Όχι, όχι, φίλες και φίλοι, δεν πρόκειται για κανένα ταβερνάκι της εποχής, είναι ένα σύγχρονο και μοντέρνο, μεσημεριάτικο, αναπαυτήριο, από την κούραση της σκληρής και επίπονης καθημερινής εργασίας για την επιβίωση, αλλά και ένας χώρος ανακούφισης, αναπολώντας, τα παιδικά τους χρόνια και όχι μόνο, με τη χαρά της προσδοκίας της γρήγορης επιστροφής τους στα Πάτρια εδάφη της αξέχαστης και όμορφης Προύσας, μια προσδοκία όμως, που την πήραν μαζί τους, στο μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας που μετοίκησαν, ποιος ξέρει όμως;;;;
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για το Μηχανουργείο του, Λαζαρίδη Παντελή (γνωστού ως Λαζ Δημήτρ-), που βρίσκονταν στο δρόμο, Νοσοκομείο-απέναντι από τα γραφεία του σημερινού ΙΚΑ-.Μερακλής ο Μαστορο Παντελής, οργάνωσε το μηχανουργείο του έτσι ώστε, να ικανοποιεί το δίδυμο, “το ωφέλιμο μετά του τερπνού “ ή και το αντίστροφο, αν θέλετε, “το τερπνό μετά του ωφελίμου”, δηλαδή, ένα απλό κολατσιό με λίγα εκλεκτά Προυσαλίδικα μεζεδάκια, 2-3 μικρά ποτηράκια από τοπικού τσίπουρου, μόνο και μόνο να σπάσουν λίγο την κούραση και την πείνα, ε και αν ακουστούν και μερικά «Τσιφτετέλια δε χάλασε και ο κόσμος!!..
Θα πρέπει να πούμε πως, την εποχή εκείνη, δεν υπήρχε ωράριο εργασίας, ούτε και η πολυτέλεια μεσημβρινού φαγητού και… ανάπαυση στο σπίτι, γι’ αυτό και ο μάστορας, προμηθεύτηκε, όλα εκείνα που θα εξασφάλιζαν, την ψυχαγωγία και την Βρώση και Πόση, που έλεγαν οι πρόγονοι μας.
Στη φώτο μας, κάτω δεξιά, το αφεντικό, Μαστορο Παντελής, κουρδίζει το γραμμόφωνο για να ανοίξει ο όρεξη με κανένα παραδοσιακό σκοπό της αξέχαστης Προύσας.
Στη 2η σειρά, τα τρία αδέλφια του γειτονικού καροποιείου “ Η ΠΡΟΥΣΑ΄΄, Παντελής, Ιορδάνης και ο πάντα χαμογελαστός ,Γιώργος Γρηγοριάδης ή Χατζηγρηγοριάδης, ο Γιάννης ή Γιώργος Καλέσης- προϊστάμενος των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου Πτολεμαϊδος, ο 405 αδελφός Γρηγοριάδη, Ιπποκράτης και ο εκ Μ. Ασίας πρόσφυγας, Βλαδενίδης Βασίλης, του διπλανού καταστήματος, ενοικιάσεων και διορθώσεων ποδηλάτων.
Από ότι δείχνει, η παρουσία των πιάτων στο τραπέζι και η απουσία των μπουκαλιών με τα μεγάλα ποτήρια, ο κανονισμός της μεσημβρινής ανάπαυσης, του είδους αυτού, τηρήθηκε με ακρίβεια. Όσο για την ακριβή ημερομηνία, 1946, της φώτο μας, δεν εγγυόμαστε.
