Η φράση είναι γνωστή, χιλιογραμμένη και χιλιοειπωμένη: «Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας».
Αν κρίνουμε από το χθεσινό πρωτοσέλιδο του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ που στο κύριο θέμα του είχε τον τίτλο «Τελευταία η Δυτική Μακεδονία στη βαριά βιομηχανία του τουρισμού», τότε μπορούμε να πούμε πως η βιομηχανική… επανάσταση του τουρισμού δεν πέρασε, τουλάχιστον μέχρι τώρα, από τα μέρη μας!
***
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ, τα στοιχεία της έκθεσης του Ινστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, δείχνουν ότι:
«Η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας υποδέχθηκε αυτή μόλις 1% επί του συνόλου των επισκέψεων, με μείωση σε σύγκριση με το 2019 κατά 32% (από 304 χιλ. σε 206 χιλ.).
Η Περιφέρεια κατέχει μόλις το 0,3% του συνόλου των τουριστικών εισπράξεων που καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2023, παρουσιάζοντας μείωση κατά 33% σε σύγκριση με το 2019 (από 76 εκατ. ευρώ σε 51 εκατ. ευρώ). Η Μέση Δαπάνη μειώθηκε κατά 1% από 248 ευρώ σε 246 ευρώ.
Τα έσοδα από τον Τουρισμό συμβάλλουν μόλις στο 2% του ΑΕΠ της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας…»
***
Κι όμως, μπορεί τα αποτελέσματα να είναι πενιχρά και να έχουμε «πατώσει» (και) στον τουρισμό, αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν γίνει προσπάθειες για την ανάπτυξη μας σ’ αυτό τον τομέα, τουλάχιστον τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια.
Προσπάθειες που συμπεριελάμβαναν, μεταξύ άλλων, και:
- Προβολή, με οπτικοακουστικά μέσα και έντυπα, του φυσικού κάλλους, των ιστορικών μνημείων και των ξεχωριστών προϊόντων που παράγουμε σε διάφορες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας.
- Συμμετοχή σε πανελλήνιες και διεθνείς εκθέσεις, από τις οποίες αποσπάσαμε επαίνους και πολλά καλά λόγια.
- Φιλοξενία δημοσιογράφων που εργάζονται σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης και σε εξειδικευμένα γύρω από τον τουρισμό έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα που έγραψαν για μας.
***
Σήμερα, αν πληκτρολογήσεις «Δυτική Μακεδονία» σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου, θα σου εμφανίσει εκτός από τις κλασικές πληροφορίες για τη γεωγραφική της θέση, τη διοικητική της δομή και την ιστορία της, πολλές πληροφορίες που αφορούν τα μέρη που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί στο Αμύνταιο, το Βελβεντό, τα Γρεβενά, την Καστοριά, την Κοζάνη, τις Πρέσπες, την Πτολεμαΐδα, τα Σέρβια, τη Σιάτιστα, τη Φλώρινα κ.α.
Πληροφορίες που αφενός απεικονίζουν όσο καλύτερα γίνεται τις ομορφιές και τις ιδιαιτερότητες που, αντικειμενικά, έχει ο τόπος μας, οι οποίες αιτιολογούν πλήρως τον κόπο που θα κάνει όποιος αποφασίσει να έρθει για να τον δει και να τον γνωρίσει από κοντά.
Παρόλα αυτά όμως, και με βάση πάντα τα παραπάνω στοιχεία, αποδεικνύεται ότι δεν μπορούμε να προσελκύσουμε τόσους τουρίστες όσους θα θέλαμε.
***
Άρα, τι μπορεί να φταίει;
Καλό αλλά και δύσκολο το ερώτημα, το οποίο όμως πρέπει ν’ απαντηθεί εφόσον θέλουμε πραγματικά να αποκομίσουμε οφέλη από τον τουρισμό και δεν είμαστε διατεθειμένοι ν’ αρκεστούμε στα μηδαμινά, σχεδόν, που έχουμε μέχρι τώρα.
Αν πάλι, εκτιμούμε πως μπορούμε να πετύχουμε μεγαλύτερα κέρδη ρίχνοντας το βάρος και επενδύοντας σε άλλους τομείς, τότε καλά είναι κι αυτά που αποκομίζουμε σήμερα από τον τουρισμό.
Σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε και μεγάλη κουβέντα για τον τουρισμό και τι πρέπει να γίνει γι’ αυτόν.
***
Μόνο που απ’ όσα διαβάζουμε και ακούμε κατά καιρούς όλοι όσοι ηγούνται των δημοσίων θεμάτων μας, διατυμπανίζουν πολύ συχνά πως είναι κρίσιμη και πάρα πολύ χρήσιμη η τουριστική ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας, ειδικά απ’ εδώ και πέρα και αφού έχουμε χάσει τη δική μας βαριά βιομηχανία, την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος μέσω των λιγνιτών.
Οπότε, καλά είναι το παρελθόν μας και σ’ αυτό τον τομέα ν’ αποτελέσει οδηγό για το μέλλον.
Ας δούμε, τι κάναμε, εάν και πόσο απέδωσε, τι δεν κάναμε και γιατί, και αναλόγως να προχωρήσουμε.
Επίσης, επειδή η περιοχή μας έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με άλλες περιοχές, άλλων χωρών που είναι ανεπτυγμένες τουριστικά, ας ρίξουμε μια ματιά στο τι έκαναν και πώς το έκαναν εκεί και πέτυχαν.
***
Παρθενογένεση και στην τουριστική ανάπτυξη δεν υπάρχει.
Δεν είναι κακό ν’ αντιγράψεις μια καλή ιδέα, αρκεί να προσθέσεις κάτι και με τη δική σου δημιουργική φαντασία, για να πας έστω μισό βήμα παραπέρα.