Ομιλία με θέμα: «Η κρίση της γνώσης (επί) γνώση της Κρίσης» διοργάνωσαν στις 30 Ιανουαρίου 2016 στο Αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου ς, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Εορδαίας, ο Δήμος Εορδαίας και η ΕΛΜΕ προς τιμήν των τριών Ιεραρχών.
Υποδεχόμενη τους παρισταμένους η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης Αικατερίνη Ασπράγκαθου, που είχε και τον συντονισμό της εκδήλωσης, ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλους και οι Τρείς Ιεράρχες να δίνουν δύναμη στους εκπαιδευτικούς να επιτελούν το δύσκολο έργο τους.
Από την πλευρά του ο Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας Γεώργιος Μαμάτσιος καλωσορίζοντας τους προσκεκλημένους τους ευχαρίστησε για την παρουσία τους τονίζοντας ότι είναι μεγάλη τιμή για το σχολείο, που φιλοξενεί το σημαντικό αφιέρωμα στους προστάτες της παιδείας και των εκπαιδευτικών.
Ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως, Φλωρίνης – Πρεσπών και Εορδαίας π. Νικηφόρος Μανάδης συνεχάρη τους διοργανωτές της εκδήλωσης τονίζοντας τη σημασία της γιορτής των Τριών Ιεραρχών.
Ανοίγοντας τον κύκλο των χαιρετισμών ο Δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης ευχήθηκε οι Τρείς Ιεράρχες να φωτίζουν και να ευλογούν το επίπονο έργο των εκπαιδευτικών, ενώ συνεχάρη τους συνδιοργανωτές του τριημέρου για την γιορτή των Γραμμάτων.
Αναφερόμενος ο κ. Ζαμανίδης στην έλευση του Τιμίου Ξύλου, με την οποία ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις των Τριών Ιεραρχών, επεσήμανε ότι αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό γεγονός για την περιοχή, που ένωσε όλους τους φορείς και τους πολίτες, στέλνοντας το μήνυμα της δύναμης το οποίο απορρέει μέσα από την συλλογική συνεργασία.
Ο Δήμαρχος Εορδαίας εξήρε την προσωπικότητα του ομιλητή της εκδήλωσης καθηγητή Πατρός Ειρηναίου Χατζηεφραιμίδη, με τον οποίο τον συνδέει μία παλιά φιλία.
Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του προέδρου του Συλλόγου Ιεροψαλτών Εορδαίας Ευάγγελου Κεφαλίδη, του εκπροσώπου της ΕΛΜΕ Εορδαίας Θεοδώση Βόϊτσε καθώς και της νέας Διευθύντριας Β/θμιας Εκπαίδευσης Βασιλικής Βόντσα.
Στη συνέχεια ο καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Φλώρινας π. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης, αναπτύσσοντας το θέμα του, καθήλωσε το ακροατήριο με την ευλογία του και την άρτια κατάρτισή του χρησιμοποιώντας μεστό και απόλυτα κατανοητό λόγο, ενώ ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την τιμητική πρόσκληση.
«Αναμφίβολα ζούμε σε εποχή κρίσης όχι μόνο οικονομικής, αλλά προπαντός κρίσης θεσμών, αξιών, κρίσης ταυτότητας του ιδίου του ανθρώπου. Αυτήν την κρίση δεν ήταν δυνατόν να την αποφύγει και η γνώση», υπογράμμισε ο π. Ειρηναίος ο οποίος προσεγγίζοντας το θέμα επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ζούμε σε εποχή ταχύτητος. Ζούμε την επανάσταση των γνώσεων».
Το 50% των γνώσεων αναθεωρείται συχνά σε πολλούς γνωστικούς τομείς. Παράλληλα στην εποχή μας, που η ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης μερικές φορές είναι «αμφισβητήσιμη» και αναντίστοιχη με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, η ποσότητα της γνώσης που απαιτείται για την επιβίωση, αυξάνεται εκρηκτικά.
Το ερώτημα που γεννάται είναι: Τι κάνουμε μέσα σε αυτόν τον κόσμο της επανάστασης; Η πλειονότητα έκλεισε τα βιβλία και το σερφάρισμα στο Διαδίκτυο αντικατέστησε την αναζήτηση και ανάγνωση βιβλίων.
