώσαν χρόνο να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο και χρόνο για να ανασυγκροτηθεί και να σχεδιάσει τα επόμενα κυρίαρχα του ψεύδη.
Αλλά έχουν και άλλους νικητές οι ευρωεκλογές. Ένας άλλος λοιπόν μεγάλος νικητής των ελληνικών ευρωεκλογών είναι η Τουρκία: Μετά από χρόνια επενδύσεων του τουρκικού προξενείου στη μειονότητα, μετά από χρόνια γλειψίματος των ελληνικών κοινοβουλευτικών κομμάτων προς την ηγεσία της μειονότητας για ψηφοθηρικούς λόγους και μέσα στο πλαίσιο της απώλειας τις εθνικής κυριαρχίας της χώρας, σε αυτές τις εκλογές το μειονοτικό κόμμα της Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας τερμάτισε πρώτο στη Ξάνθη με 26.03% και συντριπτικά πρώτο στη Ροδόπη με ποσοστό 41.08%.
Οι συνθήκες Κοσσοβοποίησης της Θράκης έχουν ωριμάσει αν και το πιο πιθανό είναι η τουρκική πλευρά να χρησιμοποιήσει την πολιτική της υπεροπλία σε περιοχές της Θράκης ώστε να τις επικαλείται ως μπαλαντέρ στις διπλωματικές παρτίδες του μέλλοντος.
Ακόμη περισσότερη ομηρία λοιπόν για την Ελλάδα, και στα διεθνή της και στα εσωτερικά της.
Από την Ελλάδα όμως ας περάσουμε στην ευρύτερη εικόνα και στον «πολιτικό σεισμό των «ευρωσκεπτικιστών» που συγκλόνισε πολιτικά την Ευρώπη. Η εκλογική αποτύπωση είναι πιστή σε αυτό που περιγράψαμε μερικές μέρες πριν στο άρθρο μας «Η Άλλη Ευρώπη» εθνικιστές, απομονωτιστές και αυτονομιστές», ένα άρθρο το οποίο παρά την κρισιμότητά του δεν αναπαράχθηκε στο ελληνικό διαδίκτυο όσο έπρεπε. Καθόλου περίεργο: Ποιους από τους εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου που πήραν το πτυχίο με σκονάκια από το φωτοτυπίο δίπλα στη σχολή τους θα καθόταν να διαβάσει 13 σελίδες για το άμεσο μέλλον της Ευρώπης στην οποία ο ίδιος ζει;
Το UKIP, το κόμμα της ανεξαρτησίας του Nigel Farage που κεντρική του θέση είναι η έξοδος της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ και ο έλεγχος του μεταναστευτικού, σάρωσε στις Ευρωεκλογές με ποσοστό 28%, σπάζοντας τη μακροχρόνια διαδοχή των Εργατικών και των Συντηρητικών στην πρωτιά και ωθώντας το σύστημα σε πολιτικούς μετασχηματισμούς ενώ στις τοπικές εκλογές της Ιρλανδίας το «αριστερό εθνικιστικό» κόμμα Sinn Fein τερμάτισε δεύτερο, αγγίζοντας τα υψηλά ποσοστά του… 1918, παρά την προπαγάνδα αμαύρωσης του αρχηγού του Gerry Adams και την προσωρινή του φυλάκιση για ένα ιδιαίτερα απεχθές έγκλημα που αποδόθηκε στον IRA και που διεπράχθη το … 1972!!!
Στη Γαλλία το κόμμα του Εθνικού Μετώπου (FN) της Marine Le Pen, κόμμα με σημαία την εθνική κυριαρχία αντί της Βρυξελλοκρατίας και τον έλεγχο του μεταναστευτικό όσον αφορά πρωτίστως ισλαμιστές μετανάστες σάρωσε τις ευρωεκλογές και έπιασε την πρωτιά με ποσοστό 25%.
Το κόμμα των σοσιαλιστών του προέδρου Hollande έπεσε στο ατιμωτικό ποσοστό του 13% και παρήγγειλε μια επείγουσα υπουργική σύσκεψη.
Στη Δανία το εθνικιστικό Κόμμα των Δανών του Morten Messerschmidt πήρε την πρωτιά με 27%.
