Η τοποθεσία του Παναθηναϊκού Σταδίου ήταν αρχικά ένα φυσικό κοίλωμα του εδάφους, δίπλα στον Ιλισσό ποταμό. Το κοίλωμα αυτό, μετατράπηκε σε στάδιο από τον Λυκούργο το 330-329 π.Χ, για τα αθλητικά δρώμενα των Παναθηναίων που ήταν η μεγαλύτερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας, προς τιμή της θεάς Αθηνάς. Ανάμεσα στο 140 και 144 μ.Χ., το Στάδιο επισκευάστηκε από τον Ηρώδη τον Αττικό. Τότε πήρε την τελική του μορφή όπως αποκαλύφθηκε στις ανασκαφές του 1870. ¨Ήταν μια πεταλοειδής κατασκευή με στίβο μήκους 204,07 και πλάτους 33,35 μέτρων. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, θεωρείται ότι χωρούσε μέχρι 50.000 άτομα. Μια αλλαγή ακόμη που έγινε στο στάδιο ήταν η προσθήκη ενός ημικυκλικού τοίχου όταν χρησιμοποιήθηκε ως αρένα κατά τη Ρωμαϊκή εποχή.
Κατά τον Μεσαίωνα είχαν αφαιρεθεί τα πιο πολλά μάρμαρα του σταδίου. Το 1895 προκειμένου το επόμενο έτος να γίνουν οι διεθνείς Ολυμπιακοί Αγώνες αποφασίσθηκε να γίνει η αναμαρμάρωση του σταδίου από τον αρχιτέκτονα. Αναστάσιο Μεταξά. Τότε ζητήθηκε από τον Διάδοχο Κωνσταντίνο η οικονομική βοήθεια του Γεωργίου Αβέρωφ. Ο εθνικός αυτός ευεργέτης ανέλαβε να προσφέρει οικονομικά όλη την δαπάνη για την ολοκλήρωση του έργου. Η αναμαρμάρωση του σταδίου ολοκληρώθηκε το 1900.
Η ανακατασκευή του έγινε στο τέλος του 19ου αιώνα, με σκοπό να φιλοξενήσει τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1896. Το στάδιο κατασκευάστηκε απο λευκό πεντελικό μάρμαρο και έτσι ονομάστηκε Καλλιμάρμαρο. Σήμερα το Παναθηναϊκό Στάδιο είναι τουριστικό αξιοθέατο και χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις.
Κολοκοτρώνη Ζωή Γ’2
