Πολλά και ενδιαφέροντα είπε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρος Θεοδουλίδης μιλώντας προχθές στον Αντώνη Πουγαρίδη και την εκπομπή του «Ζουν ανάμεσα μας» στο ραδιόφωνο του true story 102,8, σχετικά με το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα που εδρεύει στην περιοχή μας.
Ενδιαφέροντα αλλά και αποκαλυπτικά καθώς μέσα απ’ τα λεγόμενα του φωτίστηκαν ορισμένες ενδιαφέρουσες πτυχές για τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα αλλά και για την μελλοντική του πορεία
Επιλέξαμε δύο απ’ αυτά.
***
Το πρώτο αφορά τη στελέχωση του σε εκπαιδευτικό προσωπικό, θέμα για το οποίο ανέφερε ότι το Πανεπιστήμιο καλύπτει τις εκπαιδευτικές του ανάγκες με έκτακτο προσωπικό, με το ίδρυμα να μην είναι ευχαριστημένο από την αντιμετώπιση που τυγχάνει από το υπουργείο και τον κ. Θεοδουλίδη να επισημαίνει πως θα μπορούσε να αντιμετωπίσει (το υπουργείο) την περιοχή διαφορετικά λόγω και της μετάβασης.
Ας σταθούμε λίγο σ’ αυτό το σημείο.
Σε κάθε προεκλογική περίοδο, είτε πρόκειται για εθνικές είτε για αυτοδιοικητικές εκλογές, οι περισσότεροι από τους υποψηφίους έχουν στο πρόγραμμα τους ως απαραίτητη την επίσκεψη τους στο Πανεπιστήμιο και τη συνάντηση με τη Διοίκηση του.
Στις καθιερωμένες δε δηλώσεις, σχεδόν όλων, μόλις ολοκληρωθεί η επίσκεψη τους, τονίζουν ότι βρέθηκαν εκεί για να στείλουν το ξεκάθαρο μήνυμα πως θεωρούν το Πανεπιστήμιο ως «έναν από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της περιοχής»!
Προφανώς, για να συμβεί αυτό το Πανεπιστήμιο θα πρέπει να λειτουργεί όσο καλύτερα γίνεται, κάτι για το οποίο χρειάζεται και το απαραίτητο και κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό. Προσωπικό που δεν μπορεί βέβαια να είναι μονίμως έκτακτο.
Ορισμένοι απ’ αυτούς τους υποψήφιους που το επισκέφτηκαν και έκαναν τις παραπάνω δηλώσεις, χωρίς να παραλείψουν να τονίσουν πως θα έχει πάντα και την αμέριστη στήριξη τους, εκλέγονται τελικά.
Μας φαίνεται, λοιπόν, κάπως δύσκολο να μην γνωρίζουν το πρόβλημα με το προσωπικό. Κι αν δεν το γνώριζαν, σίγουρα, τους το έθεσε η Διοίκηση του Πανεπιστημίου όταν τη συνάντησαν προεκλογικά.
Τι έκαναν, άραγε, ή τι κάνουν για να αποδείξουν των λόγων τους το αληθές, μετεκλογικά;
Πίεσαν, πιέζουν η πρόκειται να πιέσουν το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας για να κάνει αυτό που, απόλυτα λογικά, ζητάει ο κ. Θεοδουλίδης;
***
Δεύτερο σημείο απ’ όσα ανέφερε ο κ. Θεοδουλίδης που συνδέεται με το προηγούμενο, αλλά θίγει και το πρόσφατο θέμα της επικείμενης κατάργησης τμημάτων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί και πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Είπε, λοιπόν, ο κ. Πρύτανης ότι η κατάργηση τμημάτων «Δεν είναι πρόβλημα και δεν μας ξάφνιασε. Είναι η τρίτη φορά που έρχεται στην επικαιρότητα, απλά τώρα θα προχωρήσει το υπουργείο στη νομοθετική ρύθμιση για την κατάργησή τους. Είχαν εμφανιστεί στο Νόμο με τη συγχώνευση του Πανεπιστημίου με το ΤΕΙ και γνωρίζαμε ότι δεν θα προχωρούσαν σε ίδρυση»!
Παρακάτω δε, έθεσε μια από τις βασικές προϋποθέσεις που απαιτείται όχι απλώς για να δημιουργηθεί ένα τμήμα, αλλά για να μπορέσει να λειτουργήσει, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «Βρισκόμαστε σε ένα σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο από πλευράς τμημάτων και μέριμνά μας είναι να δυναμώσουμε τα υπάρχοντα σε προσωπικό. Κληρονομήσαμε τμήματα με υπολειπόμενο αριθμό προσωπικού και έχουμε ακόμη κάποια τμήματα που υπολείπονται τον αριθμό των 8 καθηγητών ΔΕΠ, μιας και οι θέσεις που παίρνουμε κάθε χρόνο είναι υπολειπόμενες., Η οποιαδήποτε σκέψη ίδρυσης κάποιου τμήματος πρέπει να εξασφαλίζει τον ικανό αριθμό θέσεων ΔΕΠ. Στον στρατηγικό σχεδιασμό μας υπάρχουν τέτοιες σκέψεις, αλλά πρέπει να εξασφαλίσουμε τον απαραίτητο αριθμό καθηγητών για να προχωρήσουμε σε κάτι τέτοιο και για να είναι ένα Πανεπιστήμιο δυνατό δεν είναι ο αριθμός των τμημάτων αλλά να είναι δυνατά τα τμήματα.»
***
Δηλαδή, προτεραιότητα για το Πανεπιστήμιο μας, όπως υποθέτουμε για κάθε Πανεπιστήμιο, δεν είναι να δημιουργούνται γενικώς και αορίστως τμήματα, αλλά τα τμήματα αυτά να είναι δυνατά!
Πρόκειται για μια προϋπόθεση που τη βάζουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν από μέσα πώς λειτουργούν αλλά και πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα τα Πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.
Μια προϋπόθεση που μπορεί να μας οδηγήσει σ’ ένα «δυνατό Πανεπιστήμιο», όπως το ονόμασε ο κ. Θεοδουλίδης.
Και ένα «δυνατό Πανεπιστήμιο» εκτός από βασικός πυλώνας ανάπτυξης της περιοχής, μπορεί να είναι και ένας σίγουρος και διαχρονικός πυλώνας, με διαρκώς μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο ρόλο.
Ποτέ δεν είναι αργά για να συμβεί. Αρκεί όσοι έχουν ρόλο και ευθύνη γι’ αυτό να αναλάβουν και τις απαραίτητες πρωτοβουλίες.
Ο κ. Πρύτανης με τα όσα είπε, έδειξε το δρόμο.
