Στον κινηματοθέατρο ΑΧΙΛΛΕΙΟ δόθηκε την περασμένη Παρασκευή (σ.σ. Ιούλιος 1987) Ποντιακή Θεατρική Παράσταση με έργο “ΑΣ ΕΝ ΚΑΛΑ Η ΜΑΝΑΣ”.
Μια ομάδα Ποντίων, της τρίτης, αλλά και τέταρτης γενιάς των ξεριζωμένων Προσφύγων, ξεκίνησε από τη μακρινή ΒΟΣΤΟΝΗ της Αμερικής για να μας πείσει πως οι Έλληνες της διασποράς, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο μακριά κι αν βρίσκονται από την Μητέρα πατρίδα, δεν την ξεχνούν, πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι απόγονοι της ξεριζωμένης γενιάς του Πόντου!.
Τα μικρά Ποντιόπουλα ξεκίνησαν από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά για να έρθουν στη μητέρα πατρίδα, στη Μητρόπολη του Πόντου, θα λέγαμε εμείς, για να μας διδάξουν την πίστη και τον αγώνα τους στη διατήρηση της κληρονομιάς, στο ζωντάνεμα των ποντιακών ηθών και εθίμων, στοιχεία αναλλοίωτα στην πορεία του οποιουδήποτε χρόνου..
Ήρθαν σαν βαπτιζόμενοι στην κολυμπήθρα του Πόντου και έφυγαν σαν βαπτιστές.
Ήρθαν για να πάρουν και μας έδωσαν. Ήρθαν να διδαχθούν και μας δίδαξαν.
Λαοί που δεν ξεχνούν τη γενιά τους, την ιστορία τους, τα ήθη και έθιμα τους, τις παραδόσεις τους, όλα αυτά που συνθέτουν τη ζωή τους, οι λαοί αυτοί δεν θα σβήσουν ποτέ, ΜΑ ΠΟΤΕ!!!:
Η ‘ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΠΕΘΑΝΕΝ, ΑΝΘΗ ΚΑΙ ΦΕΡΕΙ Κ΄ΑΛΛΑ”, πως λοιπόν να μη ανθεί και φέρει κι άλλα όταν, απόγονοι 3ης και 4ης γενιάς των ξεριζωμένων Ποντίων και μάλιστα από την μακρινή Αμερική ιδρύουν Σωματεία Ποντιακά και διατηρούν τόσο άριστα τις παραδόσεις τους;
Πολλά θα είχαν να διδαχθούν τα Ποντιακά σωματεία αν ήταν δυνατό όλα να μπορούσαν να παρακολουθήσουν την παράσταση του συλλόγου «ΜΑΤΣΟΥΚΑ» της ΒΟΣΤΟΝΗΣ των Η.Π.Α
Οι μικροί ερασιτέχνες ηθοποιοί έπαιξαν με τέτοια μαεστρία και πάθος τους ρόλους τους ώστε, δίκαια απέσπασαν τα χειροκροτήματα του κατάμεστου από κοινό κινηματογράφου.
Οι μικροί της ΒΟΣΤΟΝΗΣ θα πρέπει να προβλημάτισαν τους Πόντιους της Μητρόπολης – όπως είναι η Πτολεμαΐδα – για τη δημιουργία όχι μόνο ομάδας θεάτρου αλλά και χορωδίας. Αξίζει κάθε έπαινος όχι μόνο στα παιδιά, όχι μόνο στους αρμόδιους του συλλόγου, αλλά και στους γονείς των παιδιών αυτών που ο σκληρός αγώνας της ζωής δεν κατάφερε να τους ξεκόψει από τις ρίζες τους αλλά, αντίθετα τους έφερε πιο κοντά, τους έδεσε, θα λέγαμε, μ’ αυτές ώστε, να μη διατρέχουν κανένα κίνδυνο καταστροφής ή αλλοίωσης, όπως και όπου να είναι!!. Την οργάνωση της αξέχαστης αυτής παράστασης είχε η Διοίκηση της Ευξείνου λέσχης Πτολεμαϊδος. Προλόγισε και ευχαρίστησε το σύλλογο, “ΜΑΤΣΟΥΚΑ”, για την παρουσία του Μητέρα Πατρίδα, ο πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης, Ευθύμης Ευθυμιάδης, όπως και ο Δημαρχεύων, Κοσμάς Πουγαρίδης.
