Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα είναι μια ιδιαίτερα συχνή, χρόνια δερματοπάθεια, η οποία χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα και απολέπιση εντοπιζόμενη σε περιοχές όπου οι σμηγματογόνοι αδένες παρουσιάζουν την μεγαλύτερη δραστηριότητα όπως το πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής και την προστερνική χώρα.
Η έναρξη των βλαβών παρατηρείται από την βρεφική ηλικία η πλειοψηφία όμως είναι σε άτομα μεταξύ 20-40 ετών και είναι συχνότερη στους άρρενες.
Είναι μια νόσος με γενετική προδιάθεση. Το ψυχικό stress θεωρείται ένας παράγοντας που συμβάλλει στην εκδήλωση των εξάρσεων. Επίσης, ορισμένα φάρμακα (νευροληπτικά) ενδέχεται να αποτελούν εκλυτικό παράγοντα. Παρατηρείται επιδείνωση της νόσου σε ψυχρούς και ξηρούς εσωτερικούς χώρους.
Οι βλάβες χαρακτηρίζονται από ξηρές, λεπιδώδεις πλάκες στα φρύδια, αυτιά, βλεφαρίδες, μέτωπο, στέρνο και στο τριχωτό της κεφαλής πιτυρίδα. Ο κνησμός ποικίλλει, συχνά επιτείνεται με την εφίδρωση.
Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικά σαμπουάν για το τριχωτό της κεφαλής (θειούχο σελήνιο-κετοκοναζόλη) κρέμες ή γέλες και σε βαριές περιπτώσεις και θεραπεία από το στόμα. Τα σκευάσματα των τοπικών κορτικοστεροειδών είναι αποτελεσματικά, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ατροφία, ερύθημα και ευρυαγγείες ειδικά στο πρόσωπο.
Γιώργος Καζαντζής
Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος.