Πόσο δύσκολο να νιώθει κανείς ότι όλος ο κόσμος του γκρεμίζεται.. Κάθε αρρώστια είναι διαφορετική. Εκτός από τα σωματικά ή τα ψυχολογικά συμπτώματα η αντιμετώπιση της εξαρτάται από τον βαθμό του αντίκτυπου που έχει στους άλλους και ιδιαίτερα στα πιο κοντινά πρόσωπα..
Dr. Alice Howland:There’s no peace in being unsure of everything all the time. I miss doing everything easily. I miss being a part of what’s happening. I miss feeling wanted. I miss my life and my family.
Η Alice είναι μια επιτυχημένη γλωσσολόγος, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Columbia, μια ευτυχισμένη σύζυγος και μητέρα. Όταν σιγά σιγά διαπιστώνει ότι δυσκολεύεται να θυμηθεί γεγονότα και σημαντικά πράγματα της καθημερινότητας, παρακινείται να εξεταστεί από νευρολόγο. Μετά την επιβεβαίωση της διάγνωσης, ότι δηλαδή βρίσκεται στα πρώιμα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ λόγω μιας σπάνιας κληρονομικής διαταραχής, μπαίνει σε μια χρονοβόρα δοκιμασία που επηρεάζει όλες τις σχέσεις και τους τομείς της ζωής της..
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Lisa Genova και με κεντρική πρωταγωνίστρια την οσκαρική πια Julianne Moore, βραβευμένη για την υπέροχη ερμηνεία της στο ρόλο μιας δυναμικής γυναίκας με καριέρα, που έμαθε να πετυχαίνει τα πάντα, να συνθλίβεται από μια αρρώστια του μυαλού η οποία δεν απειλεί την λογική, αλλά τις αναμνήσεις. Εκτός από τους γενετικούς παράγοντες, το Αλτσχάιμερ αποτελεί μια νόσο πολυπαραγοντική που μπορεί να απειλήσει τον καθένα ανά πάσα στιγμή, καθώς η πάροδος του χρόνου φθίνει κάθε οργανισμό. Ο ηθικός αντίκτυπος που έχει μια τέτοια ασθένεια αναδύεται μέσα από ένα ρεαλιστικό πλαίσιο υπό την σκηνοθεσία των Richard Glatzer και Wash Westmoreland, με την συνεχή αγωνιώδη προσπάθεια της Alice να διατηρήσει όσο μπορεί περισσότερο την μνήμη της και την ανησυχία ότι χάνει τον εαυτό της να γίνεται φανερή σε κάθε σκηνή, μέχρι που κορυφώνεται σταδιακά, ιδιαίτερα όταν μαθαίνει ότι και η κόρη της είναι θετική στο ένοχο γονίδιο. Εκτός από την Julianne Moore, πολύ καλές και οι ερμηνείες των Alec Baldwin στον ρόλο του συζύγου, αλλά και της Kristen Stewart ως η μικρότερη κόρη, αυτή που καταλαβαίνει και την στηρίζει περισσότερο από όλους. Ίσως η επιτυχία της ταινίας στο να αποτυπώσει αντικειμενικά τον ψυχικό πόνο που προκαλεί το Αλτσχάιμερ να οφείλεται στην εν μέρη σκηνοθεσία του Richard Glatzer, καθώς έπασχε ο ίδιος από μια πολύ δύσκολη εκφυλιστική νόσο, την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS). Παρόλο που αρχικά φαίνεται μια αρκετά δραματική ταινία, κρατά μια σταθερή πορεία εστιάζοντας στο γεγονός ότι οι άνθρωποι συνήθως βρίσκουν την δύναμη να προσαρμόζονται και να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες, ιδιαίτερα όταν η θεραπεία τους συνοδεύεται από την στήριξη και την φροντίδα των μελών της οικογένειας -σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αναγκαία και επιβάλει πολύ υπομονή και αγάπη, όμως έτσι όλα είναι ικανά.. Έτσι και αλλιώς για όλους μπορεί να υπάρξουν καλές και κακές ημέρες..
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Lisa Genova και με κεντρική πρωταγωνίστρια την οσκαρική πια Julianne Moore, βραβευμένη για την υπέροχη ερμηνεία της στο ρόλο μιας δυναμικής γυναίκας με καριέρα, που έμαθε να πετυχαίνει τα πάντα, να συνθλίβεται από μια αρρώστια του μυαλού η οποία δεν απειλεί την λογική, αλλά τις αναμνήσεις. Εκτός από τους γενετικούς παράγοντες, το Αλτσχάιμερ αποτελεί μια νόσο πολυπαραγοντική που μπορεί να απειλήσει τον καθένα ανά πάσα στιγμή, καθώς η πάροδος του χρόνου φθίνει κάθε οργανισμό. Ο ηθικός αντίκτυπος που έχει μια τέτοια ασθένεια αναδύεται μέσα από ένα ρεαλιστικό πλαίσιο υπό την σκηνοθεσία των Richard Glatzer και Wash Westmoreland, με την συνεχή αγωνιώδη προσπάθεια της Alice να διατηρήσει όσο μπορεί περισσότερο την μνήμη της και την ανησυχία ότι χάνει τον εαυτό της να γίνεται φανερή σε κάθε σκηνή, μέχρι που κορυφώνεται σταδιακά, ιδιαίτερα όταν μαθαίνει ότι και η κόρη της είναι θετική στο ένοχο γονίδιο. Εκτός από την Julianne Moore, πολύ καλές και οι ερμηνείες των Alec Baldwin στον ρόλο του συζύγου, αλλά και της Kristen Stewart ως η μικρότερη κόρη, αυτή που καταλαβαίνει και την στηρίζει περισσότερο από όλους. Ίσως η επιτυχία της ταινίας στο να αποτυπώσει αντικειμενικά τον ψυχικό πόνο που προκαλεί το Αλτσχάιμερ να οφείλεται στην εν μέρη σκηνοθεσία του Richard Glatzer, καθώς έπασχε ο ίδιος από μια πολύ δύσκολη εκφυλιστική νόσο, την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS). Παρόλο που αρχικά φαίνεται μια αρκετά δραματική ταινία, κρατά μια σταθερή πορεία εστιάζοντας στο γεγονός ότι οι άνθρωποι συνήθως βρίσκουν την δύναμη να προσαρμόζονται και να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες, ιδιαίτερα όταν η θεραπεία τους συνοδεύεται από την στήριξη και την φροντίδα των μελών της οικογένειας -σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αναγκαία και επιβάλει πολύ υπομονή και αγάπη, όμως έτσι όλα είναι ικανά.. Έτσι και αλλιώς για όλους μπορεί να υπάρξουν καλές και κακές ημέρες..
