Χρονιά που αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα για τη ΔΕΗ θα είναι το 2017. Οχι τόσο γιατί φέρνει νομοτελειακή συρρίκνωση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας, όσο κυρίως γιατί αυτή δεν δείχνει να διαθέτει απαντήσεις στις προκλήσεις της επόμενης ημέρας.
Η νέα χρονιά, η πιο κρίσιμη για τη μνημονιακή μετάλλαξη της ΔΕΗ, μπαίνει για τον μεγάλο ασθενή της αγοράς ενέργειας με εννέα ανοικτές πληγές.
Πρώτη και μεγαλύτερη πληγή, η ασθενική της ρευστότητα. Σε μια χρονιά με κατακόρυφη αύξηση μνημονιακών και μη υποχρεώσεων απειλείται η ίδια η βιωσιμότητα της ΔΕΗ δίχως γερές ενέσεις ρευστότητας. Πάνω στην αγωνία της να την ενισχύσει η εταιρεία σκέφτεται να ανακοινώσει έκπτωση 6% για τους συνεπείς πελάτες της εφόσον προπληρώσουν την κατανάλωση ρεύματος για ένα ολόκληρο χρόνο. Κίνηση ωστόσο αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, αφού οι εκπτώσεις περιορίζουν περαιτέρω τον τζίρο μιας επιχείρησης, άρα λειτουργούν σαν φαύλος κύκλος. Ενδεικτικό είναι ότι η μείωση 9,2% του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ στο εννεάμηνο δεν προήλθε μόνο από τη μεγάλη απώλεια μεριδίου που κατέληξε στον ανταγωνισμό, αλλά και από την έκπτωση 15% που παρέχει από την 1η Ιουλίου στους συνεπείς πελάτες.
Η δεύτερη πληγή ονομάζεται φέσια. Αν και 600.000 οφειλέτες έχουν ενταχθεί σε διακανονισμό, το ερώτημα είναι τι γίνεται με το σχεδόν 1,5 εκατομμύριο πελατών με ληξιπρόθεσμα που δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί. Τα ποσά κυμαίνονται μεταξύ 2 με 2,5 δισ. ευρώ (σχεδόν όσο το 35%-40% του τζίρου της ΔΕΗ), εκ των οποίων το κράτος χρωστά γύρω στα 250 εκατ. – μόνο η ΛΑΡΚΟ οφείλει περί τα 300 εκατ. που αυξάνονται με ρυθμό 5 εκατ. τον μήνα.
Τρίτο ανοικτό μέτωπο αφορά τα όσα χρωστά η ίδια η ΔΕΗ. Οφείλει 900 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές και εργολάβους, πολλά εκ των οποίων ληξιπρόθεσμα, καθώς και 500 εκατ. στις θυγατρικές της ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ. Χρωστά επικαλούμενη την έλλειψη ρευστότητας λόγω των υπέρογκων ληξιπρόθεσμων οφειλών των καταναλωτών προς αυτήν.
Τέταρτο θέμα είναι οι λήξεις δανείων ύψους 640 εκατ. που καλείται να αναχρηματοδοτήσει του χρόνου, ανάμεσα στα οποία και ομόλογο 200 εκατ. ευρώ.
Πέμπτο κεφάλαιο η ζημιά ύψους 300 εκατ. που έχει υπολογίσει η ίδια επιχείρηση ότι θα υποστεί από τις μνημονιακές δημοπρασίες υποχρεωτικής πώλησης ρεύματος για τη διετία 2017-2018. Διότι ώς και το 2019 υποχρεούται να απολέσει 2,5 δισ. ευρώ τζίρο από τα περίπου 6 δισ. ευρώ σήμερα, δίχως να εισπράξει ούτε σεντ, αφού η ενέργεια που θα πουλάει μέσω δημοπρασιών είναι σε τιμή κόστους.
Το έκτο ζήτημα λέγεται τέλος προμηθευτή ΑΠΕ. Εδώ και μήνες η κυβέρνηση υποχρεώνει τους προμηθευτές ρεύματος να καλύπτουν το έλλειμμα των ΑΠΕ κατ’ αναλογίαν του μεριδίου τους στην αγορά. Τούτο σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα επωμιστεί γύρω στα 300 εκατ. αφού συγκεντρώνει το 88% της λιανικής.
Εβδομος πονοκέφαλος για τη ΔΕΗ είναι η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ που μεταφράζεται σε απώλεια 180 εκατ. από τον ετήσιο τζίρο της.
Η λίστα των εννέα πληγών κλείνει με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για τον λιγνίτη και τα σενάρια ως προς το προσωπικό. Ως προς το πρώτο, υπό την πίεση και της δικαστικής απόφασης, δεν αποκλείεται να επανέλθει το σενάριο πώλησης μονάδων, που θα μπορούσε να φέρει στα ταμεία της ΔΕΗ ζεστό χρήμα. Ως προς το δεύτερο, έχει εδώ και καιρό πέσει στο τραπέζι η ιδέα της απόλυσης 200 εργαζομένων μεγάλης ηλικίας. Η εισήγηση είναι έτοιμη και αναμένεται να προχωρήσει μέσα στο 2017.
(του Γιώργου Φιντικάκη, Τα Νέα)
