Η λίμνη Ορεστιάδα παγωμένη, με φόντο τα αρχοντικά της Καστοριάς. Εικόνες σαν αυτήν του Φεβρουαρίου του 2012 θα γίνονται όλο και πιο σπάνιες όσο συνεχίζεται η άνοδος της θερμοκρασίας, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Φημισμένα φασόλια. Ολόγλυκα ορεινά μήλα. Μικρά πεντανόστιμα κάστανα. Kαι τι δεν παράγει η περιοχή της Καστοριάς. Αμέτρητους θησαυρούς. Πόσους από αυτούς, όμως, θα γεύονται οι επόμενες γενιές; Αυτό το ερώτημα δεν είναι πλέον καθόλου υπερβολικό, είναι μια απειλή που κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο έντονη.
Το 2024 ήταν το πιο θερμό έτος των τελευταίων 30 ετών για την Ελλάδα, καταρρίπτοντας το αντίστοιχο ρεκόρ που είχε καταγραφεί το 2023 για τη χώρα μας, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες η επιστημονική ομάδα του climatebook.gr και παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας εμφανίζει τη μεγαλύτερη μέση αύξηση από το 1990. Σύμφωνα με τους υπευθύνους της έκθεσης, η Καστοριά βρέθηκε με +2,2 βαθμούς αύξηση. Η άνοδος είναι τρομακτική και το στρες για τα οικοσυστήματα της περιοχής, φοβερό. Αν παραμείνει στα ίδια επίπεδα και, πολύ περισσότερο, αν αυξηθεί και άλλο, οι επιπτώσεις στη γεωργία, στην παραγωγή, στα τοπικά προϊόντα θα είναι πολύ μεγάλες.
Η Καστοριά, βέβαια, είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπάρχουν πολλά. Η κλιματική κρίση και οι ακραίες συνθήκες αλλάζουν τον παραγωγικό χάρτη της Ελλάδας. Φέρνουν ντομάτες που μικραίνουν σε μέγεθος, σταφύλια που δεν ωριμάζουν όπως πρέπει, εσπεριδοειδή που έρχονται νωρίτερα από το κανονικό, μείωση της παραγωγής σε πολλά προϊόντα, όπως λ.χ. η πατάτα. Και αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα από τις επιπτώσεις της ανομβρίας και των υψηλών θερμοκρασιών.
Ολες οι μελέτες τονίζουν ότι τα επόμενα χρόνια η φυτική και ζωική παραγωγή, ειδικά στο μεσογειακό τόξο, θα μειωθεί και σε κάποιες περιπτώσεις θα εγκαταλειφθεί. Το μέλλον του γεωργικού τομέα της Ευρώπης και της Ελλάδας είναι αβέβαιο. Τι θα παράγουμε, τι ποσότητες θα είναι διαθέσιμες, σε τι τιμές θα μπορούν να αγοράζουν οι καταναλωτές βασικά προϊόντα, αποτελούν γρίφο και απαιτούν πολύ προσεκτικό σχεδιασμό από τις κυβερνήσεις. Και φυσικά, όπως λένε, πριν πεινάσει κανείς μαγειρεύει.
Πηγή: Γιούλη Επτακοίλη/Καθημερινή
