Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης αγκυροβόλησε για δυο μήνες το ιστορικό πλοίο του ελληνικού πολεμικού ναυτικού «Γεώργιος Αβέρωφ». Έτσι δόθηκε η ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους από την Βόρεια Ελλάδα να επισκεφτούν από κοντά το θρυλικό αυτό πλοίο. Αναζητώντας πληροφορίες για την ιστορία του πλοίου να τι έμαθα:
Το θωρηκτό « Γεώργιος Αβέρωφ» ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία του Oρλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 – 1911, και εντάχθηκε στο τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό. Η αγορά του έγινε από την ελληνικό κράτος, ενώ ένα σημαντικό ποσό δόθηκε από την διαθήκη του Γ. Αβέρωφ, από όπου πήρε και το όνομα του.
Τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το πλοίο ήταν επικεφαλής του στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Κουντουριώτη και απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Κατέλαβε την Λήμνο και ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους και των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου. Ο οθωμανικός στόλος δεν θα επιχειρούσε πια νέα έξοδο στο Αιγαίο, μετά την πετυχημένη κατάληψη των νησιών του Αιγαίου στις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου. Τον Οκτώβριο 1918 με την ανακωχή του Μούδρου ( τέλος Α’ Π. Π) η Ελλάδα βρέθηκε στο πλευρό των νικητών και το πλοίο κατέπλευσε στην Πόλη με την ελληνική σημαία υψωμένη ως μια από τις νικήτριες δυνάμεις του πολέμου.
Στην έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το πλοίο ήταν η ναυαρχίδα του ελληνικού πολεμικού στόλου. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, τον Απρίλιο του 1941 διατάχθηκε η αυτοβύθιση του θωρηκτού, ώστε να μη πέσει στα χέρια του εχθρού. Παρ’ όλα αυτά το πλήρωμα και οι Αξιωματικοί του πλοίου αρνήθηκαν και απέπλευσαν για την Μέση Ανατολή. Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής επέστρεψε στις 16 Οκτωβρίου 1944 στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί του την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση και αγκυροβόλησε πανηγυρικά στον Φαληρικό όρμο.
Όμως το πλοίο είχε πλέον « γεράσει» και το 1952 διατάχθηκε ο παροπλισμός του. Το 1984 το πλοίο ρυμουλκήθηκε από τον Πόρο και κατέληξε στο Φάληρο, όπου άρχισαν εργασίες αποκατάστασης ως πλωτό μουσείο. Σήμερα το πλωτό ναυτικό μουσείο θωρηκτό « Γ. Αβέρωφ» αποτελεί όχι μόνο ένα χώρο ιστορικής μνήμης, αλλά και ένα «σχολείο» που υποδέχεται καθημερινά μαθητές αλλά και όποια άλλη ομάδα ή άτομα θέλουν να μάθουν την ιστορία του.
Είναι εντυπωσιακό και ανατριχιαστικό ταυτόχρονα το μεγαλείο του πλοίου. Προκαλεί ένα τεράστιο δέος σε όποιον το αντικρίζει και παράλληλα τον γεμίζει περηφάνια. Η ιστορία αυτού του πλοίου μου υπενθύμισε την ανδρεία και την τόλμη των Ελλήνων, αλλά και την αξία του να μάχεσαι για τα πιστεύω και την ελευθερία σου.
Σοφία Ιωαννίδου Γ2
Δείτε όλες τις ειδήσεις από την εφημερίδα εδώ…
