Ολάντ, αν είσαι με τ’ εμάς,
στείλον ‘μας παραδόπα,
φράγκα, ευρώ, δολάρια
και αεροπλανόπα…
Κ’ εκείν’ τη Μέρκελ, την περήν,
διαρμένεψον ολίγον,
η Ελλάδα έν αμάραντον
και τη Θεού το μήλον…
Χωρίς πολλά μνημόνια
και μνημοσόρια άλλα,
το χρέος εμούν να χαρίζ’,
άμον καλέσα μάνα ..
Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί
εποίκαν συνεργείαν
το χρέος, τ’ ανεξόφλητον,
ν’ εβγάλνε ας σα μυτία..!
‘Σ σα χίλια εννιακόσια
και το εικοσιδύο,
εφέκαν εμάς μαναχούς
‘ς σο χέρ’ τοι Τουρκαντίων.
Κι ατώρα πα ‘κ’ εξέρουμε,
πόσον θα βοηθούνε
εκόπαμ’ ας σην υεία μουν
κι ατοίν ακόμαν κρούνε…
Εχάθεν ας σα χίλια μουν
το γέλος κι η χαράν ι,
νουνίζουμ’, πώς θα σύρουμε
κι αβούτο το ποράνι.
Ο λαόν εσασίρεψεν,
όλον φουμίζ’ και σκούται,
τα νέα μέτρα, ντ’ έρτανε,
νουνίζ’ και παλαλούται…
Ντο είπαν προεκλογικά,
ψέμαν με τα πατμάνια,
να ξύντς ατά ‘ς σην παθενήν
χορτάζ’νε τα χαϊβάνια…
Κι ατώρα ανεπλέρωτα
επέμναν τα χαβάσια,
τ’ ονέρτα και τα τάματα
εγένταν παζλαμάντσια….!
