Την καθιερωμένη εκδήλωση προς τιμήν της «εθελόντριας μαγείρισσας» και για την κοπή της παραδοσιακής βασιλόπιτας, διοργάνωσε ο Χριστιανικός-φιλανθρωπικός Σύλλογος «ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ» Πτολεμαϊδας στην κατάμεστη από κόσμο στέγη του.
Ευλογώντας και κόβοντας τη βασιλόπιτα ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης –Πρεσπών και Εορδαίας π. Νικηφόρος Μανάδης μετέφερε τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Θεοκλήτου , για υγεία και δύναμη στον Πρόεδρο και στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου προκειμένου να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, πορευόμενοι «καθώς θέλει ο Κύριος».
Υποδεχόμενη τους προσκεκλημένους , μεταξύ των οποίων ήταν ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής π. Μάξιμος , ο Αντιδήμαρχος Εορδαίας Απόστολος Καϊδης , ο Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος , οι Ιερείς πατέρες Αθανάσιος και Ελευθέριος και εκπρόσωποι άλλων φορέων, η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κυριακή Κιοσκερίδου μετέφερε τον χαιρετισμό του Προέδρου Γεωργίου Παπουλίδη , ενώ αναφέρθηκε στο θεσμό των συσσιτίων , στη μεγάλη προσφορά των εθελοντών καθώς και των δωρητών , τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Πριν από αρκετά χρόνια καθιερώσαμε την ημέρα της ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ , ως εορτή της εθελόντριας μαγείρισσας – μητέρας .
Επί πλέον την ημέρα αυτή τιμούμε και όσους με πολύ αγάπη συμβάλλουν εθελοντικά στο θεάρεστο έργο που επιτελεί ο Σύλλογος .
Το έτος 2000 ξεκινήσαμε δειλά –δειλά τα πρώτα συσσίτια με μικρό αριθμό ημερήσιων μερίδων , παρά τα πενιχρά έσοδα του Συλλόγου από τις συνδρομές των μελών μας , που όμως με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των σχετιζομένων μεγάλωνε.
Σήμερα σε καθημερινή βάση διαθέτουμε 160 μερίδες φαγητού με τη βοήθεια των εθελοντριών μαγειρισσών και των εθελοντών οδηγών , αλλά και με τη συνδρομή των δωρητών».
Η κ. Κιοσκερίδου ευχαρίστησε ονομαστικά όλους όσους στηρίζουν υλικά και πνευματικά το Σύλλογο Εκκλησία ,φορείς και πολίτες τονίζοντας ότι με τη βοήθεια του Θεού και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου π. Θεοκλήτου ο «ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ» πλαισιωμένος από τους εθελοντές και τους δωρητές του , θα συνεχίσει το χριστιανικό και φιλανθρωπικό έργο του.
Η Γραμματέας του Συλλόγου , η Δικηγόρος Κατερίνα Γιάσογλου μέσα από την εμπεριστατωμένη ομιλία με θέμα : «Νέα χρονιά, νέα ζωή, νέος άνθρωπος» καθήλωσε το ακροατήριο φωτίζοντας όλες τις πτυχές του θέματος ,ενώ αναφερόμενη και στο ιστορικό του Συλλόγου έκανε ειδική μνεία στους ιδρυτές του , οι οποίοι συνέβαλλαν στο να αποτελέσει τον φωτεινό φάρο προσφοράς από τα χρόνια της κατοχής , έως σήμερα.
Περιληπτικά η κ. Γιάσογλου επεσήμανε τα εξής:
«Ένα ακόμη έτος μας χάρισε η άπειρη αγαθότητα του Θεού. Μια ακόμη χρονιά προστέθηκε στη ζωή όλων μας. Ο χρόνος είναι πολύτιμος, είναι μία ξεχωριστή ευλογία του Θεού που δίδεται στον άνθρωπο, για να τον χρησιμοποιήσει για το δικό του καλό, για τον αγιασμό του και την σωτηρία του. Από μας εξαρτάται τι περιεχόμενο θα δώσουμε στην νέα χρονιά. Κάθε νέος χρόνος ξεκινά φορτωμένος με προσδοκίες, νέους στόχους και ελπίδες. Δεν είναι όμως απλώς η αφετηρία μιας χρονικής περιόδου, αλλά αφορμή για πνευματική ανασυγκρότηση και ανακαίνιση. Εάν πραγματικά ποθούμε το 2016 να είναι νέα χρονιά πρέπει να κοιτάξουμε απολογιστικά προς τα πίσω, να αναθεωρήσουμε τα λάθη του παρελθόντος, να αναζητήσουμε τις αιτίες και τις αφορμές που τα προκάλεσαν και να θέσουμε τον πήχη των στόχων μας πιο ψηλά. Όλες οι εμπειρίες που αποκτήσαμε, μπορούν να αξιοποιηθούν δημιουργικά & να μας βοηθήσουν να κάνουμε μια, ανοδική & επιτυχημένη πορεία στην οποία βέβαια δεν θα λείψουν οι στεναχώριες, οι δυσκολίες & τα προβλήματα αλλά θα έχουμε την ψυχική δύναμη, το σθένος και την εμπειρία να στεκόμαστε πιο ώριμοι μπροστά τους και να τα ξεπερνούμε.
