Πότε η κομματική ταυτότητα λέει πολλά και πότε δεν λέει απολύτως τίποτα!
Το θέμα της επανόδου του Περιφερειάρχη κ. Γιώργου Αμανατίδη στο κόμμα του, τη Νέα Δημοκρατία, όπως ήταν φυσικό και αναπόφευκτο, έγινε αντικείμενο σχολιασμού πριν την προχθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας τόσο από τον ίδιο όσο και από τον κ. Γιώργο Κασαπίδη και την κ. Γεωργία Ζεμπιλιάδου, μετά από τις σχετικές ερωτήσεις που τους απηύθυναν οι δημοσιογράφοι.
Τις απαντήσεις τους μπορείτε να τις διαβάσετε στο σχετικό ρεπορτάζ του e-ptolemeos.gr που είχε τίτλο: “Πυρά Ζεμπιλιάδου για την επιστροφή Αμανατίδη στη ΝΔ: «Θέλουμε Περιφερειάρχη για τον τόπο»- Εξηγήσεις για τις κομματικές διαδικασίες ζήτησε ο Κασαπίδης- «Καμία μονομερής ενέργεια» η απάντηση του Περιφερειάρχη” (https://e-ptolemeos.gr/pyra-zempiliadou-gia-tin-epistrofi-amanatidi-sti-nd-theloume-perifereiarchi-gia-ton-topo-eksigiseis-gia-tis-kommatikes-diadikasies-zitise-o-kasapidis-kamia-monomeris-energeia-i-apantisi-tou-perifer)
***
Το αν έκανε καλά ή η Νέα Δημοκρατία που προχώρησε σε άρση της διαγραφής του κ. Αμανατίδη είναι δικό της θέμα. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ένα τέτοιο γεγονός ούτε πρωτοφανές είναι ούτε πρωτότυπο. Συνέβη, συμβαίνει και θα συμβαίνει πάντα και όχι μόνο στο χώρο της Νέας
Δημοκρατίας αλλά σε όλους τους πολιτικούς χώρους και σε όλα τα κόμματα.
***
Ωστόσο, για την αυτοδιοίκηση, περιφερειακή και τοπική, το θέμα της κομματικής ταυτότητας όσων ασχολούνται μ’ αυτή και εκτίθενται στην κρίση των πολιτών, είναι μια «πονεμένη» ιστορία. Και είναι «πονεμένη» καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που αποφασίζοντας να διεκδικήσουν ένα αξίωμα επιλέγουν να πλασαριστούν ως «ανεξάρτητοι» ή «ακομμάτιστοι», λες και είναι κακό ο οποιοσδήποτε να ανήκει κάπου και να έχει μια συγκεκριμένη κομματική ταυτότητα, μετέχοντας, όπως έχει δικαίωμα να πράξει κάθε πολίτης, σ’ ένα από τα πολιτικά κόμματα που αποτελούν κύτταρα της Δημοκρατίας μας.
***
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι το αν κάποιος αιρετός της αυτοδιοίκησης έχει μια ορισμένη κομματική ταυτότητα. Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας, είναι κατά πόσο η ταυτότητα αυτή τον επηρεάζει και καθορίζει τις αποφάσεις που αφορούν τον τόπο που διοικεί.
Αν αξιολογεί και αποφασίζει με βάση το κομματικό συμφέρον και όχι του τόπου του, τότε ναι η κομματική του ταυτότητα λέει πολλά και, φυσικά, όχι θετικά.
Αν όμως προτάσσει το συμφέρον του τόπου ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστεί με το κόμμα του, τότε η κομματική του ταυτότητα δεν λέει απολύτως τίποτα.
***
Ο κ. Αμανατίδης διαγράφηκε από το κόμμα του όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στην επίσημη επιλογή του, τον κ. Κασαπίδη που είχε το κομματικό χρίσμα.
Ο ίδιος το χάρηκε, και δεν το έκρυψε, που επανήλθε στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, ανακτώντας ουσιαστικά την κομματική του ταυτότητα.
Αλλά κατά τη γνώμη μας, αυτό δεν είναι το μείζον στην περίπτωση αυτή. Το μείζον πιστεύουμε πως είναι οι αποφάσεις που θα πάρει και τα έργα που θα
παραγάγει κατά τη διάρκεια της θητείας του απ’ όπου θα μπορέσουμε να κρίνουμε όλοι μας αν αυτή η ταυτότητα τον επηρεάζει και πόσο, ή αν δεν τον επηρεάζει. Στην πράξη όλα αξιολογούνται και κρίνονται.
Θα τα καταφέρει αυτή τη φορά;
Προχθές ανακοινώθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία η δεύτερη λίστα με τα ονόματα εκείνων που θα διεκδικήσουν μέσω των προκριματικών εκλογών της 14 ης Απριλίου την εκλογή τους για να συμπεριληφθούν στο ψηφοδέλτιο του κόμματος και να δώσουν τη μάχη για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Ανάμεσα τους και το όνομα του κ. Σάββα Σαπαλίδη, Προέδρου του ΕΒΕ Φλώρινας.
***
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα που ο κ. Σαπαλίδης θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών. Στις πρόσφατες Περιφερειακές εκλογές συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο του Περιφερειάρχη κ. Γιώργου Αμανατίδη στην Π. Ε. Φλώρινας. Σ’ εκείνη την εκλογική αναμέτρηση κατετάγη τελικά τέταρτος με 1.517 ψήφους και δεν κατάφερε να εκλεγεί αφού ο συνδυασμός εξέλεξε τρεις Περιφερειακούς Συμβούλους σ’ αυτή την Π.Ε.
Τουλάχιστον είμαστε… μελετημένοι!
Αντιγράφουμε από τη στήλη του ΕΟΡΔΑΪΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ, “Το ΣΤΙΓΜΑ” το παρακάτω σχόλιο:
«Στη Δυτική Μακεδονία, αντί επενδύσεων, συνεχίζουμε να παράγουμε μελέτες. Αλήθεια, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να αθροίσει κανείς, το κόστος όλων αυτών των μελετών. Βάζω στοίχημα, πως θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ μεγάλο νούμερο.»
***
Συμφωνούμε με το πνεύμα του σχολίου, αλλά επειδή ισχύει πάντα η γνωστή ρήση «ουδέν κακόν αμιγές καλού», θα θέλαμε να προσθέσουμε πως με τόσες πολλές μελέτες το καλό είναι πως μπορούμε να θεωρηθούμε ως… μελετημένοι ή επί το λαϊκότερο, διαβασμένοι!
***
Τώρα αν μετά από τόση… μελέτη/ διάβασμα κοβόμαστε στην πρακτική εφαρμογή (εξετάσεις/ έργα), τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή δεν μελετάμε σοβαρά και δεν αφομοιώνουμε ό,τι διαβάζουμε, ή παρά την προσπάθεια που κάνουμε δεν τα παίρνουμε τα γράμματα.
Υ. Γ. Μήπως γι’ αυτό δεν βλέπουμε επενδυτές στα μέρη μας;
Περιμένουν πρώτα να τελειώσουν οι μελέτες και μετά να έρθουν;
