- Τέλος εποχής για τον «ΑΗΣ Καρδιάς» της ΔΕΗ. Η μονάδα έσβησε οριστικά την προηγούμενη Πέμπτη, προκαλώντας ένα συναισθηματικό “σοκ” σε όσους δούλεψαν εκεί, αλλά και σε χιλιάδες Δυτικομακεδόνες. Μια δυσάρεστη εξέλιξη που όμως αποδεικνύει πως νομοτελειακά η παραγωγή ενέργειας γύρισε σελίδα.
- Πρωταγωνιστής των προηγούμενων ημερών, η ιστορική φωτογραφία από την επίσκεψη του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1975 του συνεργάτη μας Γιώργου Καζαντζή, που πρωτοδημοσιεύθηκε το 2012 στον Εορδαϊκό Παλμό, και αναδημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο σύνολο του Ελληνικού Τύπου.
- Μόνιμο θέμα έχει γίνει στα τηλεπαράθυρα των τοπικών καναλιών, η κατάσταση στο εσωτερικό του συνδυασμού του Δημάρχου Κοζάνης Λάζαρου Μαλούτα. Ο συνδυασμός είναι ένα “καζάνι που βράζει” μετά και τις πρόσφατες ανεξαρτητοποιήσεις. Βασική αιτία είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται ο Δήμαρχος την συνεργασία με τους Κ. Μιχαηλίδη και Β. Σημανδράκο, αλλά και τα φωτοβολταϊκά πάρκα των διοικούντων, τα οποία δεν τα έχουν χωνέψει ακόμα οι δημοτικοί σύμβουλοι.
- Εκτός από αυτά που έχουμε ήδη δει, υπάρχει πλήθος δυσαρεστημένων που ακόμα δεν έχει εκφραστεί, πολλοί όμως από αυτούς είναι έτοιμοι να ..τραβήξουν το δρόμο τους. Γενικώς ο Δήμαρχος έχει χάσει την επαφή με τους συμβούλους του, ενώ κάποιοι εξ αυτών έχουν άρει και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Ερωτηματικό αποτελεί, το πως θα συνεχίσει υπό αυτές τις συνθήκες τη διοίκηση του Δήμου για το υπόλοιπο της θητείας του. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Λάζαρος Μαλούτας εμφανίζεται ανυποχώρητος δηλώνοντας ότι δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ίσως νιώθει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν. Να δούμε μέχρι που θα πάει αυτή η βαλίτσα…
- Στις σχέσεις του Γιώργου Αδαμίδη με τον Αλέξη Τσίπρα αναφέρεται σαββατιάτικο σχόλιο της εφημερίδας «Παραπολιτικά»: «Πέρασε η εποχή που ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, Γιώργος Αδαμίδης, έδινε τα ρέστα του υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, φτάνοντας στο σημείο να παριστάνει τον «χρήσιμο συνδικαλιστή» στις φιέστες της Κουμουνδούρου, μέχρι και τον πολιτευτή του κόμματος στις εθνικές εκλογές. Τους τελευταίους μήνες φέρεται να έχει αποστασιοποιηθεί και δεν θέλει να έχει καμία επαφή με τον Αλ. Τσίπρα, ο οποίος έχει στρέψει την προσοχή του σε ένα άλλο πρόσωπο από τον χώρο της ΔΕΗ, τον Ν. Φωτόπουλο. Ας είναι καλά γι” αυτό το πολιτικό φλερτ, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου».
- Εν τω μεταξύ είναι σε διαρκή εξέλιξη και η κουβέντα για το ψηφοδέλτιο των επόμενων βουλευτικών εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός της βέβαιης παρουσίας της Καλλιόπης Βέττα, γίνεται μια μάχη ανάμεσα στους επιλαχόντες της προηγούμενης εκλογής για μια θέση, με τις πιθανές υποψηφιότητες του Θοδωρή Καρυπίδη και του Γιώργου Αδαμίδη να πιέζουν ασφυκτικά την κατάσταση. Ρόλο θα παίξουν βεβαίως, και οι εσωκομματικές εξελίξεις στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ μετά τις τελευταίες κρίσεις που λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε διαγραφές.
- Από την άλλη μεριά, δεν είναι λίγοι και αυτοί που μιλούν για ηχηρή αυτοδιοικητική υποψηφιότητα ενός από τους πρώην Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή. Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε την ανάρτηση του πρώην Δημάρχου Κοζάνης υποστηριζόμενου και από τον ΣΥΡΙΖΑ Λευτέρη Ιωαννίδη, ο οποίος μίλησε αινιγματικά με όρους “περιφερειακότητας” κλείνοντας το μάτι σε όσους τον ρωτούν για τις προθέσεις του σχετικά με τη ΖΕΠ. Λογικό είναι, η τράπουλα να ανακατεύεται. Άλλωστε όπως φαίνεται τουλάχιστον δημοσκοπικά, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μπορεί να ελπίζει το πολύ σε 2 έδρες στο Νομό Κοζάνης, και για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο.
