Στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο, της 25ης Ιανουαρίου 2019, για μία ακόμη φορά διαδραματίστηκε το ίδιο σκηνικό, με κυρίαρχη την τελευταία πράξη του μεγαλύτερου επίκαιρου εθνικού μας θέματος των τελευταίων δεκαετιών, του ″Σκοπιανού″, την επικύρωση από την Ελληνική Βουλή της ″Συμφωνίας των Πρεσπών″.
Τακτική, η ίδια, όπως και στο παρελθόν. Χαμηλά αντανακλαστικά, αιφνιδιασμός και διχαστική τακτική ένθεν και κείθεν, προχειρότητα, άγνοια και κατάφορη παραβίαση του Κανονισμού του Περιφερειακού Συμβουλίου, μονοπώλιο πατριωτισμού, εμμονές, τακτικισμός και κορυφαία κυνική ομολογία.
Χειρόγραφο κείμενο ψηφίσματος και δανεικό κείμενο ψηφίσματος, που δεν τέθηκαν υπόψη των Περιφερειακών Συμβούλων, ήρθαν αιφνιδιαστικά προς συζήτηση, χωρίς αμφίπλευρη διάθεση συγκερασμού σε ένα για αυτονόητη διαδικασία υπερψήφισής του από τη συντριπτική πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Η ευρεία αποδοχή των παρόντων Περιφερειακών Συμβούλων, χωρίς να διαχωρίσουν σε ″δικό μας″ και ″δικό σας″ ψήφισμα, για εξασφάλιση της απαιτούμενης απόλυτης πλειοψηφίας, οι επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις του Προέδρου και του Προεδρεύοντος Αντιπροέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου και Περιφερειακών Συμβούλων για συνοπτικές διαδικασίες, δεν τελεσφόρησαν θετικά.
Προσπάθεια πολιτικής ερμηνείας της σπουδαιότητας ενός ομόφωνου ψηφίσματος από ένα αντίστοιχο εκπάγλου καλολογικού περιεχομένου, ούτε και αυτή τελεσφόρησε, προεκτείνοντας τη συζήτηση και σε προσωπικές αντιπαραθέσεις.
Πολύ σύντομα αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι το διακύβευμα δεν ήταν η ομοφωνία και αυτή καυθεαυτή η σοβαρότητα του Εθνικού μας θέματος.
Οι τοποθετήσεις όλες ήταν σύμφωνες με το πνεύμα του ψηφίσματος λιτές, ενωτικές, ξεπερνούσαν τις ιδεολογικές πολιτικές διαφορές, πολλές δε αρκετά έντονες και καταγγελτικές.
Το παζάρι λεκτικών παρεμβάσεων και προσωπικών εκτιμήσεων, συνεχές, εξαντλητικό, άσκοπο, άκαιρο και ανελέητο, σε σημείο να εξαντληθούν πάνω από τέσσερεις ώρες με κυρίαρχα στοιχεία τις λεκτικές εμμονές, τον αποκλεισμό προτάσεων και τη διεκδίκηση της πατρότητας του ψηφίσματος.
Τελικό αποτέλεσμα και χωρίς προσωπικές … σημειώσεις, μόνο απογοήτευση και προβληματισμό μπορεί να προξενήσει. Άξιο λόγου, το αποτέλεσμα ήταν κατώτερο και της εκ των προτέρων αποδοχής του, ακόμη και, χωρίς συζήτηση, με κορυφαίες τις μαζικές αποχωρήσεις και τις αρνήσεις ψήφου, όλων των αποχρώσεων.
Η κυνική και απροκάλυπτη ομολογία τακτικισμού και αμφισβήτησης του πατριωτισμού των συναδέλφων του Περιφερειακού Συμβουλίου, οι προσωπικοί πανηγυρισμοί και τα ευχαριστήρια για την πατριωτική στάση της πλειοψηφίας (ποιας άραγε;) των συναδέλφων, δεν φυλάσσουν Θερμοπύλες.
Οι εμμονές και η μετάθεση του κέντρου βάρους της συζήτησης διχάζουν και τραυματίζουν ανεπανόρθωτα το περί πατριωτισμού δημόσιο αίσθημα, ιδιαίτερα, όταν εκφράζονται από έμπειρους, ικανούς και αναγνωρισμένης διαχρονικής προσφοράς στα κοινά της Περιφέρειάς μας.
Ο καθένας να κάνει την αυτοκριτική του, να αναλάβει τις ευθύνες του και να κοιτάξει στα μάτια τον εντολέα του, τον Λαό της Δυτικής Μακεδονίας, του οποίου την ετυμηγορία θα επικαλεσθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Με εκτίμηση
Γεώργιος Κωτσίδης
Υποπτέραρχος (Ι) ε.α.
Περιφερειακός Σύμβουλος
ΥΓ: Αφιερωμένο στα ″αμούστακα″ παιδιά της 345 ΜΒ, που πρώτοι, το βράδυ της 31ης Ιαν 1996, βρέθηκαν ″δεμένοι″ στα Corsair A-7H. Τα ″αμούστακα″ παιδιά, που ήταν έτοιμα για απογείωση, με εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, να εκτελέσουν την αποστολή τους, στα Ίμια, χωρίς να αναρωτηθούν τη χρώμα είχε η εντολή ή τι θα κέρδιζαν από αυτήν τηναποστολή. Τα ″αμούστακα″ εκείνα παιδιά, που ήταν αποφασισμένα να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.
