,,Δεν επεμβαίνουν, λέει, στα “κορωνοπάρτι” που γίνονται, φανερά, στις πλατείες, από φόβο να μην έχουμε τα χειρότερα.
Βέβαια. Γιατί, μπορεί να έχουμε χειρότερα και αντί, απλά, να μολυνθούν εκατοντάδες άτομα, που θα μολύνουν, χιλιάδες άλλα, και μετά να διασωληνωθούν εκατοντάδες από αυτά και τελικά, απλά και μόνο, να πεθάνουν, ανώδυνα – ανώδυνα, μερικές δεκάδες ή έστω εκατοντάδες, να μας βρουν, λέει, τα χειρότερα.
Γιατί, μη γελιόμαστε, υπάρχουν πολύ χειρότερα από το ΘΑΝΑΤΟ των συνανθρώπων μας.
Παράδειγμα, να φάνε οι “παρτάκηδες”, λέει, κανένα πρόστιμο, να μην έχουν λεφτά να το πληρώσουν, να ξεπέσουν, ένας θεός ξέρει που, για να βρουν τα λεφτά του προστίμου…
Μάνα – μάνα! Ούτε που να το σκεφτώ. Χίλιες φορές ο θάνατος των άλλων.
Σκέφτομαι, μάλιστα, το ίδιο να εφαρμοστεί και στις ληστείες, στους ξυλοδαρμούς, τους βιασμούς και όλα αυτά, που άμα πάνε να επέμβουν, μπορεί, λέει, να οξυνθούν τα πνεύματα και να καταλήξουν, θεός φυλάξει, να ανταλλάσσουν “κακές λέξεις”, αντί για απλούς θανάτους, βιασμούς, κακοποιήσεις και άλλα τέτοια ανώδυνα.
Τελικά, αυτή η αντιμετώπιση των “κορωνοπάρτι” ανοίγει νέους δρόμους στη μετριοπάθεια, τη συγκατάβαση και την ανοχή.
Βρε, πόσο λάθος είμασταν που νομίζαμε πως κάτι πρέπει να γίνεται.
“Laissez – faire”. Όπως στην οικονομία. Τι διάολο. Δεν θα βάλουμε ποτέ μυαλό πιά; Εδώ μιλάμε για δοκιμασμένες συνταγές.
Ακόμα και ο τίτλος “Κορωνοπάρτι”, αποτελεί πλέον μια νέα επιστημονική “ορολογία”, που θα ανοίξει την πόρτα σε αναδιαμόρφωση κάποιων άλλων, αντιδραστικών χαρακτηρισμών, κάποιων παρεξηγημένων “κοινωνικών εκδηλώσεων”.
Παράδειγμα, τι θα πει “ληστεία”;
Να αναβαπτισθεί ο όρος, ας πούμε, σε “χρηματοληψία”.
Και γιατί να λέμε “βιασμός” και όχι “σεξ χωρίς αμοιβαία συγκατάθεση”;
Και γιατί να λέμε “φόνος” και όχι “θανατοκατάσταση”;
Τώρα, βέβαια, ορισμένοι αντιτίθενται και χαρακτηρίζουν τα “κορωνοπάρτι” ως “συγκέντρωση κοκορόμυαλων”, αλλά, που θα πάει; Θα συνέλθουν.
Άαα βέβαια. Θα συνέλθουν.
Που θα πάει;
