Είχα πολύ καιρό να γράψω άμεσο πολιτικό άρθρο. Από τον Φεβρουάριο και τον «Αντιρρητικό κατά Παυλόπουλου». Βέβαια το πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο συνήθως δεν λείπει από τα άρθρα μου. Απλώς επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει κάτι. Κάθε φορά που μια κυβέρνηση άλλαζε στην Ελλάδα, ως αντιπολίτευση είχε κατά κανόνα διαδραματίσει ρόλο μαινόμενου ακτιβιστή, καταγγέλλοντας εθνικές μειοδοσίες, προαναγγέλλοντας κρεμάλες και λαϊκά δικαστήρια, κάθαρση, αλλαγή κ.α. τινά. Δεν το συζητάμε ότι ενδύονται την x αντιμνημονιακή τήβεννο, ωστόσο η πάγια απάντηση στην ερώτηση «πως θα πληρωθεί το μάρμαρο», είναι ότι γενικά «θα φορολογηθούν οι πλούσιοι». Στο επίπεδο του αναπτυξιακού, πάντα τα σχέδια προβάλουν την αόριστη στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης, την παρεμπόδιση της γιγαντώσεως των μεγαλοεταιριών και φυσικά η φορολόγηση των ΜΜΕ. Ως κυβέρνηση πάλι, μια κυβέρνηση «τύπου Ελλάδας» (με ένα λάμδα ή χωρίς), τον πρώτο καιρό συνεχίζει να φοράει την μάσκα του μαινόμενου ακτιβιστή. Αναλόγως την ιδεολογική κατεύθυνση φοράει μοντελάκια σινιέ σουφραζέτ ή χτενίσματα της χ Εξαρχειώτικης στυλιστικής επιλογής αλά Ρόζα, για να κάνουμε εντύπωση στις οργισμένες ολοκληρωτικές συνιστώσες που πουλάν προοδευτική Σοβιετία, τροτσκισμό ή μαοϊσμό. Συνήθως ακολουθείται το μοντέλο του διεθνισμού, καθώς ο εθνικοσοσιαλισμός, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι και αυτός αριστερό εύρημα, δεν προβάλλεται ικανώς, λόγω της «λαμπράς» σταδιοδρομίας του πατερούλη Στάλιν.
Ως κυβέρνηση κανείς νοήμων Έλληνας δεν θέλει να αποτύχει η παρούσα κυβέρνηση. Από μια αποτυχημένη κυβέρνηση η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει. Ωστόσο είχαμε τονίζει πως η Ελλάδα έχει σύνολο δανειακών υποχρεώσεων για το 2015 κάπου 22 δις € ! Τέτοια ποσά δεν πληρώνονται με αέρα, με «γουάου», με σκίσιμο μνημονίων, λόγια κατάλληλα για κατανάλωση από ιδιώτες που καταπίνουν αμάσητες «τροφές» και απελπισμένους που έχουν παρηγοριά την επαγγελία της ελπίδος. Η μάσκες όμως του θιάσου, για να παραφράσω τον Γ. Καραμπελιά, εμπρός στον κίνδυνο του πιστωτικού γεγονότος, αλλάζουν διαρκώς. Ο χρόνος τελειώνει, οπότε απεκδύουμε το αντοπολιτευτικό και ενδυόμαστε εκ του παλαιού βεστιαρίου. Το αναβαπτισμένο ως συμφωνία μνημόνιο, εξαγγέλλεται ήδη ως πατριωτικό καθήκον. Πατέρες του συνδικαλισμού και μελών του αντάρτικου πόλεων, κάνουν λόγο για επώδυνη συμφωνία. Για την επικείμενη αποτυχία ήδη έχει στοχοποιηθεί οι κ. Βαρουφάκης και Πανούσης, που ούτως ή άλλως δεν ανήκουν στον συνιστωσιακό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Τελευταίο σήριαλ η ιστορία με τον διορισμό της κας Παναρίτη. Είναι λέει «άτομο που Γ. Παπανδρέου, πως θα μας εκπροσωπήσει στο Δ.Ν.Τ.» Η υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της ! Λες και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βασικό σύμβουλο ή και σχεδιαστή του οικονομικού προγράμματός του το Levy Economics Institute. Λες και ο κ. Γκαλμπρέιθ δεν ήταν επικεφαλής σοφός του οικονομικού σχεδίου του Γιώργου Παπανδρέου και φυσικά κορυφαίο στέλεχος του ιδίου Ινστιτούτου. Δεν βρίσκω και πολύ ορθό, να έχεις καταγγελτικό λόγο και να ψωνίζεις από το ίδιο μαγαζί με τον καταγγελλόμενο. Φυσικά όλο αυτόν τον καιρό θα δούμε πολλά αποπροσανατολιστικά της κοινής γνώμης. Ήδη ο ειδικός ανακριτής ως όφειλε αρνήθηκε να υπαγάγει τον «αντάρτη πόλεως» και «απαλλοτροιωτή τραπέζης» Ρωμανό στην περίφημη διάταξη νόμου για το βραχιολάκι. Λογικά θα ακολουθήσει μια αυτόβουλη απεργία πείνας κ.τ.λ. Στο μεταξύ εμείς περιμένουμε, είτε μια ρήξη με την τρόικα που τώρα λέγεται «θεσμοί» ή «B.G», είτε μια πολιτική συμφωνία «ομελέτας» στην οποία είναι άγνωστο ποια θα είναι «τα αυγά που θα σπάσουν». Μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού, αντί να επενδύουν δημιουργώντας νέα οικονομική γη, αγοράζουν έτοιμες πετυχημένες ελληνικές επιχειρήσεις, από αυτές που έχουν θέση στα ράφια των μεγάλων σούπερ μάρκετ. Καλή ώρα όπως η «Δωδώνη» ή η «Φιξ». Στο θέμα της ΕΡΤ, που κατά Παναγούλη οι αγωνιστές της βοήθησαν να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, στο ύπατο αξίωμα τοποθετήθηκε ο ομοϊδεάτης μουσικοσυνθέτης Δ. Τσακνής. Αφού πέρασε τα πάθη της Ζωής του. Κάποτε έγραφε για τους οργανωτές της αντιδικτατορικής πάλης και του Πολυτεχνείου: «στα κόμματα γαντζώθηκαν και εγώ δεν ξέρω τι να πω» (Νοέμβρης 90΄). Τώρα δέχθηκε και αυτός να γίνει «ως εις εξ υμών». Όπως λέει ένας φίλα προσκείμενος στα φεστιβάλ της κυβερνητικής νεολαίας «Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο».
konstantinosoa@yahoo.gr