Η πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας να εντάξει το σκάκι στην υποχρεωτική εκπαίδευση στο επίπεδο του Δημοτικού, αποτελεί μια καινοτομία για την πατρίδα μας. Ακολουθεί βέβαια το δρόμο που άνοιξε η Αρμενία, αλλά για τα δικά μας δεδομένα, όπου κυριαρχεί συνήθως το πνεύμα της τύχης μέσω της τράπουλας και του τάβλι, η ένταξη ενός στρατηγικού παιγνίου δημιουργεί μια αλλαγή φάσης για τη διδασκαλία. Επειδή βλέπουμε ότι ακόμα και σε στρατιωτικές σχολές, το σκάκι δεν ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο γνώσεων των σπουδαστών, συνειδητοποιούμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στο μέλλον και θα έχουμε ανθρώπους που θα έχουν τουλάχιστον βασικές γνώσεις του σκακιστικού κόσμου. Διότι αυτή η απόφαση δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει πρωταθλητές στο σκάκι, αλλά Έλληνες πολίτες που θα διαθέτουν γνώσεις στρατηγικής που τους επιτρέπουν να πάρουν αποφάσεις μέσω μιας στρατηγικής συμπεριφοράς και όχι να αφήνονται στο έλεος της τύχης. Το σκάκι μαθαίνει στα παιδιά τους μετακανόνες, τους κανόνες, τους κώδικες, τις μη αναστρέψιμες κινήσεις, την τακτική, τα τεχνάσματα, τα στρατηγήματα, που είναι θεμελιακές γνώσεις που λειτουργούν ως υπόβαθρο για την ανάπτυξη της ορθολογικής σκέψης στην επίλυση προβλημάτων. Έτσι αυτή η απόφαση δίνει την δυνατότητα να εισάγουμε τα παιδιά σε έναν νέο κόσμο, όπου η σκέψη αποκτά δυνατότητες που αλλάζουν τα δεδομένα! Αυτή η αλλαγή φάσης μπορεί να μη γίνει άμεσα αντιληπτή, αλλά στη συνέχεια και σε βάθος χρόνου θα φανούν οι επιπτώσεις της στον τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων που θεωρούμε για τους περισσότερους από εμάς άλυτα, ενώ δεν είναι μη επιλύσιμα και μπορεί να λυθούν μ’ ένα ορθολογικό τρόπο, όταν γνωρίζουμε στρατηγικά παίγνια.
Ν. Λυγερός