- Το φαινόμενο του γυρίσματος της τράπουλας το βλέπουμε ανά την Ελλάδα και στη Νέα Δημοκρατία. Ήταν τόσοι πολλοί οι φερέλπιδες υποψήφιοι Βουλευτές με την προοπτική της διακυβέρνησης, που πολλοί έμειναν χωρίς ρόλο και πλέον κοιτάζουν προς την Αυτοδιοίκηση. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα μετάνιωσαν που την παράτησαν για τη βουλευτική καρέκλα.Πρώτη βρέθηκε η Ελλάδα στην λίστα των χωρών της ΕΕ με τη μεγαλύτερη πτώση των εκπεμπόμενων ρύπων για το 2020, με την πτώση των ελληνικών ρύπων να είναι διπλάσια από τον Μ.Ο. της ΕΕ. Δηλαδή σαν να λέμε, ότι έχουμε ρίξει ΗΔΗ την καύση ορυκτών κατακόρυφα, σε σχέση πάντα, με όλους τους Εταίρους μας. Όλα αυτά με τους ΑΗΣ Αμυνταίου και Καρδιάς ανοιχτούς. Πριν σχεδιαστούν και πριν εφαρμοστούν οι πολιτικές του Μητσοτάκη, του Χατζηδάκη και του Μουσουρούλη, πριν το ΣΔΑΜ. Δηλαδή μιλάμε για ήδη διαμορφωμένες καταστάσεις, που οι διάφοροι πολιτικοί παράγοντες φρόντιζαν τόσα χρόνια να μας κρύβουν επιμελώς.
- Στο ΣΔΑΜ και συγκεκριμένα στη Δυτική Μακεδονία αναφέρθηκε στην Τοποθέτηση του στη θεματική συνεδρίαση για την απασχόληση και τα εργασιακά στην Κοινωνική Σύνοδο της ΕΕ στο Πόρτο την προηγούμενη Πέμπτη ο Πρωθυπουργός: «Χθες βάλαμε τέλος στη λειτουργία μιας ηλεκτροπαραγωγικής μονάδας λιγνίτη, που λειτουργούσε στη Βόρεια Ελλάδα επί σχεδόν 50 χρόνια. Αν θέλουμε να απομακρυνθούμε από τον άνθρακα και να μεταβούμε σε ένα μέλλον με πιο καθαρές πηγές ενέργειας, θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα αυτές τις λιγνιτοπαραγωγές περιοχές. Έχουμε ένα ειδικό σχέδιο μετάβασης για αυτή την περιοχή της Ελλάδας, τη Δυτική Μακεδονία, όπου σκοπεύουμε να επενδύσουμε σχεδόν 5 δισεκ. ευρώ, ώστε να κάνουμε τη μετάβαση ηπιότερη…»
- Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε επίσης για το ΣΔΑΜ στη συζήτησή του με τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας Pedro Sánchez και τον δημοσιογράφο του Politico Florian Eder στο πλαίσιο του Delphi Economic Forum: “….Για μένα αυτό που είναι εντυπωσιακό με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι ότι είναι ευθυγραμμίζεται εξαιρετικά με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Η πράσινη μετάβαση ήταν μέρος του σχεδίου μας αλλά τώρα έχουμε τα κεφάλαια να την στηρίξουμε. Έλαβα την απόφαση αυτή –γιατί κάποιες φορές πρέπει να λάβεις μία τολμηρή απόφαση και μετά να επεξεργαστείς τις λεπτομέρειες υλοποίησής της– και τον Σεπτέμβριο του 2019 ανακοίνωσα πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα κλείναμε όλες τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που λειτουργούν με καύση λιγνίτη. Αρχικά κάποιοι σοκαρίστηκαν αλλά στη συνέχεια, όταν είδαμε τους αριθμούς, συνειδητοποιήσαμε πως, πράγματι, μπορούμε να πούμε στους νέους της Δυτικής Μακεδονίας πως υπάρχει και άλλο μέλλον, δεν χρειάζεται να αντιλαμβάνεστε τον εαυτό σας μόνον ως εργαζόμενους στις μονάδες λιγνίτη. [..] Σίγουρα θα χρειαζόταν και περισσότερος χρόνος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς αυτό. Αλλά θα είχε κοστίσει και περισσότερο…”
