Πλέον έχουν πεισθεί οι πάντες πως παρακολουθούμε την κατάντια της Δημόσιας Υγείας στην περιοχή, χωρίς να έχουμε κανένα μα κανένα περιθώριο αντίδρασης. Ούτε οι πολίτες, ούτε οι φορείς, ούτε οι αιρετοί. Φωνές βοώντων εν τη ερήμω οι αντιδράσεις μας, οι απόψεις μας, οι αγωνίες μας.
Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν γιατροί να εφημερεύσουν, αλλά και να διαμετακομίσουν πιθανούς ασθενείς σε νοσοκομεία άλλων περιοχών που λειτουργούν ακόμα, οι πολίτες είναι καταδικασμένοι ή να μείνουν στο δρόμο, ή να πληρώσουν σε ιδιωτικά νοσοκομεία για να είναι σίγουροι πως θα γίνουν καλά. Βέβαια η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να απολαμβάνουν οι πολίτες υπηρεσίες καθαρισμού στο Υπουργείο Οικονομικών και ενημέρωση μέσω της διαχρονικά σκανδαλώδους και κοστοβόρας ΕΡΤ, αλλά να μην έχουμε γιατρούς στα νοσοκομεία συνεχίζει να αποτελεί πρόκληση για την κοινή λογική.
Τα παραπάνω λίγο πολύ είναι γνωστά. Αλλά επειδή δεν πρόκειται για ένα θέμα που ξεκίνησε σήμερα ή χθες, μπορεί ο καθένας μας να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πολιτικής εκμετάλλευσης της οποίας έτυχε το θέμα καθ’ όλη τη διάρκεια της παρακμής στη δημόσια υγεία. Με εμετικό τρόπο τα προηγούμενα χρόνια, αντιπολιτευόμενοι σε όλα τα επίπεδα εκμεταλλεύθηκαν την αγωνία των πολιτών για την υγεία των παιδιών τους, θέτοντας το ζήτημα με λαϊκίστικο τρόπο και αποκλειστικό σκοπό την καρέκλα που έβλεπαν να έρχεται.
Ακούσαμε κόμματα της τότε αντιπολίτευσης να συμπαρίστανται, να καταγγέλλουν και να απειλούν κάνοντας επικοινωνιακό πάρτι με φόντο τα υποστελεχωμένα νοσοκομεία. Ακούσαμε από πολλούς υποψήφιους σε δημοτικά και περιφερειακά μπαλκόνια να τάζουν στελέχωση των Νοσοκομείων, λες και τα Νοσοκομεία είναι το ΚΑΠΗ ή τα συνεργεία καθαριότητας του Δήμου. Λοιπόν κύριοι πάρτε το απόφαση μία και καλή. Οι ΟΤΑ αποδεικνύεται πως δεν έχουν καμία αρμοδιότητα στην Υγεία, και όποιος τάζει, διαμαρτύρεται, και κάνει σχέδια επί χάρτου – ας το πούμε απλά – πουλάει πολιτική στους πολίτες που αγωνιούν για την υγειά τους.
Το πρόβλημα στην Υγεία βεβαίως κρατάει χρόνια. Κάποτε υπήρχε η λύση του να αντιμετωπίζεται προσωρινά με “ενέσεις” και παρεμβάσεις διαφόρων παραγόντων, με μεμονωμένες τοποθετήσεις που βεβαίως δεν έλυναν όλο το πρόβλημα, αλλά ανακούφιζαν προσωρινά το σύστημα. Τότε οι αντιπολιτευόμενοι χλεύαζαν τους “κατόπιν ενεργειών μου”
Πλέον όμως, η κοινωνία φτάνει στο σημείο να τους αναπολεί.
Ενός κακού μύρια έπονται. Το πολιτικό πρόβλημα της Χώρας, επέφερε πολύ κακούς διαχειριστές και πολλές διαχειριστικές ανωμαλίες. Αυτή τη στιγμή τα νοσοκομεία λειτουργούν ακόμη, χάρη στις εθελοντικές εφημερίες κάποιων γιατρών. Στις πλάτες αυτών των γιατρών βασίζονται οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων αλλά και η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, και παριστάνουν ότι διοικούν. Μια πολιτική ηγεσία που θεσμικά συνεχίζει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των κυβερνητικών – πλέον – Βουλευτών της ΠΕ Κοζάνης.