Η γνώση αποτελεί το πνευματικό οπλοστάσιο του νου και τη βάση της οικονομικής ζωής, ενώ σήμερα η ανθρώπινη διανόηση – ακόμη και χωρίς να το θέλουμε – επιπλέκεται με τόσες επιπόλαιες γνώσεις, ώστε να μη τις εφαρμόζουμε και να μας εγγίζουν επιδερμικά.
Σήμερα, λόγω και της αλματώδους αύξησης των γνώσεων, αναγκαζόμαστε πολλές φορές να περιορίζουμε τις γνώσεις σ’ έναν ή ελάχιστους τομείς και αυτή η μονομέρεια είναι ολέθρια. Καλόν είναι ο άνθρωπος να έχει εγκυκλοπαιδικότητα και να μην περιορίζεται στο πλαίσιο μόνο της κύριας απασχόλησής του.
Λογικό και δίκαιο είναι να προστατεύεται η κοινωνία με την επιστήμη και να στηρίζεται στην αύξηση της δύναμης που δίνει η γνώση».
Ο εξαιρετικός εισηγητής αναφέρθηκε και στο πρόβλημα αναφορικά με τη γνώση της Ελληνικής γλώσσας τονίζοντας: «φθάσαμε σήμερα 40 περίπου χρόνια μετά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, στο σημείο τα παιδιά μας να ξέρουν λίγα Ελληνικά και να καταλαβαίνουν λιγότερα καθώς τελούμε υπό ιδιόμορφο καθεστώς «ξενικής γλωσσικής κατοχής», με αποτέλεσμα να υπάρχουν επιπτώσεις αρνητικές για τη γραφή και την ορθογραφία. Οι λέξεις χάνονται στον τόπο μας και η γλώσσα αιμορραγεί. Μα όταν «η γλώσσα ματώνει, ο λαός πονά».
Σχετικά με την ποιοτική βελτίωση και την άνοδο των γνώσεων, ο π. Ειρηναίος προέβη στις εξής προτάσεις:
1)Ευχής έργο θα ήταν η λύση να είναι αμφίδρομη κι η ανακατάταξη και αναπροσαρμογή των γνώσεων να ξεκινήσει όχι μόνο από το Πανεπιστήμιο, αλλά πρωτίστως από το Νηπιαγωγείο. Να κοιτάξουμε τις ρίζες και όχι τα κλαδιά.
2)Στη γνώση δεν υπάρχουν στεγανά. Ισχύει η αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Η στεγανοποίηση δεν είναι δυνατό να υπάρχει ειδικά στο Λύκειο γιατί αναπόφευκτα θα συνεπιφέρει τη στεγανοποίηση της διανοίας των νέων.
3)Είναι επιταγή των καιρών να καταργηθεί η παπαγαλία, η αποστήθιση, η οποία εδώ και χρόνια έγινε θεσμός εξοντωτικός για τα παιδιά μας.
4)Ας επανεξετάσουμε και ας οργανώσουμε καλύτερα τα γλωσσικά μαθήματα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο και ας παύσει, επιτέλους, η υπονόμευσης της Ελληνικής εν ονόματι του «προοδευτισμού» και για χάρη ενός γλωσσοκτόνου λαϊκισμού.
5)Οι εκπαιδευτικοί μας ας μείνουν πλέον απερίσπαστοι στο λειτούργημά τους, χωρίς να τους απασχολούν τα οικονομικά ζητήματα. Το έργο του εκπαιδευτικού – παιδαγωγού ούτε εκτιμάται με χρήματα, ούτε πρέπει να υποτιμάται από την πολιτεία. Το θέμα «γνώση – παιδεία» δεν έχει περιθώρια για πειραματισμούς. Είναι καιρός να εγκύψουμε στις ψυχές των νέων, παρά τις απογοητεύσεις μας και το ζοφερό μέλλον, για να τους δώσουμε την ψυχή μας, την πείρα μας και την αγάπη μας.
Καταλήγοντας ο ομιλητής έκανε ειδική μνεία στη σημασία της γιορτής των Τριών Ιεραρχών τονίζοντας ότι το μήνυμα των διδαχών τους είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, στις μέρες μας, ενώ συνεχάρη τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία της εκδήλωσης.
Ήταν ομολογουμένως μία υπέροχη εκδήλωση, όπου συμμετείχαν ο Σύλλογος Ιεροψαλτών με Βυζαντινούς Ύμνους η χορωδία και Μουσικά σύνολα του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας με ύμνους αφιερωμένους στους Τρεις Ιεράρχες.
