Χθες η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ είχε ως βασικό θέμα στο πρωτοσέλιδο της το πρόβλημα με την Υψηλή γέφυρα Σερβίων, σημειώνοντας μεταξύ άλλων και ότι «Ο ίδιος μηχανικός που σχεδίασε τη γέφυρα της Γένοβας που κατέρρευσε ήταν ο ίδιος μηχανικός και για τη γέφυρα στα Σέρβια»! Η λεπτομέρεια αυτή είναι γνωστή εδώ και καιρό, καθώς πρόκειται για έναν πολύ γνωστό Ιταλό που είχε σχεδιάσει γέφυρες σε διάφορα σημεία του κόσμου, τον Ρικάρντο Μοράντι, το όνομα του οποίου έφερε και η μοιραία γέφυρα της Γένοβας.
***
Φυσικά, και για να μην πανικοβαλλόμαστε χωρίς λόγο, αυτό δεν σημαίνει πως κάθε γέφυρα που σχεδίασε ο συγκεκριμένος Ιταλός μηχανικός πρόκειται να πέσει. Εξάλλου, άλλο εμείς και άλλο οι Ιταλοί, που δεν τους λες και κλασικό παράδειγμα καλής οργάνωσης, πρόβλεψης, σωστού σχεδιασμού, προγραμματισμού και συνέπειας. Πώς είμαστε εμείς; Καμιά σχέση κι ας λένε πολλοί το γνωστό una faccia, una razza!
***
Για να καταλάβετε τη σημαντική διαφορά μας, μαθαίνουμε πως από χθες και πριν καλά καλά διαβάσουν το δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ οι Έλληνες αρμόδιοι φρόντισαν, αμέσως και χωρίς καμιά απολύτως καθυστέρηση, να επιληφθούν με κάθε σοβαρότητα και υπευθυνότητα του θέματος αυτού, για να δώσουν την πρέπουσα και ενδεδειγμένη λύση.
***
Πρώτη ενέργεια τους: Προσπάθησαν να μάθουν σε ποιο κόμμα ανήκε ο Ιταλός μηχανικός. Γιατί άλλη αξιολόγηση θα γίνει αν είχε ταυτότητα μέλους της Νέας Δημοκρατίας, άλλη αν ήταν γραμμένος στο ΣΥΡΙΖΑ και διαφορετική αν ανήκε από μικρός στο ΠΑΣΟΚ.
Η προσπάθεια αυτή, ατυχώς, οδήγησε σε αδιέξοδο καθώς όπως είναι γνωστό η γέφυρα σχεδιάστηκε πριν το 1974 και άρα ο συγκεκριμένος μηχανικός δεν θα μπορούσε να ανήκει σε κάποιο απ’ τα τρία προαναφερθέντα κόμματα, τα οποία τότε δεν υπήρχαν. (Στο ΣΥΡΙΖΑ ειδικά σε καμιά περίπτωση καθώς ο Μοράντι πέθανε το 1989, αλλά θα μπορούσε να ανήκει στον πρόδρομο του, τον Συνασπισμό, οπότε είναι, περίπου, το ίδιο.)
Επειδή, όμως, στο ελληνικό κράτος δεν υπάρχουν αδιέξοδα, η λύση βρέθηκε σχετικά γρήγορα. Μπορεί τα κόμματα αυτά να μην υπήρχαν τότε (σ. σ. όπως δεν υπήρχε και κανένα άλλο γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως την περίοδο 1967 με 1974 είχαμε τη Χούντα των Συνταγματαρχών), αλλά υπήρχαν οι… πρόγονοι τους, δηλαδή η ΕΡΕ για τη Ν.Δ., η Ένωση Κέντρου για το ΠΑΣΟΚ και η ΕΔΑ, πριν τον Συνασπισμό, για το ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, η έρευνα για το πού ανήκε ο Ιταλός μπορούσε να γίνει στα αρχεία αυτών των κομμάτων.
***
Αλλά δεν περιορίστηκαν μόνο σ’ αυτή. Ξεκίνησαν να ψάχνουν το βίο και την πολιτεία του και μετά το 1974.
Συγκεκριμένα αναζητούν:
1. Αν διορίστηκε σε κάποια θέση του ελληνικού δημοσίου. Όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και οι συγγενείς του μέχρι πέμπτου βαθμού!
2. Εφόσον διορίστηκε, ποιος και πώς μερίμνησε για το διορισμό του (κόμμα, παράγοντας κ.α.) και με τι τρόπο (γραπτός διαγωνισμός, συνέντευξη, κάτι άλλο).
3. Αν διορίστηκε, παρέμεινε στη θέση αυτή για πάντα, ή μήπως αποσπάστηκε σε γραφείο κάποιου βουλευτή, υφυπουργού ή υπουργού;
***
Τα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν αφού ολοκληρωθούν όλες οι έρευνες, θα σταλούν στη Βουλή για ν’ αποφασίσει αν θα συσταθεί προανακριτική Επιτροπή η οποία θα εξετάσει αν υπάρχουν τυχόν ευθύνες του Ιταλού μηχανικού, για να του καταλογιστούν και να του αποδοθούν, όπως προβλέπει η κείμενη νομοθεσία. Το ότι ο ίδιος δεν είναι εν ζωή από το μακρινό, πια, 1989 δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο καθώς όπως είναι γνωστό το ελληνικό κράτος δεν χαρίζεται σε κανένα, όσα χρόνια και να περάσουν.
***
Φυσικά, μέχρι να φτάσουμε στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής θα προηγηθούν στο Κοινοβούλιο πέντε έξη συνεδριάσεις, εκτός ημερησίας διατάξεως, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, για να συζητηθεί το μέγιστο πολιτικό ερώτημα «σε ποιον ανήκε τελικά ο Ιταλός μηχανικός που σχεδίασε την Υψηλή γέφυρα Σερβίων», χωρίς, ωστόσο, και τα συνηθισμένα να υπάρξει ενιαία και ομόφωνα αποδεκτή απάντηση, αφού κάθε κόμμα θα εμείνει στη θέση και την άποψη του, όπως έχει κάθε δικαίωμα να κάνει. Και μετά, τα πράγματα θα πάρουν το γνωστό δρόμο τους…