Συζήτηση μέχρι… εξαντλήσεως;
Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ του e-ptolemeos.gr και του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ με τίτλο «Περιφερειακό Συμβούλιο… Φέεεεεταααα», τις δύο πρώτες παραγράφους που λένε ότι:
« Την ώρα που η Δυτική Μακεδονία βιώνει τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, καλούμενη να βρει λύσεις για τη Μετάβαση του παραγωγικού και οικονομικού της μοντέλου, άλλη μία συζήτηση του Περιφερειακού Συμβουλίου κατέληξε σε μια πολύωρη και όπως αποδείχτηκε ανούσια συζήτηση χωρίς αποτέλεσμα.
Μετά από 4 και πλέον ώρες με την αίθουσα να έχει αδειάσει κυριολεκτικά από περιφερειακούς συμβούλους, αλλά και αγρότες και κτηνοτρόφους οι οποίοι περίμεναν να ακούσουν μια παραγωγική συζήτηση για τα θέματα που τους απασχολούν, νυν και πρώην Περιφερειάρχης συζητούσαν για τη… φέτα.»
***
Ο τίτλος, προφανώς, παραπέμπει σε μια παλιά διαφήμιση γνωστής μάρκας φέτας (τυρί), παίρνοντας φυσικά αφορμή από το συζητούμενο θέμα.
Το μήνυμα δε που ήθελε να περάσει το σενάριο της εν λόγω διαφήμισης, υποθέτουμε εμείς, θα πρέπει να ήταν αυτό που λέει ο λαός μας πως «το καλό πράμα αργεί να γίνει».
Κάτι που πιστοποιούν και όσοι ξέρουν από φέτα αφού υποστηρίζουν πως για να ωριμάσει σωστά μπορεί να χρειαστούν μέχρι και δύο χρόνια!
***
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η ρήση «το καλό πράγμα αργεί να γίνει» ισχύει και για τις συνεδριάσεις ενός δημοκρατικού οργάνου, όπως είναι το Περιφερειακό Συμβούλιο.
Εάν το να διαθέτεις πολύ χρόνο διαλόγου για ένα θέμα, μεταφράζεται και σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, έχει καλώς.
Διαφορετικά όμως, τι νόημα έχει να το… εξαντλείς στη συζήτηση και να εξαντλείσαι, όταν μάλιστα υπάρχουν και τόσα άλλα θέματα για τα οποία πρέπει να διαθέσεις χρόνο και δυνάμεις;
Μήπως να βάλουν… χρονοκόφτη;
Όπως σημειώνει, χαρακτηριστικά, το προαναφερόμενο ρεπορτάζ για τη συνεδρίαση του Π.Σ. όπου είχαμε και την αντιπαράθεση εξ αιτίας της… φέτας, «…άλλη μία συζήτηση του Περιφερειακού Συμβουλίου κατέληξε σε μια πολύωρη και όπως αποδείχτηκε ανούσια συζήτηση χωρίς αποτέλεσμα».
Αν όντως αυτό συμβαίνει και μάλιστα συχνά, αναρωτιόμαστε ποια θα μπορούσε να είναι η λύση, έτσι ώστε και σ’ ένα λογικό χρονικό διάστημα να ολοκληρώνονται οι συνεδριάσεις και αποτελέσματα να μπορούν να παράγουν, όπως είναι το ζητούμενο.
***
Αφού, λοιπόν, κάναμε μια σχετική έρευνα καταλήξαμε πως ίσως η πλέον ενδεδειγμένη λύση να είναι η τοποθέτηση ενός χρονοκόφτη.
Ενός χρονοκόφτη των ομιλητών, σαν εκείνο που τοποθετήθηκε και λειτουργεί ήδη στη Βουλή των Ελλήνων!
***
Πρόκειται για ένα αυτόματο σύστημα που ρυθμίζεται εκ των προτέρων έτσι ώστε ο κάθε ομιλητής να κόβεται εάν ξεπεράσει κατά την τοποθέτηση του τον προκαθορισμένο χρόνο που έχει στη διάθεση του.
Μπορεί οι Περιφερειακοί μας Σύμβουλοι να δυσκολευτούν στην αρχή, αλλά με τον χρόνο και την απαραίτητη εξάσκηση μπορούν να τα καταφέρουν.
***
Ίσως μάλιστα, τελικά, όλοι να αισθανθούν και μια… ανακούφιση με μια τέτοια εξέλιξη, αφού θα μειωθεί αισθητά ο χρόνος των συνεδριάσεων και θα γίνει, υποθέτουμε εμείς, και πιο παραγωγικός.
Διαφορετικά και αν συνεχιστούν οι πολύωρες συνεδριάσεις οι Περιφερειακοί μας Σύμβουλοι μπορεί να χρειαστεί να συνηθίσουν στην ιδέα πως δεν θ’ αργήσει να ΄ρθει η ώρα που θ’ αρχίσουν να… ξημερώνονται ή και να… διανυκτερεύουν στην αίθουσα συνεδριάσεων.