Ο νέος, ο «καινός» κατά Χριστόν άνθρωπος δεν κλείνεται στο εγώ του, δεν αδιαφορεί μπρος στο χείμαρρο της παντοειδούς φαυλότητας. Δεν ζει μέσα σε μία απαισιοδοξία. Δεν παρασύρεται από το ρεύμα της εποχής, ούτε γοητεύεται από οτιδήποτε είναι του συρμού. Ο αληθινός χριστιανός όσα χρόνια κι αν έρθουν ή φύγουν δεν φοβάται τίποτα, γιατί νοιώθει πάντοτε νέος και δυνατός, αφού βιώνει την «καινότητα» που ο Χριστός χαρίζει. (Ρω 6,4). Προσεύχεται, αγωνίζεται, μοχθεί, στέκεται βράχος ασάλευτος στις αρχές και τα πιστεύω του. Διαμαρτύρεται για την προβολή του κακού. Παραμένει υπερασπιστής των ηθικών αξιών και των υψηλών ιδανικών που διαπνέουν την ζωή του. Συνενώνει τις δυνάμεις του, συνεργάζεται και πρωτοστατεί σε έργα αγάπης και αδελφοσύνης. Αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα αγάπης και προσφοράς στους συνανθρώπους του. Είναι ο φάρος πού δείχνει τον δρόμο σε όλους.
Με την νέα χρονιά έχουμε μια νέα ευκαιρία για προσφορά και δημιουργία. Η δημιουργικότητα στη ζωή μας είναι αρετή, αλλά και πρόβλημα που οι καιροί μας το κάνουν ακόμα πιο επιτακτικό. Δημιουργικότητα είναι να φανεί κανείς χρήσιμος στην κοινωνία, να προσφέρει, να διακονεί. Η προσφορά είναι εντολή του Θεού αλλά και πηγή ψυχικής ικανοποίησης. Είναι μια δύναμη, που όσο κι αν πνίγεται από εξωτερικά εμπόδια, είτε λόγοι υγείας είναι αυτά, είτε οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν χάνεται, ζητά ευκαιρία να εκδηλωθεί.
Διακονώντας τον συνάνθρωπο μας, προσφέροντας του ένα πιάτο φαγητό, συνεχίζουμε το έργο του Κυρίου επί της γης. Διακονία είναι η θυσία χρόνου και η προσφορά των δυνατοτήτων μας για να βοηθήσουμε ένα κοινωνικό έργο. Διακονία είναι η φιλοξενία, το ξενύχτι στο προσκέφαλο του αρρώστου, του γέροντα που δεν έχει βοηθό. Διακονία είναι ν’ ακούσω με κατανόηση τον πόνου του άλλου, να μεταδώσω τον λόγο του Θεού. Διακονία είναι το «χαίρειν μετά των χαιρόντων και κλαίειν μετά των κλαιόντων». Διακονία είναι τέλος η ελεημοσύνη. Όλοι μας μπορούμε να προσφέρουμε ένα πετραδάκι για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο και όχι να αντικρύζουμε με απάθεια τα τόσα προβλήματα που βλέπουμε γύρω μας.
Η Εκκλησία μας ανέκαθεν στους δύσκολους καιρούς στάθηκε λιμάνι και καταφύγιο των φτωχών και πονεμένων ανθρώπων. Είναι γνωστό το έργο που επιτελεί και σήμερα, τώρα που η χώρα μας δοκιμάζεται σκληρά.
Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερθώ και στο εδώ φιλανθρωπικό έργο. Υπάρχουν και εδώ ανάμεσά μας εθελόντριες οι οποίες ζωσμένες την ποδιά της αγάπης μαγειρεύουν και προσφέρουν καθημερινά ένα πιάτο φαγητό σ’ αυτούς που το στερούνται. Και εθελοντές οδηγοί που φροντίζουν να το πηγαίνουν στα σπίτια αυτών που αδυνατούν να μετακινηθούν.
Θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη παράλειψη αν δεν αναφερθώ και σε όλους αυτούς, που τώρα μας βλέπουν από τον ουρανό και έβαλαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο είτε με προσωπική εργασία είτε με δωρεά χρημάτων, ένα λιθαράκι στην ανέγερση αυτού του κτιρίου που σήμερα μας φιλοξενεί. Στον πατέρα Αλέξανδρο που εμπνεύστηκε και ίδρυσε αυτόν τον σύλλογο, έναν σύλλογο που στάθηκε φάρος φωτεινός στα δύσκολα χρόνια στις κατοχής και συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσφέρει με ποικίλα μέσα και να ενισχύει ηθικοθρησκευτικά τα μέλη του» .
Η όμορφη εκδήλωση ολοκληρώθηκε με Βυζαντινούς Ύμνους και τραγούδια από τη γυναικεία χορωδία του Συλλόγου , υπό την διεύθυνση του Γιάννη Λαζαρίδη.
