Από τη μια πλευρά, η διατήρηση της δεύτερης θέσης επιτεύχθηκε, αλλά από την άλλη, χάθηκαν σχεδόν άλλες 3 μονάδες από την εκλογική επιρροή του κόμματος σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του προηγούμενου Ιουνίου (14,92% έναντι 17,83%).
Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ απείχε 5 μονάδες από τον στόχο του 20% που είχε τεθεί από τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη, ενώ και η εικόνα για την «αρχή της ανατροπής» του πολιτικού σκηνικού ούτε καν φάνηκε στον ορίζοντα. Παράλληλα, πηγές του κόμματος, αλλά και φίλα προσκείμενοι λογαριασμοί στα social media, άφηναν δηλητηριώδεις αιχμές εναντίον των «αποστατών», ζητώντας πίσω τις 11 «κλεμμένες» έδρες, κάτι που το «ξέκοψαν» ξεκάθαρα τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, παρά τη βαριά ήττα με 2,45%.
Στροφή Κασσελάκη σε «κυβερνητική εναλλακτική πρόταση»
Με αρκετά διαφορετικό ύφος σε σχέση με τη συνηθισμένη του ένταση, ο Στέφανος Κασσελάκης δικαιολόγησε το χαμηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας αναφορά στη «διπλή οδυνηρή ήττα πέρυσι», τις «δύο διασπάσεις» και την «πορεία μεγάλης μεταβλητότητας», σημειώνοντας ότι μειώθηκε η διαφορά με τη ΝΔ, από τις 23 ποσοστιαίες μονάδες, στις 13.
Φάνηκε, επίσης, να πραγματοποιεί μια έμμεση αυτοκριτική για τον καταγγελτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, προαναγγέλοντας ότι θα κτίσει στο εξής μια «κυβερνητική εναλλακτική πρόταση».
Ορισμένοι επισημαίνουν ότι δεν φαίνεται κυβερνητική προοπτική
Ωστόσο, δεν φαίνεται να συμφωνούν όλοι στην Κουμουνδούρου με τη μοναχική πορεία προς την αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, που αναζητά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, εξάλλου, δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση να προκύπτει από τα χθεσινά αποτελέσματα.
Με αυτό το δεδομένο, η Όλγα Γεροβασίλη σημείωσε σε εμφανίσεις της σε τηλεοπτικές εκπομπές πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελε ένα μεγαλύτερο ποσοστό για να αποτελέσει την εναλλακτική στη διακυβέρνηση της χώρας, υπενθυμίζοντας πως ο στόχος που είχε μπει από τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη ήταν στο 20%.
Από την πλευρά του, ο Διονύσης Τεμπονέρας ζήτησε με δήλωση στα social media προσαρμοστεί η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ «στην κατεύθυνση της συνεχούς διεκδίκησης της ενότητας των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων» και το κόμμα να «αναλάβει πρωτοβουλία ανασύνθεσης και ανασύνταξης στον κατακερματισμένο και πολυδιασπασμένο προοδευτικό χώρο», καταθέτοντας παράλληλα «ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, που θα δώσει κυβερνητική προοπτική και διέξοδο».