Στην Ουγγαρία το εθνικιστικό κόμμα του εξαιρετικού Viktor Orban σάρωσε με 52% ενώ το υπερεθνικιστικό και αντιρομά κόμμα Jobbik τερμάτισε με αναμενόμενο ποσοστό άνω του 10%
Στην Αυστρία το εθνικιστικό κόμμα έφτασε κοντά στο 20%.
Στην Ολλανδία και τη Φινλανδία τα εθνικιστικά κόμματα πήραν πάνω από 10% παρότι επέδειξαν μια ελαφρώς πτωτική τάση.
Στη Σουηδία, το εθνικιστικό κόμμα πήρε για πρώτη φορά έδρα στο ευρωκοινοβούλιο.
Στην Ιταλία, παρότι ο 3ος εν συνεχεία δοτός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντζι τα πήγε καλά, το αντισυστημικό κόμμα των 5 Αστέρων του κωμικού Beppe Grillo ξεπέρασε το 25%!!!
Στην Ισπανία, η προτίμηση ανάμεσα σε άλλους και των Καταλανών Αυτονομιστών οδήγησε το όμορο του ΣΥΡΙΖΑ κόμμα της «Ενωμένης Αριστεράς» στο να πάρει το 10% των ψήφων και στον διπλασιασμό των ποσοστών του.
(Περισσότερα για το συνέβη σε αυτές τις χώρες και τι εκφράζουν αυτά τα κόμματα μπορείτε να διαβάσετε στο απόλυτο άρθρο αναφοράς στα ελληνικά «Η Άλλη Ευρώπη, Εθνικιστές, Απομονωτιστές και Αυτονομιστές» το οποίο επιβεβαιώθηκε πλήρως από τις εξελίξεις)
Και θα κλείσουμε με τη χώρα που αντλεί προνόμια ασκώντας μια πολιτική που κάνει συντρίμμια την Ευρώπη, τη Γερμανία.
Ούτε και εκεί τα πράματα ήταν ρόδινα:
Το κόμμα της Μέρκελ, παρότι κέρδισε, μείωσε αισθητά τα ποσοστά του, λίγες μήνες μόλις μετά τον θρίαμβο του στις εθνικές εκλογές.
Μια νέα πολιτική δύναμη γεννήθηκε στη Γερμανία παρότι έχει μόλις μερικούς μήνες που ο πολιτικός φορέας της δημιουργήθηκε. Το κόμμα AFD (εναλλακτική για τη Γερμανία) που φλερτάρει με την ιδέα της επιστροφής στο Μάρκο σε περίπτωση που η Βρυξελλοκρατία δεν υποχωρήσει, πήρε πάνω από 7%.
Επίσης για πρώτη φορά, ένα ευρωβουλευτή έβγαλε το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, το NPD, ένα κόμμα που περιγράφεται ως νεοναζιστικό μάλλον καταχρηστικά παρότι έχει όντως στοιχεία ναζιστικής νοσταλγίας.
Θα επιμείνουμε λίγο στην περίπτωση του NPD μιας και είναι ένα από τα λίγα «Ευρωσκεπτιστικά» κόμματα στην Ευρώπη που μας επιτρέπουν να αντλούμε ομοιότητες με το μόρφωμα της Χρυσής Αυγής.
Το NPD έχει οικειοποιηθεί κάποια δίκαια αιτήματα όπως αυτό του ελέγχου της πλουτοκρατίας και της καταδίκης του συμμαχικού βομβαρδισμού της Δρέσδης στο τέλος του Β΄Παγκοσμίου πολέμου που κόστισε στην πόλη του 60% του πληθυσμού της. Έχει επίσης κάποιες λογικές κριτικές θέσεις σε σχέση με το NATO και την ΕΕ.
Αυτά τα αιτήματα και τις θέσεις όμως το NPD τα ενέταξε σε ένα πλαίσιο που τα αμαύρωνε και τα ακύρωνε πλήρως, αυτό του ρατσισμού και του γερμανικού αλυτρωτισμού.
Η γερμανική πολιτική σκηνή ζήτησε το NPD να τεθεί εκτός νόμου δύο φορές: το 2001 και το 2012.
Στη Γερμανία φαίνεται όμως πως η δικαιοσύνη λειτουργεί και δεν ενέδωσε όμως στις πολιτικές πιέσεις.
Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας δεν έθεσε το NPD εκτός νόμου.
Και δεν το έκανε γιατί αποκαλύφθηκε ότι στο NPD υπήρχε ισχυρή διείσδυση από ρουφιάνους και πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας, ότι δηλαδή δεν ήταν ξεκάθαρο ποιες από τις δράσεις και θέσεις του NPD ήταν αυθόρμητες και ποιες ήταν προϊόντα της έμμεσης επιρροής της κυβέρνησης!!!
(Η ανεξαρτησία και η ισχύς του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας είναι ο λόγος για τον οποίο η Μέρκελ θέλει απαλλαγεί από αυτό το αγκάθι στο πλευρό της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης καθώς αυτό μπορεί να ακυρώσει αντισυνταγματικές αποφάσεις των Βρυξελλών, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα το οποίο ίσως να κάνουμε σε κάποιο άλλο άρθρο)
Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής έγινε το αντίθετο: στα έντονα παρακρατικά της χρόνια από τη δεκαετία του 1980 μέχρι και τη δεκαετία του 2000 όπου και υποψιαζόμαστε ότι το σύστημα και οι μυστικές υπηρεσίες τη χρησιμοποιούσαν για βρώμικες αγγαρείες, η ΧΑ είχε την έντονη συγκάλυψη των αρχών.
Στα χρόνια του μνημονίου όπου ο αντιμνημονιακός χώρος έπρεπε να διεμβολιστεί από κάτι βρώμικο και ελεγχόμενο, τα μήντια ηρωοποίησαν τη ΧΑ. Όταν η ΝΔ έφτασε στο σημείο να απειλεί εκλογικά τη ΝΔ και σε συνδυασμό με τις πιέσεις από το εξωτερικό, η ΝΔ «πρόδωσε» τη ΧΑ και εξαπόλυσε πολιτικές διώξεις εναντίον της.
Η δράση ρουφιάνων στο NPD αποτελεί ένα έξοχο παράδειγμα για το πώς μπορεί κάποιος να παρεισφρήσει σε ένα ιδεατό πολιτικό χώρο που θα μπορούσε να διαμορφωθεί και να απειλήσει το σύστημα και να εμποδίσει τη δημιουργία του, δημιουργώντας ένα πολιτικό φορέα που σφετερίζεται τα αιτήματά του και τα αμαυρώνει συνδέοντας τα με εγκληματικές πράξεις και μισανθρωπική ρητορική.
Αυτός ήταν ο ρόλος που έπαιξε η ΧΑ τα τελευταία χρόνια: Να διασπάσει και να παροπλίσει τις αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Και το κατάφερε.
Στην πουστιά, το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι εξαιρετικό. Άλλωστε έχει μακρά παράδοση ρουφιανιάς και πουστιάς.
Χθες, ο Ελληνικός λαός βοήθησε στο να διασωθεί αυτή η παράδοση με το να μην συντρίψει τους πολιτικούς φορείς της.
Τα εκφυλιστικά φαινόμενα θα συνεχιστούν. Δώσαμε παράταση στους βασανιστές μας.
Είμαστε άθλιοι και ασυγχώρητοι και παντελώς ανήθικοι.
Ένας ακόμη κερδισμένος των ευρωεκλογών, ο ουραγός της λίγκας των κερδισμένων, ήταν το agriazwa.blogspot, το μοναδικό site που περιέγραψε το πως θα είναι η εικόνα της Ευρώπης την αμέσως επομένη των ευρωεκλογών και έδωσε για μια ακόμη φορά διαπιστευτήρια εγκυρότητας, αξιοπιστίας και διορατικότητας.
Αυτά, ο συγγραφέας του μπορεί να τα βάλει εκεί που ξέρει και να συνεχίσει να αναρωτιέται για ποιο λόγο συνεχίζει να γράφει σε αυτό τον τόπο «που όσοι αγαπούν τρώνε βρώμικο ψωμί». Και όσοι βρωμιάρηδες δεν αγαπούν τρώνε παντεσπάνι.
Πέτρος Αργυρίου
